ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1697

“มู่หรง อย่าลืมสิ่งที่พวกเขาทำกับเราสิ พ่อของหลิวหยิงเป็นคนฆ่าพ่อของแก แกจะยอมรับเธอได้ยังไง! ” คุณนายซือถูตะโกนเสียงดัง ซือถูมู่หรงลืมเรื่องนี้ไปหรือเปล่า หรือเลือกที่จะลืมหรือหลอกตัวเอง จะไม่เสียใจกับเรื่องนี้ทีหลังเหรอ?

ซือถูมู่หรงไม่พูดอะไร สิ่งเหล่านี้อยู่ในใจเสมอ เขาไม่ปล่อยให้ตัวเองลืม เพียงแต่ว่าในหลายปีที่ผ่านมา เขาแก้แค้นมามากแล้ว ทำร้ายจิตใจ เขาได้ทำมามากพอแล้ว

“แกเป็นแบบนี้จะสมกับพ่อแกได้ยังไง?” คุณนายซือถูกล่าวอย่างขมขื่น หลิวหยิงมีความสามารถอะไรในการสร้างความสับสนให้กับซือถูมู่หรงถึงขนาดที่เขาไม่อยากเกลียดด้วยซ้ำ แค่มุ่งมั่นตั้งใจที่จะคบกับหลิวหยิง พวกเขาทั้งสองคบกันจะมีความสุขจริงๆเหรอ?

สิ่งที่คุณนายซือถูสนใจมากกว่าคือ ซือถูมู่หรงเพื่อหลิวหยิงแล้วนั้นก็ไม่ยอมจำคำพูดของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซือถูมู่หรงเปลี่ยนหลักการของเขาเพื่อหลิวหยิงนี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ดี และเมื่อมีการประนีประนอมก็จะมีการประนีประนอมอีกครั้ง อิทธิพลของเธอที่มีต่อซือถูมู่หรงมากกว่าที่เธอจินตนาการจริงๆ ดังนั้นเธอจึงไม่ยอมให้หลิวหยิงเข้าใกล้ซือถูมู่หรงอีก นอกจากนี้ในสายตาของคุณนายซือถู หลิวหยิงไม่คู่ควรกับซือถูมู่หรง ความแตกต่างในฐานะทางสังคมระหว่างคนทั้งสองมีมากเกินไป หลิวหยิงไม่สามารถยืนเคียงข้างซือถูมู่หรงได้อย่างแน่นอน

สถานการณ์ปัจจุบันเกินความคาดหมายของคุณนายซือถูจริงๆ ในความคิดของเธอ หลิวหยิงจะไปจากซือถูมู่หรงในไม่ช้าและจะไม่มีการพัวพันกันมากนัก แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าจะเป็นอย่างนั้น ซือถูมู่หรงไม่มีแผนที่จะแยกจากหลิวหยิงเลยและหลิวหยิงก็ไม่คิดที่จะแยกจากซือถูมู่หรง เมื่อคนสองคนเข้าไปพัวพันกันแล้วก็จะพัวพันกันตลอด สิ่งนี้ทำให้คุณนายซือถูตื่นตระหนก เป็นไปได้ไหมว่าหลิวหยิงต้องการคบกับซือถูมู่หรงจริงๆ

“ผมรู้ว่าผมทำอะไร ผมขอโทษสำหรับเรื่องพ่อ ผมมีวิจารณญาณของตัวเอง แม่ ถ้าแม่เชื่อผม ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง” ซือถูมู่หรงรู้สึกเหนื่อย ทำไมแม่ถึงไม่เข้าใจ ตอนนี้เขาปล่อยหลิวหยิงและแยกจากหลิวหยิงไม่ได้ ถ้าติดค้างจริง ใครติดค้างใครมากกว่ากันล่ะ? พวกเขาแยกแยะไม่ถูกตั้งนานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ก็มีลูกอีก เด็กคนนี้ที่สานสองคนเข้าด้วยกันอย่างง่ายดายไม่สามารถแยกพวกเขาออกจากกันได้อีกต่อไป

ซือถูมู่หรงรู้ว่าแม่ของเขาจะไม่ยอมรับหลิวหยิงอย่างง่ายดาย แต่เขาหวังว่าแม่สามารถมองหลิวหยิงอย่างมีเหตุผลและเป็นกลาง อย่างน้อยก็ให้โอกาสพวกเขา ปล่อยให้พวกเขาเดินช้าๆ แล้ววันหนึ่ง ความขัดแย้งระหว่างคนทั้งสองจะคลี่คลาย

ยิ่งกว่านั้น เขาชอบหลิวหยิงจริงๆ ชอบที่ตัวตนและเนื้อแท้แบบปล่อยไม่ได้ ถ้าเขาพลัดพรากจากหลิวหยิงจริงๆ เขาอาจจะไม่มีวันรักใครได้อีก เขาไม่รู้ว่าแม่ของเขาจะเข้าใจความรู้สึกนี้หรือไม่ แต่เขาแค่หวังว่าแม่ของเขาจะไม่กดดันมากเกินไป

“แต่ตอนนี้ แกทำให้ฉันผิดหวัง!” คุณนายซือถูพูดอย่างโกรธเคือง เธอกับซือถูมู่หรงอยู่ไม่ไกลกันนัก เธอสามารถมองเห็นซือถูมู่หรงและคำตอบของซือถูมู่หรง คำตอบของซือถูมู่หรงราวกับว่าเขากำลังพูดต่อหน้าเธอและเขาเองก็แสดงท่าทีขัดแย้ง