ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1700

เนื่องจากกำลังจะจัด“ฉือเย่ฉาง” มู่เฉิงและถังจื่อโม่จึงกลับมาเร็ว ถังจื่อโม่รู้สึกว่าเขาได้รับประโยชน์มากมายจากการเดินทางไปองค์กรโกสต์ซิตี้ครั้งนี้ องค์กรโกสต์ซิตี้จึงคู่ควรกับการเป็นองค์กรที่ใหญ่ที่สุดในโลก อุปกรณ์เป็นสิ่งที่ล้ำสมัยที่สุดและมีความสามารถมากมาย ถังจื่อโม่รู้สึกว่าเป็นการลำบากอย่างยิ่งที่จะสั่นคลอนองค์กรดังกล่าวและหลังจากผ่านไปหลายปีไม่มีใครที่น่าจะคิดสั่นคลอนจุดยืนขององค์กรนี้แล้ว

“เป็นยังไงบ้าง คุณชอบ องค์กรโกสต์ซิตี้ไหม” มู่เฉิงถามด้วยรอยยิ้ม

“ผมชอบ” ถังจื่อโม่ตอบตรงๆ การเดินทางไปองค์กรโกสต์ซิตี้ครั้งนี้กระตุ้นความทะเยอทะยานของเขาและความปรารถนาที่อธิบายไม่ถูกบางอย่าง ตอนนี้เขามีความกระตือรือร้นที่อธิบายไม่ถูกสำหรับองค์กรโกสต์ซิตี้ถ้าไม่ใช่เพราะ “ฉือเย่ฉาง” จะจัดขึ้นทุก ๆ สิบปี เขาจะไม่กลับมาเร็วขนาดนี้หรอก!

ถังจื่อโม่รู้สึกสงสัยเล็กน้อยว่าทำไมมู่เฉิงถึงเชื่อเขามากและยินดีที่จะพาเขาไปรอบๆ ในองค์กรโกสต์ซิตี้ ตอนนี้เกือบทุกคนในองค์กรโกสต์ซิตี้รู้เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของเขาและมู่เฉิงมอบอำนาจให้เขามากมาย

ในองค์กรโกสต์ซิตี้แทบจะเดินอย่าโกลาหล ถังจื่อโม่ไม่เข้าใจแต่เขาไม่ได้ถามโดยตรง มู่เฉิงจะทำแบบนี้ เขาต้องพิจารณาเอง ไม่จำเป็นต้องกังวล

“ถ้าอย่างนั้น คุณสนใจที่จะยึดองค์กรโกสต์ซิตี้ไหม? ” รอยยิ้มบนใบหน้าของมู่เฉิงลึกขึ้นเล็กน้อยและรอยยิ้มที่ไม่เป็นอันตรายทำให้ถังจื่อโม่ตกใจ เขาเป็นคนนอกและมู่เฉิงก็พูดแบบนี้ คุณหมายความว่าอย่างไร หยั่งเชิงเหรอ? แต่ทำไมต้องหยั่งเชิงเขา? ถังจื่อโม่รู้สึกว่า มู่เฉิงจะไม่ทำร้ายเขา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้ว่าแผนคืออะไร

“เป็นไปไม่ได้” ถังจื่อโม่ตอบอย่างเย็นชา เขายังไม่รู้จักตัวเอง เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรโกสต์ซิตี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะเข้ายึดองค์กรโกสต์ซิตี้และเขาเพิ่งอายุห้าขวบเท่านั้น มันฟังดูเหมือนเรื่องตลก

“ถ้าเป็นไปได้ล่ะ ถ้าฉันเต็มใจจะส่งต่อองค์กรโกสต์ซิตี้ให้คุณล่ะ” มู่เฉิงตอบอย่างเคร่งขรึม หลังจากที่เขาได้พบกับ ถังจื่อโม่และตัดสินใจว่าเขาเป็นหลานชายของซ่างกวนหง เขามีความคิดนี้ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้เป็นความพยายามของพ่อบุญธรรม ถ้าถ่ายทอดสู่สายเลือดของเขาได้จะดีที่สุด

เขามีความรู้สึกเป็นเจ้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ แต่ถ้ามีทายาทที่เหมาะสมกว่านี้ เขาจะไม่ครองตำแหน่งนี้ เขาชอบอิสระมากกว่า

มู่เฉิงไม่มีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะเป็นทายาทขององค์กรโกสต์ซิตี้ เขาไม่ใช่คนที่รับผิดชอบด้วยความเต็มใจ เขาชอบองค์กรโกสต์ซิตี้มากกว่าเพราะพ่อบุญธรรมของเขา เขาถือว่าองค์กรโกสต์ซิตี้เป็นบ้านของเขา เป็นเลือดเนื้อของพ่อบุญธรรม ถ้ามีคนที่เหมาะสมกว่านี้ เขายินดีที่จะลาออกและทำเรื่องของตัวเอง อันที่จริงเขามีความสุขมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

แต่เขาไม่สามารถบอกพ่อบุญธรรมของเขาโดยตรงได้ อย่างไรก็ตามถังจื่อโม่ยังเด็กและพ่อบุญธรรมของเขาจะไม่ยอมรับโดยตรง เป็นไปได้มากที่ถังจื่อโม่จะติดตามเขาไปสองสามปีและรอจนกว่าถังจื่อโม่เป็นผู้ใหญ่ขึ้น ฉันรู้สึกว่าถ้าฉันปลูกฝังให้ดี ถังจื่อโม่จะสามารถครอบครององค์กรโกสต์ซิตี้ได้ในไม่ช้า เขาจะหารือเรื่องนี้อย่างจริงจังกับพ่อบุญธรรมของเขา อย่างน้อยเขาจะให้สถานะของถังจื่อโม่โดยตรง หัวหน้าคนต่อไปขององค์กรโกสต์ซิตี้และเขาจะช่วยปกครองก็ยังได้

ถังจื่อโม่ตะลึง มันคืออะไร เขาเต็มใจที่จะทำอะไร? เขายินดีที่จะส่งต่อตำแหน่งหัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ให้เขา องค์กรโกสต์ซิตี้ทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ? ซ่างกวนหงไม่มีลูกเป็นของตัวเอง แต่มู่เฉิงอยู่เคียงข้างเขามานานแล้วและเขาได้รับการปลูกฝังจากหัวหน้าคนต่อไปมาโดยตลอด ในองค์กรโกสต์ซิตี้เขาเป็นหัวหน้าคนต่อไปและเขาไม่มีอะไรเลย จะทำอย่างไรกับองค์กรโกสต์ซิตี้ เป็นไปได้ไหมที่มู่เฉิงต้องการเลียนแบบซ่างกวนหง?

“ไม่ต้องคิดมาก แค่บอกฉันว่า ถ้าคุณมีโอกาส คุณจะยอมไหม” มู่เฉิงกล่าวอีกครั้ง เด็กคนนี้ฉลาดเกินไป เขาจะคิดหลายสิ่งหลายอย่าง แต่มันง่ายที่จะเพิกเฉยต่อความปรารถนาของเขาเอง ยิ่งไปกว่านั้นนี่เป็นเรื่องใหญ่มากนะ?

“ถ้ามีโอกาส ผมจะยินยอมเอง” ถังจื่อโม่พูดอย่างจริงจังด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ที่สุดสำหรับเขาที่จะตัดสินใจแต่เขาไม่สามารถบอกเรื่องนี้กับใครได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่ถ้าคนอื่นในองค์กรโกสต์ซิตี้รู้เรื่องนี้ ฉันกลัวว่าเขาจะรู้สึกว่าเขาอยากจะได้องค์กรโกสต์ซิตี้และต้องการกำจัดเขา

“ดี อีกไม่นานคุณจะรู้ว่าคุณสามารถสืบทอดองค์กรโกสต์ซิตี้ได้อย่างสมบูรณ์” มู่เฉิงยิ้มเบา ๆ และพูดอย่างคลุมเครือ เขารู้อยู่แล้วว่าเวินลั่วฉิงและซ่างกวนหงรู้จักกันดี จริงๆ แล้วเขาไม่คิดว่ามันจะเป็นอย่างนั้น เร็วมากทำไมคุณไม่ต่อสู้สักหนึ่งหรือสองสัปดาห์? แต่ในขณะเดียวกัน เขารู้สึกทึ่งกับความสามารถของ เวินลั่วฉิงในการยอมรับสิ่งต่างๆ และตัดสินใจอย่างเฉียบขาด เธอสมควรที่จะเป็นลูกสาวของซ่างกวนหง! มู่เฉิงยกย่อง

มู่เฉิงพา ถังจื่อโม่ไปยังสถานที่ที่ ซ่างกวนหง อาศัยอยู่โดยตรง เนื่องจาก เวินลั่วฉิง, เย่ซือเฉิน และ ถังจื่อซี อยู่ที่นั่นทั้งหมดจึงเป็นการรวมตัวของครอบครัวขนาดเล็ก