ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 155

บทที่ 155 คุณชายสามเย่กำลังโวยวายอะไรอยู่ (1)

เวลานี้เวินลั่วฉิงตั้งใจเลือกเสื้อผ้ามาก เวินลั่วฉิงลองจับเนื้อผ้าดู จึงเลือกสองชุดที่สวมใส่สบาย หลังจากที่เลือกได้แล้วพอดีกับจะหยิบขึ้นมา

ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

เวินลั่วฉิงเห็นเบอร์โทรศัพท์ก็กะพริบตา จากนั้นจึงรีบรับสาย

“ลั่วฉิง ซ่งหยุนเกิดเรื่องแล้ว เธอมีข้อมูลที่สำคัญอยู่ในมือตอนนี้ถูกคนจับตามองอยู่ เธออยู่ที่เมืองA คุณไปรับเธอหน่อยสิ” น้ำเสียงอีกฝั่งหนึ่งของสายเป็นกังวลยิ่งนัก

“ได้ อยู่ไหน？”จากที่เวินลั่วฉิงถือเสื้อผ้าอยู่ในมือก็ได้วางลง จากนั้นก็เอียงกายไปทางที่ไม่มีผู้คน เธอไม่ได้ถามอะไรมาก ในเมื่อรุ่นพี่ได้โทรหาเธอเองก็แสดงว่ามันรุนแรงและเร่งด่านมาก

“ตอนนี้คุณกลับไปที่บริษัทเวินซื่อกรุ้ปก่อน แล้วฉันจะโทรไปอีกทีหนึ่ง พอถึงเวลานั้นคุณก็ให้หลิงเอ๋อคุ้มกันคุณออกจากบริษัทเวินซื่อกรุ้ปไปหาซ่งหยุน” อีกฝั่งหนึ่งของสายเยว่หงหลิงพูดเบาลงอย่างเห็นได้ชัด ฟังแล้วรู้สึกเป็นกังวลยิ่งนัก

“ได้” เวินลั่วฉิงเข้าใจดีว่าในห้างสรรพสินค้านั่นมีผู้คนพลุกพล่านไปมา ง่ายต่อการสะกดรอยตาม ดังนั้นรุ่นพี่สั่งอย่างนี้ก็เหมาะสมดีแล้ว

รุ่นพี่ระมัดระวังเช่นนี้ก็คงเป็นเรื่องที่รุนแรงจริงๆ เวินลั่วฉิงจึงไม่เสียเวลารีบออกจากจุดขายเสื้อผ้าเด็กแล้วลงจากตึกไป

ตอนแรกเย่ซือเฉินรอดูเธอซื้อเสื้อผ้า เมื่อกี้เธอกำลังจะซื้ออยู่แล้วเชียว แต่เมื่อรับสายโทรศัพท์ก็จากไปกะทันหันเลย？

ใครเป็นคนโทรมานะ？มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น？

ถึงแม้ว่าเย่ซือเฉินจะแต่งงานกับเธอแล้ว แต่ไม่เคยก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของเธอเลยและไม่เคยใช้คนให้ติดตามเธอด้วย แต่ตอนนี้เย่ซือเฉินกลับทนไม่ไหวอยากจะสะกดรอยตามเธอ

หลังจากที่เวินลั่วฉิงออกจากห้างสรรพสินค้าก็รีบเรียกรถแท็กซี่

ตอนที่เย่ซือเฉินออกมา เธอก็ขึ้นรถแท็กซี่แล้ว และเมื่อกี้เขาได้จอดรถไว้ที่ลานจอดรถด้านล่าง ถ้าหากไปขับรถขึ้นมาตอนนี้คงจะไม่ทันการเสียแล้ว ดังนั้นเย่ซือเฉินก็เรียกรถแท็กซี่มาหนึ่งคันด้วยเช่นกัน

“ตามรถคันหน้าไป แต่อย่าเข้าใกล้มากเกินไปนะ ไม่ต้องให้เขาสังเกตเห็นนะ”เย่ซือเฉินรู้ว่าเวินลั่วฉิงเป็นคนที่มีความระมัดระวังสูง อย่างครั้งที่แล้วที่ไป๋ยี่รุ่ยสะกดรอยตามพวกเขา เธอก็สามารถสังเกตเห็นในเวลาอันรวดเร็ว และเลขาหลิวที่กำลังขับรถอยู่นั้นยังไม่ทันเห็นเลย

คนขับรถแท็กซี่ไม่ได้ถามอะไรมากมาย เมื่อขับรถแท็กซี่มานานแล้วก็ไม่มีเรื่องอะไรที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน ดังนั้นเห็นเรื่องแปลกเป็นเรื่องที่ปกติไปเสียแล้ว

คนขับรถแท็กซี่มีเทคนิคการขับที่ดีมาก บวกกับการชี้แนะของเย่ซือเฉิน จึงแอบซ่อนได้ดีทีเดียว พวกเขาไม่ได้ติดตามอย่างใกล้ชิด อีกทั้งยังให้มีรถสองสามคันขับหลังรถแท็กซี่ที่เวินลั่วฉิงนั่งไว้อีก

ทว่าถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ เวินลั่วฉิงที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่คันหน้าก็สังเกตเห็นเสียแล้ว เพราะตอนนี้อยู่ในยามคับขัน ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงระมัดระวังกว่าปกติ

ดวงตาของเวินลั่วฉิงยิบหยี แต่เธอไม่ได้กระทำอะไรและไม่ได้แสดงความผิดปกติแต่อย่างใด

ตอนนี้เธอกำลังกลับไปที่บริษัทเวินซื่อกรุ้ป ดังนั้นถึงจะมีคนตามเธออยู่แต่ก็ไม่สามารถได้เห็นอะไร

“ฉันถูกคนติดตาม” แต่เวินลั่วฉิงยังคงส่งข้อความให้เยว่หงหลิง

“พวกเขาติดตามคุณเร็วขนาดนั้นเลยหรือ？น่าจะเป็นไปไม่ได้ สถานะในเมืองAที่คุณเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินพวกเขาไม่มีทางรู้แน่ ตอนที่ฉันโทรหาคุณอยู่นั้น มู่หรงดัวหยางก็ได้ตรวจสอบอยู่ตลอดเวลาซึ่งก็ไม่พบเห็นจะมีใครเลย น่าจะไม่ใช่พวกเขา”เยว่หงหลิงตอบข้อความเธออย่างรวดเร็ว

“ไม่แน่ใจว่าเป็นใครกัน ดูสถานการณ์ก่อนแล้วค่อยว่ากัน” เพราะเป็นรถแท็กซี่ ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงไม่รู้ว่าเป็นใครกัน เนื่องจากยังไม่แน่ใจ จึงไม่ได้ทำอะไรโดยพละการ