ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1707

เวินลั่วฉิงคิดว่า หลิวหยิงนี่ซื่อบื้อจริงๆ นี่คือเรื่องที่ต้องนำมาคิดมากเหรอ? เธอแค่อยากได้ ตนเองก็แค่อยากมอบให้เธอเท่านั้นเอง

“ยี่สิบหกล้าน” คุณหรวนไม่ยอมแพ้ ในเมื่อเดินมาถึงขั้นนี้แล้ว จะยอมแพ้ได้ยังไง? ตอนนี้ไม่เพียงแต่เป็นเรื่องของเครื่องประดับหนึ่งชุดแล้ว ยังเป็นปัญหาเรื่องหน้าตาของเธอและหลิวหยิงสองคนอีกด้วย เธอไม่มีทางปล่อยเครื่องประดับชุดนี้ไป ก็เหมือนกับไม่มีทางปล่อยซือถูมู่หรง

หลิวหยิงมองคุณหรวน เธอไม่เข้าใจว่าทำไมคนคนนี้ถึงยืนหยัดขนาดนี้ ราวกับว่าเหมือนไม่ได้แย่งชิงอะไร แต่ว่ากำลังสู้สุดชีวิต

หลิวหยิงมองไปทางซือถูมู่หรงด้วยความพร่ำบ่น หากไม่ใช่เพราะความเกี่ยวข้องของซือถูมู่หรง คุณหรวนจะต่อต้านเธอได้อย่างไร ฉิงฉิงก็ไม่จำเป็นต้องออกหน้าเพื่อเธอ

ตอนนี้ คุณหรวนกับเธอและฉิงฉิงได้สู้กัน แย่งกันแล้ว ไม่ได้เพียงเพราะแค่เครื่องประดับชุดหนึ่งเท่านั้น คนรอบๆ ข้างต่างก็มองด้วยความสงบ นึกไม่ถึงว่าชุดเครื่องประดับนี้ จะสามารถประมูลถึงราคานี้ได้ อีกอย่า นี่คือผลงานในช่วงแรกของเลทิเทีย ไรท์ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ VG พวกเขาต่างก็มองไปทางเวินลั่วฉิง คุณหนูใหญ่ตระกูลถัง จะเพิ่มราคาต่อไหม?

“สามสิบล้าน” เวินลั่วฉิงเป็นใคร ขอแค่เธอรู้สึกว่าคุ้มค่า ก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มา ในเมื่อมีคนรังแกมาถึงตรงหน้าเธอแล้ว เธอยังจะถอยกลับไปอีกเหรอ? คุณหรวนก็แค่เห็นว่าหลิวหยิงไม่มีเงิน ถึงได้กล้าเกรี้ยวกราดขนาดนี้ แต่ว่า หลิวหยิงไม่มีเงิน ไม่ได้หมายความว่าเธอไม่มีเงิน โดยเฉพาะ เธอยังสามารถจ่ายเงินเพื่อหลิวหยิงได้

สีหน้าของหลิวหยิงซีดขาวไปหมด เธอมองหลิวหยิงต่ำไปแล้วจริงๆ ยิ่งประเมินค่าเวินลั่วฉิงต่อไป คิดไม่ถึงว่า เวินลั่วฉิงจะยอมจ่ายเงินเพื่อหลินหยิง สามสิบล้าน บอกว่าทิ้งออกไปก็ทิ้งออกไปเลย? หลิวหยิงมีค่าอะไรกัน?

คุณหรวนมองไปทางเวินลั่วฉิงด้วยความโกรธแค้น นี่กำลังต่อต้านเธออยู่ชัดๆ ระหว่างทั้งสองไม่เคยมีการติดต่ออะไรกัน เธอทำแบบนี้ ไม่รู้สึกเกินไปเหรอ? น่าเสียดาย เวินลั่วฉิงไม่ได้คิดเช่นนี้ รู้สึกเพียงแค่ว่าคุณหรวนรังแกคนมากเกินไปแล้ว หากไม่ใช่เพราะการเหยียดหยามที่หลิวหยิงมีต่อคุณหรวนก่อนหน้านี้ เธอจะกดทับนางทำไม? ในตอนที่คุณกดทับคน ก็ต้องเตรียมรับการถูกคนอื่นกดทับกลับด้วย

ยิ่งไปกว่านั้นคือ ความโกรธแค้นของคุณหรวน ไม่ควรจะให้หลิวหยิง สาเหตุเป็นเพราะซือถูมู่หรงไม่ใช่เหรอ? หลิวหยิงแค่อยู่ข้างกายซือถูมู่หรง ก็ขำเป็นต้องถูกคุณหรวนเกลียด? แต่ว่า คนที่เก็บหลิวหยิงไว้คือซือถูมู่หรง คนที่ให้ความหวังเธอคือซือถูมู่หรง หากไม่ใช่เหตุเพราะซือถูมู่หรง ทั้งสองก็ไม่มีทางต่อต้านกัน

“ฉันเพิ่มอีกหนึ่งล้าน” เธอไม่เชื่อว่า เวินลั่วฉิงจะช่วยหลิวหยิงตลอด ราคาในตอนนี้ ได้เกินราคาแต่เดิมไปแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นผลงานของเลทิเทีย ไรท์ที่สมบูรณ์แบบหลังจากนี้ ออกโดย VG ก็ไม่มีทางเกินราคานี้ เวินลั่วฉิงยังจะเพิ่มอีกเหรอ?

เวินลั่วฉิงคิดอยากจะเพิ่มจริงๆ ไม่ว่ายังไงแล้วไม่มีทางที่เธอจะจ่ายไม่ไหว แต่ว่า หลิวหยิงจับมือของเวินลั่วฉิง พูดอย่างเยือกเย็นว่า “ฉิงฉิง พอแล้ว ฉันไม่เอาเครื่องประดับชุดนี้แล้ว ในเมื่อคุณหรวนชอบ งั้นเราก็ให้เธอเถอะ”

หลิวหยิงกลัวว่าเวินลั่วฉิงจะเรียกราคาต่อ เอ่ยปากพูดอย่างเย็นชา ข้างในมีน้ำเสียงของความเด็ดขาด ทำให้เวินลั่วฉิงต้องหันไปมอง ใช่แล้ว หลิวหยิงในตอนนี้ ทำอะไรก็ไม่วู่วามแล้ว ตอนนี้ เธอพูดอย่างตั้งใจ เครื่องประดับชุดนี้ เธอไม่เอาแล้ว สามารถปล่อยวางได้อย่างง่ายดาย

“เธอไม่เอาแล้วจริงๆ เหรอ? เครื่องประดับชุดนี้......” เวินลั่วฉิงมีความลังเล ในตอนที่เธอรู้ว่าเครื่องประดับชุดนี้เป็นของคุณแม่นาง ก็อยากจะประมูลลงมาให้นาง โทเค็นความรักในตอนนั้น มีความหมายล้นหลาม อีกอย่าง เธอมีความมั่นใจที่จะประมูลลงมา อย่าว่าแต่คุณหรวน ถือแม่ว่าตระกูลหรวน ก็ห้ามไม่อยู่

“ถึงแม้ว่าจะล้ำค่าแค่ไหน ก็แค่เครื่องประดับชุดหนึ่ง จะล้ำค่าเท่าคนได้อย่างไร? ตอนนี้ แม่ฉันอยู่ข้างกายฉัน อยู่กับฉันมาโดยตลอด อีกอย่าง ฉันยังมีเพื่อนแบบเธอ ยังไม่ทันได้ดีใจเลย ทำไมต้องไปครุ่นคิดไปเครื่องประดับชุดหนึ่งล่ะ?” หลิวหยิงพูด เธอไม่ใส่ใจเครื่องประดับชุดหนึ่งหรอก ถึงแม้ว่าจะใส่ใจมากเพียงไหน อีกอย่าง ถึงแม้ว่าจะเป็นของที่มีความหมายล้ำค่า กับคน ก็ยังไม่สามารถเทียบกันได้ เธอคิดว่า ถึงแม้ว่าจะเป็นคุณแม่ ก็ไม่มีทางให้ฉิงฉิงเสียเงินขนาดนี้เพื่อประมูลมา หากเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของตนเอง ได้รับเครื่องประดับมา ก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี หากเป็นแบบนี้ สู้เอาที่ตัวเองสบายใจยังดีกว่า สามารถได้พบเจอกับเครื่องประดับนี้อีกครั้ง ก็ดีมากพอแล้ว

“โอเค งั้นฟังเธอนะ” เวินลั่วฉิงพูด ไม่ว่ายังไงแล้ว เธอก็ประมูลเพื่อหลิวหยิง ในเมื่อต่อนี้หลิวหยิงไม่สนใจแล้ว งั้น ก็ไม่จำเป็นต้องประมูลแล้ว เหมือนกับที่หลิวหยิงพูด สิ่งของคือสิ่งของ สู้ใจคนไม่ได้