ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1660

แล้ว หลินฉือคือใคร? คนที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งเดียว ถังจื่อซีก็เชื่อขนาดนี้แล้วเหรอ?

ถังจื่อโม่คิดได้ว่าก่อนหน้านี้อาจจะไม่เคยได้พูดถึงหลินฉือมาก่อน ก็เลยช่วยถังจื่อซีพูดเสริม“พี่หลินฉือก็คือคนที่พวกเราเจอที่月之星星ในวันนั้นครับ ช่วยพวกเราเลือกเสื้อผ้า เครื่องประดับของจื่อซีก็เป็นของที่เธอมอบให้”ถังจื่อโม่ฉลาดมีไหวพริบกว่าถังจื่อซีมาก เขาก็รู้สึกว่าจะรับของที่คนอื่นให้มาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ แต่หลินฉือดูเหมือนขอร้องอยู่ไม่น้อย ก็เลยไม่ได้ปฏิเสธขนาดนั้น

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง เวินลั่วฉิงพยักหน้า วิธีการของหลินฉือ แสดงให้เห็นว่าเธอมีความชื่นชอบในตัวของถังจื่อซีเป็นอย่างมาก แต่เธอก็ยังอยากรู้อยู่ดี ว่าเจอกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ทำไมถึงยึดมั่นถือมั่นขนาดนี้ล่ะ?

หลินฉือแทบจะไม่รู้ถึงสถานภาพของถังจื่อซีเลย แค่เพราะว่าเจอกันแค่ครั้งเดียวก็ตัดสินใจให้ถังจื่อซีเข้าไปในVGแล้วเหรอ? หลินฉือมีสถานภาพอะไรกัน? ถึงได้ตัดสินใจเรื่องเหล่านี้ได้อย่าง่ายๆสบายๆขนาดนี้ รู้สึกชอบถูกใจถังจื่อซีแล้วอย่างนั้นเหรอ? เวินลั่วฉิงครุ่นคิดพิจารณาอย่างอดไม่ได้

แถมแค่เจอหน้ากันครั้งเดียว หลินฉือก็มอบเครื่องประดับให้กับถังจื่อซีแล้ว จะไม่เรียกว่าแปลกได้ยังไง

“เธอน่าจะสกุลโม่”เย่ซือเฉินพูดเสริม คนของตระกูลโม่มีน้อย แต่ตราบใดที่เป็นสกุลนี้ เขาจะไม่มีทางเพิกเฉยอย่างแน่นอน

“หม่ามี๊ เห็นด้วยไหม?”ถังจื่อซีถาม เธอเข้าใจนางแบบแล้ว รู้สึกว่าค่อนข้างสนุก แล้วยังชอบหลินฉืออีกด้วย ก็เลยเต็มใจไป ถ้าเวินลั่วฉิงแล้วก็เย่ซือเฉินไม่เห็นด้วย ถังจื่อซีก็จะขอเรื่องที่รองลงมา เป็นแค่นางแบบของหลินฉือแทน

“แล้วลูกล่ะ? ลูกอยากไปเพราะว่าหลินฉือ หรือว่าผ่านการคิดพิจารณามาแล้วตัวเองก็เลยอยากไป เลยมาขอความเห็นจากหม่ามี๊?”เวินลั่วฉิงถามขึ้นมาอีกครั้ง เธอหวังหว่าการที่ถังจื่อซีจะทำเรื่องอะไรเรื่องหนึ่ง ใช่เพื่อว่าคนอื่น แต่มาจากความชอบและความสนใจของตัวเอง

ถังจื่อซีพูดอย่างหนักแน่นจริงจัง“หม่ามี๊ แม้ว่าพี่หลินฉือจะเป็นเหตุผลส่วนหนึ่ง แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดก็เพราะว่าตัวหนูเอง หนูชอบชีวิตที่สดใสและมีชีวิตชีวาแบบนั้น”

หลังจากที่ถังจื่อซีเข้าใจแล้ว ถึงดึงดูดโดยสิ่งเหล่านี้ แถมครั้งแรกที่เห็นการแต่งตัวของหลินฉือ ทำให้เธอรู้สึกว่าสวยงาม และเท่มากๆ！เธอรู้สึกว่า นางแบบสามารถสวมใส่เสื้อผ้าหลากหลายสไตล์ตามความประสงค์ต้องการของตัวเองได้อย่างสบายๆ เธออยากที่จะลองดู

เวินลั่วฉิงพูดขึ้นอย่างจริงจัง“นางแบบดูผิวเผินแล้วสวยงามสดใส แต่ความยากลำบากที่อยู่เบื้องหลังนั้นมันเกินกว่าจินตนาการของคนปกติทั่วไปมากนะ ลูกต้องมีความตระหนักในส่วนตรงนี้ด้วย”

“หม่ามี๊ ไม่มีเรื่องไหนที่มันสบายจริงๆหรอก หนูรู้ หนูชอบมัน เหนื่อยแค่ไหนหนูก็สามารถยืนหยัดต่อไปได้”ถังจื่อซีพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง เรื่องที่เธอยึดมั่น จะไม่มีทางล้มเลิกแน่นอน

“ได้ ในเมื่อลูกคิดดีแล้ว ถ้าอย่างนั้นหม่ามี๊ก็เห็นด้วย หลินฉืออยู่ที่นี่ใช่ไหม? เดี๋ยววันหลังหม่ามี๊จะพูดคุยกับเธอสักหน่อย”เวินลั่วฉิงพูด เรื่องของลูก เธอจะไม่ยอมถอยไปแม้แต่ก้าวเดียว ตอนนี้ถังจื่อซียังเด็ก ถ้าเป็นนางแบบตั้งแต่ตอนนี้ แล้วต่อไปถ้าเกิดยังชอบอยู่ ก็จะได้ยึดเป็นอาชีพไปตลอดชีวิตเลย แม้ว่าจะเป็นVG เธอก็จะต้องทำความเข้าใจอยู่สักหน่อยเหมือนกัน

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวหม่ามี๊พูดคุยกับพี่หลินฉือสักหน่อยแล้วกัน”ถังจื่อซีพูดขึ้นอย่างดีอกดีใจ ก่อนหน้านี้เธอยังเป็นกังวลใจอยู่เลยว่าเวินลั่วฉิงจะปฏิเสธ คิดไม่ถึงว่าจะยอมตกลงง่ายๆขนาดนี้ ดีใจออกนอกหน้า ส่วนเย่ซือเฉินไม่ได้พูดอะไร แน่นอนว่าก็ยอมรับอยู่เงียบๆอยู่แล้ว

“ฉิงฉิง เดี๋ยวผมจะไปหาหลินฉือเป็นเพื่อนคุณด้วย”เย่ซือเฉินขับรถพลางพูดไปพลาง ถ้าหลินฉือเป็นคนของตระกูลโม่จริง ถ้าอย่างนั้น เธอก็เป็นนักธุรกิจเหมือนกัน นักธุรกิจจะเห็นแก่ผลประโยชน์เป็นหลัก

“ได้”เวินลั่วฉิงตกลง ถังจื่อซีหยิบมือถือออกมาส่งข้อความวีแชทออกไปหาหลินฉือ ไม่นานก็ได้รับการตอบกลับอย่างรวดเร็ว บอกว่าจะนัดเวลาไหนก็ได้ ที่เธอมาที่นี่ก็เพื่อพักผ่อนอยู่แล้ว ถังจื่อซีพูดกับเวินลั่วฉิง เวินลั่วฉิงก็นัดเป็นวันมะรืน

พอส่งข้อความไปและได้รับคำตอบที่แน่นอนแล้ว ถังจื่อซีก็เก็บมือถือ คิดไม่ถึงว่าอีกไม่นานก็จะได้เจอกับหลินฉือแล้ว

พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปที่“ร้านชิงฮวน” ออกมาไม่ทันไรก็มาถึงร้านอาหาร ถังจื่อโม่พูดเสนอว่าให้ไป“ร้านชิงฮวน” เย่ซือเฉินไม่รู้จักสถานที่นี้ ใช้GPSนำทางอยู่สักพัก

ถึงจะเป็นช่วงเที่ยง แต่คนที่ร้านชิงฮวนก็ไม่ได้เยอะมาก ตอนที่ถังจื่อซีกับถังจื่อโม่เข้ามา คนที่ร้านชิงฮวนต่างก็รู้จัก รีบตรงเข้ามาทักทายทันที

“คุณชายถัง คุณเวิน จะไปห้องที่จองไว้ก่อนหน้านี้เหรอครับ?”แขกที่เถ้าแก่เป็นคนแนะนำกับตัวเอง พวกเขาไม่กล้าบริการแย่ๆ