ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1687

“เพราะฉะนั้น คุณจะไม่แต่งงานกับเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้เด็ดขาด？”เวินลั่วฉิงถาม เธอจะคอยดูสิว่า ตอนที่เย่ซือเฉินรู้ฐานะของเธอจะมีปฏิกิริยาตอบสนองยังไง เรื่องแบบนี้ ทำไมเขาโง่จังเลย？

“คุณว่าไงล่ะ？”เย่ซือเฉินตอบด้วยความโมโห เขามีใจให้กับเธอ เวินลั่วฉิงยังไม่เข้าใจอีกหรือ？ถึงกับถามคำถามแบบนี้ น่าโมโหจริงๆ

ก่อนหน้านี้เข้าใจกันแล้วแท้ๆ ทำไมตอนนี้ถามคำถามพวกนี้อีกแล้ว？เจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ดี คนอื่นก็ดี สำหรับเขาแล้วเป็นคนประเภทเดียวกันหมดเลย คนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขา สำหรับในใจเขาแล้ว นอกจากเวินลั่วฉิงผู้หญิงคนอื่นต่างสามารถแยกเป็นประเภทเดียวกัน

เวินลั่วฉิงหัวเราะเบาๆ“ฉันรู้สึกว่า คุณต้องแต่งงานกับเธอแน่นอน”

“เวินลั่วฉิง”เย่ซือเฉินโมโหจะแย่อยู่แล้ว หรือว่า เธออยากให้เขาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น？

“อย่าแม้แต่จะคิด นอกจากคุณแล้ว ฉันจะไม่แต่งงานกับผู้หญิงหน้าไหน คุณก็อย่าคิดแต่งงานกับผู้ชายอื่นเชียวนะ”เย่ซือเฉินพูดด้วยสีหน้าที่เข้มขรึม พวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกัน และเป็นหนึ่งเดียวกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น เวินลั่วฉิงอย่าคิดหนีเชียวนะ

“เพียงแต่ว่า จื่อซีกลับมาพูดว่า เธอเป็นเจ้าหญิงน้อยองค์กรโกสต์ซิตี้นี่น่า”เวินลั่วฉิงเอ่ยปากอย่างจนหนทาง และปัดความรับผิดชอบให้กับจื่อซี ก็ถูกนะ ถ้าไม่ใช่จื่อซี เธอก็ไม่เกี่ยวข้องกับองค์กรโกสต์ซิตี้แน่นอนอยู่แล้ว

เย่ซือเฉินอึ้งไปเลย หมายความว่าไง？อะไรคือถังจื่อซีเป็นเจ้าหญิงน้อยองค์กรโกสต์ซิตี้？เดี๋ยวนะ เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไปเกี่ยวข้องกับองค์กรโกสต์ซิตี้ เพราะฉะนั้น เจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ คือฉิงฉิง？เพราะฉะนั้น……นี่ถึงจะเป็นสาเหตุที่เวินลั่วฉิงถาม？

ตั้งแต่แรกนี่เป็นจุดสำคัญที่สุดของเรื่องนี้ เพียงแต่ว่าเย่ซือเฉินไม่ใส่ใจเลยด้วยซ้ำ เขาไปบีบบังคับถามเวินลั่วฉิงกับคำถามอื่นซะงั้น“เพราะฉะนั้น เมื่อกี้คุณหมายความว่า คุณเป็นเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ คุณต้องแต่งงานกับฉันให้ได้ ใช่รึเปล่า？”เย่ซือเฉินพูดอยู่มุมปากก็ยกขึ้นมา ความรักที่เวินลั่วฉิงมีต่อตัวเอง เธอได้สารพัดแล้ว แต่ว่า พูดว่าต้องแต่งงานกับเขาให้ได้ ซึ่งน้อยมาก ตอนนี้หรอ……เขาคิดได้หรือยังว่า เวินลั่วฉิงอยากแต่งงานกับเขา ยิ่งไปกว่านั้นอยากบีบบังคับแต่งงานด้วย？เขาไม่สามารถร้องขอล่ะสิ

เวินลั่วฉิงจ้องมองเย่ซือเฉิน จุดสนใจของคนคนนี้ ทำไมถึงต่างจากคนอื่น หรือไม่ได้ตกใจในฐานะที่เธอเป็นเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้？ถึงกับคิดว่าตัวเองใจร้อนต้องการแต่งงานกับเขา เอาเถอะ นี่เป็นเรื่องที่เย่ซือเฉินทำจริงๆ ต่อให้จนหนทาง เวินลั่วฉิงก็ยังเข้าใจเย่ซือเฉินอยู่ดี รู้สึกแค่ว่าตัวเองผิดไปแล้ว

เสียดาย ครั้งนี้ เธอไม่ได้ตอบไปตรงๆ เอ่ยปากแบบล้อเล่นว่า：“เพียงแต่ว่า ฉันยังไม่ได้กลับไปเลย ไม่แน่ฉันอาจไม่ได้เป็นเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้”

เย่ซือเฉินยังคลายความสงสัยไม่ได้ เพราะฉะนั้น วันนี้ฉิงฉิงรอเขา ก็เพราะเรื่องนี้หรอ องค์กรโกสต์ซิตี้ ทำให้คนไม่สามารถละเลยได้เลย เหตุการณ์ในตอนนี้ ยิ่งสะเพร่าไม่ได้ใหญ่เลย เย่ซือเฉินเข้าใจดีว่า ถ้าเวินลั่วฉิงเป็นเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ไม่ว่าเธอจะยอมหรือไม่ก็ตามก็ต้องกลับไปที่องค์กรโกสต์ซิตี้ ยังไงซะ ซ่างกวนหงมีลูกสาวแค่คนเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สนใจ

ถ้าเวินลั่วฉิงไม่ยอมกลับไปจริงๆ นอกจาก ซ่างกวนหงพูดว่า เวินลั่วฉิงไม่ใช่ลูกสาว เพียงแต่ว่า เป็นไปไม่ได้ ที่ซ่างกวนหงจะทำแบบนี้

“เพราะฉะนั้น คุณกำลังลังเลอยู่ว่าจะนับญาติกับหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้หรือไม่ และจะกลับไปที่องค์กรโกสต์ซิตี้รึเปล่า？”เย่ซือเฉินคิดทบทวนแป๊บนึง ถึงถามเวินลั่วฉิง

“ใช่”เวินลั่วฉิงเอ่ยปากแบบไม่ปกปิด เย่ซือเฉินถามจุดที่เวินลั่ฉิงลังเล ความจริงเธอมีความรู้สึกดีๆกับซ่างกวนหง เจอกันครั้งแรกก็มีความรู้สึกที่สนิทสนม เหมือนกับว่าที่เขาทำทุกอย่าง เธอล้วนเข้าใจดี ยิ่งไปกว่านั้นรู้สึกว่าเข้าใจเขามากเลย นี่เป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยมีต่อคนอื่นมาก่อน หลังจากเวินลั่วฉิงรู้ว่าซ่างกวนหงเป็นพ่อของเธอ อดคิดไม่ได้เลยว่า ความสัมพันธ์ทางสายเลือดเป็นสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ ความรู้สึกที่เธอมีต่อซ่างกวนหง ถือว่าเป็นหนึ่งเดียวเท่านั้น

“คุณเกลียดเขามั๊ย？”เย่ซือเฉินถาม ตอนนี้เขาเพิ่งประหลาดใจ คิดไม่ถึงเลยว่าเวินลั่วฉิงถึงกับเป็นเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ฐานะของเธอทำให้คนประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ เพียงแต่ว่ายังดีนะ คนคนนี้เป็นคนที่เขารัก เป็นภรรยาของเขา ยังเป็นแม่ของลูกเขาอีกด้วย เย่ซือเฉินแค่คิดถึงเวินลั่วฉิงสามารถอยู่ข้างกายไปตลอดชีวิต หัวใจก็อบอุ่นทันที