ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1657

ดังนั้น นักสะสมมากมายจึงมีความสนใจในงานประมูลนี้เป็นอย่างมาก ถึงขนาดที่มีคนยอมทุ่มทั้งแรงกายและแรงใจเพื่อที่จะไล่ตามหา

ก่อนหน้านี้มู่เฉิงเคยได้ยินมาบ้างแล้ว เลยเกิดความสนใจอย่างมาก แต่สิบปีมีครั้ง ถึงไม่อยากรอแต่ก็ต้องรอ ในตอนแรกเขาเกือบจะลืมไปแล้ว ตอนนี้จู่ๆพอมาได้ยิน ก็เลยถูกดึงดูดความสนใจขึ้นอีกครั้ง จะต้องไปดูให้ได้ ถึงยังไง……เขาก็อยากจะรู้ ว่าสินค้าที่พิเศษขนาดไหน ถึงสามารถเข้าไปอยู่ในงานฉือเย่ฉางนี้ได้ สิบปีจัดหนึ่งครั้ง แถมยังมีคนมากมายต่างไล่ตามขวนขวายอีก

“ไม่เลว”เย่ซือเฉินพูดตอบ“ผมก็ได้รับข้อความมากะทันหันเหมือนกัน แต่ ได้ยินมาว่าที่ฉือเย่ฉางในครั้งนี้มาจัดที่นี่เป็นเพราะว่ามีคนแนะนำ”

มู่เฉิงอยากรู้อยากเห็น ถูกคนแนะนำอย่างนั้นเหรอ? หรือว่าที่นี่มีของที่ฉือเย่ฉางสนใจอย่างนั้นเหรอ? ว่ากันว่าสถานที่ที่ฉือเย่ฉางตัดสินใจว่าจัดขึ้นในแต่ละครั้ง มีเพียงแค่เหตุผลเดียวนั่นก็คือที่นี่มีของที่พวกเขาสนใจอยู่นั่นเอง ฉือเย่ฉางนอกจากประมูลแล้ว ยังมีการซื้อขายอีกด้วย คนแบบไหนกันที่สามารถมีผลกระทบต่อฉือเย่ฉางได้? มู่เฉิงอยากรู้มากๆ มีความปรารถนาที่อยากรู้ให้แน่ชัดอยู่ไม่น้อย

“ของสะสมของฉือเย่ฉางผมอาจจะไม่ได้สนใจเท่าไร แต่ว่า……คนที่แนะนำคนนั้น ผมรู้สึกสนใจสุดๆ！”มู่เฉิงพูดขึ้นด้วยความสนใจอย่างมาก สนใจสุดๆ

ไม่คิดว่าจะมีคนพูดโน้มน้าว ฉือเย่ฉางได้ ก่อนหน้านี้เขาเคยส่งคนไปตรวจสอบมาแล้ว องค์กรนี้แอบซ่อนเอาไว้อย่างดีมากๆ อยู่เป็นทั้งในสังคมมืดและไม่มืด ทุกครั้งที่ถูกจับได้ก็หายไปอย่างไร้ร้องรอยตลอด มู่เฉิงไม่อยากจะใช้อำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้กับเหตุผลส่วนตัวมากเกินไป สองสามปีมานี้ไม่คิดว่าจะหาไม่เจอเลย ตอนนี้พอมีโอกาสได้ทำความเข้าใจแล้ว แน่นอนว่าจะไม่พลาดอย่างเป็นแน่

เย่ซือเฉินพึมพำครุ่นคิด จริงๆแล้ว เขาก็มีความสนใจในคนคนนี้เช่นเดียวกัน เวลากับสถานที่ที่ฉือเย่ฉางจัด ไม่น่าจะออกมาเร็วขนาดนี้ ปกติแล้วจะประมาณสิบวันได้ นี่มันห่างจากวันที่จัดตั้งหนึ่งเดือน เขาก็ได้รับข่าวแล้วเหมือนกัน จะเรียกว่าไม่แปลกก็ไม่ได้ เย่ซือเฉินถึงขนาดที่แอบรู้สึกว่า มีคนจงใจแจ้งข่าวนี้กับเขา ส่วนเป้าหมายคืออะไรนั้น……เขายังคิดไม่ออก

เขากับฉือเย่ฉางเรียกได้ว่าไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่มีแม้แต่ผลประโยชน์กันเลยด้วยซ้ำ แถมฉือเย่ฉาง ในอีกด้านหนึ่งก็ไม่มีความรู้สึกทางจริยธรรมเลยแม้แต่น้อย ของที่ประมูลออกไปก็ไม่รับผิดชอบ ต่อมาทำให้เกิดข้อพิพาทอะไรขึ้นภายหลัง แทบจะไม่ได้อยู่ในขอบเขตการคิดพิจารณาของเขาเลยสักนิด ว่ากันว่ามีอยู่ครั้งหนึ่ง ของที่ฉือเย่ฉางวางประมูลเป็นของที่คนอื่นมอบให้กับเขา ตอนแรกเจ้าของกะที่จะซื้อกลับมา แต่กลับถูกขายทิ้งไปซะดื้อๆ ทำให้เกิดการพิพาทอยู่ไม่น้อย ฉือเย่ฉางไม่ได้ออกมาพูดอะไรแม้แต่นิดเดียว

เย่ซือเฉินเสนอข้อเสนอแนะนี้ แล้วก็อยากจะดูเหมือนกันว่ามีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับองค์กรโกสต์ซิตี้หรือไม่ ถึงยังไงข่าวข้อมูลนี้ก็แปลกน่าสงสัยเกินไป แค่ภายในหนึ่งวัน ชนชั้นสูงที่อยู่ที่นี่ก็รู้กันหมดแล้ว แต่ที่รู้ก็มีแค่ ฉือเย่ฉางจัดขึ้นที่นี่ ส่วนสถานที่ที่แน่ชัดยังไม่แน่นอน เวลาที่แน่ชัดก็ยังไม่แน่นอน แตกต่างจากรูปแบบของฉือเย่ฉางก่อนหน้านี้มาก ตอนนี้อยู่ในจุดที่พีคที่สุดพอดี เย่ซือเฉินจำเป็นต้องคิดให้มากขึ้น

ถ้าบอกว่าช่วงนี้มีเรื่องพิเศษอะไรบ้าง ก็น่าจะเป็นเรื่องที่ถังจื่อซีกับถังจื่อโม่รู้จักกับซ่างกวนหงและมู่เฉิง องค์กรโกสต์ซิตี้ก็ลึกลับ มีความสัมพันธ์กับฉือเย่ฉางหรือเปล่าก็ไม่แน่ แต่ท่าทีของมู่เฉิงบ่งบอกว่าทั้งสองนี้ไม่มีความสัมพันธ์อะไรทั้งนั้น เย่ซือเฉินครุ่นคิดอยู่ภายในใจ

“ผมก็รู้สึกมีความสนใจในฉือเย่ฉางเป็นอย่างมากเหมือนกัน ไปด้วยกันดีไหมล่ะครับ?”เย่ซือเฉินพูดเสนอ มู่เฉิงพูดออกมาแล้ว เขาไว้หน้าสักหน่อยดีไหม แถม ถ้าเกิดมีความสัมพันธ์อะไรกับองค์กรโกสต์ซิตี้จริงๆ ถึงตอนนั้นตอนที่อยู่ในงานประมูลก็อาจจะมองออกก็ได้

“ได้”มู่เฉิงตอบรับ ยุยงให้ซ่างกวงหงไปด้วยกัน ซ่างกวนหงมองเขาอย่างนิ่งๆ มู่เฉิงก็เงียบปากลง ไม่เอาน่า นี่กำลังคิดเผื่อเขาอยู่นะ！อุส่าได้โอกาสมีปฏิสัมพันธ์กับเวินลั่วฉิงมากขึ้น ทำไมถึงละทิ้งไปซะล่ะ?

มู่เฉิงรู้สึกว่า ต่อให้ตอนนี้ผลตรวจDNAจะยังไม่ออกมาซ่างกวนหงก็ควรจะหาวิธีในการสร้างความสัมพันธ์อันดีกับเวินลั่วฉิงเข้าไว้ อย่าให้จิตใจของเวินลั่วฉิงเกิดความกลัวต่อเขา หรือไม่ก็เพื่อที่จะได้เข้าใกล้ถังจื่อซีกับถังจื่อโม่อย่างเดียวก็ได้ ไม่อย่างนั้นต่อจากนี้ไปจะยอมรับเรื่องที่ว่าเป็นลูกสาวของเขาได้อย่างง่ายดายได้ยังไง?