ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1671

น่าเสียดาย ซือถูมู่หรงเข้าใจดี ว่าตัวเองไม่มีทางยอมแพ้ต่อหลิวหยิงจริงๆ เขาไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ ยิ่งไม่ใช่คนที่จะอวยพรเธอง่ายๆ ความคิดในตอนนี้ ก็แค่หลบหนี เพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นสักหน่อย

หัวใจคนเปลี่ยนแปลงง่าย ซือถูมู่หรงคิด หวังว่าหัวใจของตัวเองในอนาคต เปลี่ยนไปเร็วกว่านี้หน่อย แบบนี้ หลิวหยิง ก็จะไม่มาปรากฏในหัวใจของตัวเองอีกต่อไปสินะ? ความรู้สึกที่มีต่อหลิวหยิง ความโศกเศร้าที่ไม่ได้ครอบครองก็ตามตัวเองไม่ทันแล้วใช่ไหม?

ซือถูมู่หรงคิดอย่างสบายๆ แต่ก็รู้สึกเศร้า ที่แท้ การมีความรักทรมานที่สุด เป็นความรู้สึกอย่างหนึ่ง

ซือถูมู่หรงดื่มเหล้าแก้วหนึ่งตามด้วยอีกแก้วหนึ่ง เขาไม่รู้ว่าตัวเองดื่มไปมากแค่ไหน แค่เอาแต่ระบาย ใช้เหล้าเพื่อบรรเทาความทุกข์ คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำถึงขั้นนี้ ซือถูมู่หรงเยาะเย้ยตัวเองอย่างลับๆ

แต่ว่า จะทำยังไงได้ล่ะ? เขาจำเป็นต้องระบายสักหน่อย ไม่อย่างนั้น ความสิ้นหวังและความโกรธนี้ ถ้าไม่บีบตัวเองจนเป็นบ้า ก็ต้องระบายกับหลิวหยิง เขาไม่อยากเป็นฝ่ายไปหาหลิวหยิงอีก ความต่ำต้อยก่อนหน้านี้ เพียงพอแล้ว หลิวหยิงไม่โอนอ่อนเลยแม้แต่น้อย หัวใจของเขา ก็ค่อยๆเย็นลงทีละนิด ไม่มีใครรักษาความกระตือรือร้นนี้ไว้ได้ตลอดหรอก สถานการณ์ตอนนี้ นอกจากในใจของตัวเองรู้สึกอึดอัด ก็สบายดี

ซือถูมู่หรงปลอบใจตัวเอง ดื่มเหล้าแต่ละแก้วลงท้อง กลับเหมือนไม่รู้สึก ไม่มีใครมาเลย เขาถากถางเล็กน้อย ผู้ช่วยพิเศษของเขาไม่น่าเชื่อถือขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? หรือว่าจะต้องเปลี่ยนอีกสักคน? คงไม่คิดจะพาหลิวหยิงมาที่นี่หรอกใช่ไหม?

ซือถูมู่หรงคิด พลางยิ้มเย้ยหยัน ตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่? จะเป็นไปได้อย่างไร? ไม่ต้องพูดถึงว่าตัวเองกับหลิวหยิงไม่มีความเกี่ยวข้องกันแล้ว ประโยคเมื่อกี้นั้น ผู้ช่วยพิเศษเจียงก็น่าจะเข้าใจว่าหมายความว่าอย่างไร ไม่จำเป็นต้องให้เขาอธิบาย ถ้าเขาพาหลิวหยิงมาจริงๆ เขาก็อยากจะถามดีๆ หลิวหยิงคิดยังไง ผู้ช่วยพิเศษคิดยังไง

ซือถูมู่หรงไม่รู้ในใจตัวเองรู้สึกอย่างไรกันแน่ อยากให้หลิวหยิงมาปรากฏจริงๆ แต่ก็ต่อต้านการมาของเธอ ดังนั้นพอได้ยินเสียงดังหน้าประตูก็เปิดประตูทันที พูดออกมาว่าเข้ามาได้

ซือถูมู่หรงดื่มเหล้า เหลือบมองไปที่ประตูครู่หนึ่ง ผู้ช่วยพิเศษเจียงพาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามา ไม่ใช่หลิวหยิง

อืม ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก เดรสสีแดงคอVลึก จี้สร้อยคออยู่ตรงหน้าอก เท้าสวมรองเท้าส้นสูงแต่งพู่สีคาราเมลคู่หนึ่ง ทั้งคนดูงดงามอย่างมาก ซือถูมู่หรงคิดว่า ใช้ได้เลย

“ท่านประธาน พาคนมาแล้วครับ” ผู้ช่วยพิเศษเจียงอยู่ด้านข้างบอกเตือน เขามองขวดเหล้าบนโต๊ะอย่างตกใจ ท่านประธานของเขาควบคุมตนเองได้ดีเยี่ยมอยู่เสมอ จะไม่ดื่มเหล้ามากขนาดนี้ง่ายๆ มันเกิดอะไรขึ้น? เขานึกคิดทันทีว่า เมื่อกี้ซือถูมู่หรงบอกให้พาผู้หญิงคนอื่นมา ดูเหมือนว่า จะเจ็บเพราะรัก ผู้ช่วยพิเศษเจียงส่ายหัว ใจคิด เหมือนว่า ไม่ว่าจะเป็นใคร สถานะไหน ล้วนหนีความรักไม่พ้น ก็คิดว่าคุณหลิวกับท่านประธานจะอยู่ด้วยกันไปตลอดเสียอีก?

“คุณบอกเธอไหมว่ามาทำอะไร?” ซือถูมู่หรงเขย่าแก้วเหล้า เหล้าสีเหลืองอำพันสะท้อนใบหน้าอันชั่วร้ายของซือถูมู่หรง เต็มไปด้วยเสน่ห์มากมาย เย้ายวนเป็นพิเศษ

ผู้ช่วยพิเศษเจียงเงียบไปครู่หนึ่ง “บอกไปแล้วครับ”

สถานะของผู้หญิงคนนี้ เขาตรวจสอบแล้ว สะอาด อีกทั้ง เธอพูดชัดเจนมาก ต้องการเงิน จะไม่พัวพัน ดังนั้นเลยแต่งตัวเล็กน้อยก็พามาแล้ว

“ชื่ออะไร?” ซือถูมู่หรงเหมือนจะไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย เขาจิบเหล้าอึกหนึ่ง มองดูแก้วเหล้าพร้อมพูดขึ้น

“ฉันชื่ออันฉี” ครั้งนี้ที่ตอบไม่ใช่ผู้ช่วยพิเศษเจียง แต่เป็นผู้หญิงที่เข้ามา แตกต่างจากความสดใสและงดงามตอนเธอเดินเข้ามา พูดจาด้วยน้ำเสียงเขินอาย อันที่จริง ท่าทางสงบนิ่งเมื่อกี้ล้วนเสแสร้งออกมา เธอกลัวมาก แต่ว่า เธอไม่มีเงิน ครอบครัวของเธอเกิดเรื่องขึ้น ต้องการเงิน ดังนั้น ถึงคิดทำแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาทำ

อันฉีมองผู้ชายตรงหน้า ถูกดึงดูดโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าที่ละเอียดอ่อน ในดวงตามีอารมณ์หลากหลายเล็กน้อย เม้มริมฝีปาก ดูเหมือนไม่มีความสุข แต่ว่า ริมฝีปากนั้นสวยงามมาก ทำให้คนต้องการเข้าไปจูบ อันฉีพอใจมาก นี่อาจจะเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ถ้ายอดเยี่ยมขนาดนี้ ถ้าตัวเองทำดีสักหน่อย ทั้งชีวิตของเธอก็จะเปลี่ยนไปไหม?

“อันฉี?” ซือถูมู่หรงเรียกชื่อด้วยความสนุกสนาน สายตาของเขาจับจ้องไปบนร่างของอันฉี เอวผอมเพรียวอกอวบอิ่ม รูปร่างดี ใบหน้ารูปไข่หรอ? หน้าเมล็ดแตงโม บนใบหน้าแฝงด้วยความกลัวเล็กน้อย แต่กลับนิ่งสงบ น่าสนใจ

“ในเมื่อรู้แล้วว่ามาเพื่อทำอะไร ก็มานี่สิ” ซือถูมู่หรงยิ้มเบาๆ และดื่มเหล้าอีกแก้ว แตกต่างจากหลิวหยิง แต่กใกล้เคียงกัน ความกลัวในความสงบนั้น ทำให้คนมีความปรารถนาที่จะทำลาย

ผู้ช่วยพิเศษเจียงเห็นอันฉีเดินไปทางซือถูมู่หรง ก็ออกจากห้องไปเงียบๆ เขารู้ ตอนนี้ไม่ต้องการเขาแล้ว