ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1784

คุณแม่หลินพยักหน้า ใช่ เรื่องราวมากมายไม่จำเป็นต้องคิดมากขนาดนั้น ต้องการแค่ผลลัพธ์อย่างเดียว ประเทศRก็ดี เรื่องอื่นๆ ก็ดี ยังไงก็ต้องละทิ้งไปบ้าง

หลินเป้ยรู้ดีกว่าคุณแม่หลิน และเธอรู้ว่าแม่ต้องเห็นด้วยกับตัวเองแน่นอน ดังนั้น ตอนนี้เพียงแค่ยิ้มจางๆ และพูดเบาๆ ว่า : “แม่ ขอบคุณค่ะ!”

คุณแม่หลินส่ายหน้า โชคดีที่พวกเธอเดินมาจนถึงวันนี้ หลังจากนี้หลังจากนี้ต้องดีกว่าก่อนหน้านี้แน่นอน

หลังจากที่หลินเป้ยมาบ้านถัง ถังหลินรีบส่งคนไปที่ประเทศRทันที เพื่อขอหลินเป้ยแต่งงาน ทำให้คนในราชวงศ์ทุกคนตื่นตกใจ

องค์ชายใหญ่ได้ฟังที่พวกเขาพูดมา ตื่นตกใจไปทั้งตัวจนไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร เขารู้สึกมานานแล้วว่าความรู้ระหว่างถังหลินและหลินเป้ยไม่ปกติ แต่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเป็นความรักจริงๆ นี่...นี่..องค์ชายใหญ่ไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไง มองไปที่ราชา

ราชาคิดอยู่สักพักและตกลงในทันที ตอนที่ถังหลินพาหลินเป้ยไป เขาไม่ปฏิเสธ ตอนนี้ถังหลินขอหลินเป้ยแต่งงาน เขายิ่งปฏิเสธไม่ได้ หลินเป้ยอยู่ที่บ้านถัง สำหรับพวกเขาและประเทศRแล้วมีแต่ข้อดีไม่มีข้อเสีย ดังนั้นเขาจึงไม่มีความจำเป็นจะต้องปฏิเสธ

องค์ชายใหญ่มองราชา ผิดหวังเล็กน้อย จะขายลูกชายของตัวเองออกไปอย่างนี้เลยหรือไง? ถ้าไม่ใช่เพราะเขารู้ว่าระหว่างถังหลินกับหลินเป้ยมีความรู้สึกกัน และความสัมพันธ์ของทั้งสองคนคลุมเครือ จะรับได้ยังไง?

เมิ่งหลินก็ค่อนข้างตกใจ ตกลงเร็วขนาดนี้เลย? แน่ใจว่าจะไม่คิดก่อนใช่ไหม? นั่นเป็นเจ้าชายน้อยของคุณเลยนะ แต่เมื่อมองคนพวกนี้ เขาก็พูดไม่ออก ตอนนี้...ต้องบอกไหมว่าหลินเป้ยเป็นผู้หญิง

เมิ่งหลินคิดถึงเรื่องนี้ ก็อดจะอัดคนไม่ได้ เขากังวลมานานขนาดนี้ สงสัยมานานขนาดนี้ อยากจะไล่หลินเป้ยไปจากข้างตัวคุณชายถังมานานขนาดนี้ ผลสุดท้าย หลินเป้ยเป็นผู้หญิง? คุณชายถังรู้มานานแล้ว? ก็ปล่อยให้เขากังวลอยู่คนเดียวได้! น่าโมโห!

แน่นอน เมิ่งหลินได้แค่กล้าคิดไม่กล้าพูดความไม่ใจของตัวเองออกมา ตอนนี้เขานึกภาพสีหน้าตื่นตกใจของตัวเองตอนที่คุณชายถังบอกว่าหลินเป้ยเป็นผู้หญิงออกอยู่เลย รวมถึงสีหน้าดูถูกดูแคลนของคุณชายถัง ช่างเถอะ ทำได้แค่โทษตัวเองที่ดูไม่ออก

ตอนนี้อยู่ต่อหน้าคนพวกนี้ เมิ่งหลินกำลังคิดว่าตัวเองควรจะพูดอย่างไรถึงจะเหมาะสม ในเมื่อในสายตาคนเหล่านี้หลินเป้ยคือเข้าชายน้อย เป็นภาพความประทับใจที่มีมานานของพวกเขา แต่กลับโดนตัวเองจี้จุด...ทุ่มออกมาสุดตัวเขาจะให้คนอื่นเข้าใจถังหลินผิดไม่ได้

“มีเรื่องหนึ่ง ฉันคิดว่าควรจะบอกพวกคุณสักหน่อย” เมิ่งหลินพูดอย่างจริงจัง สีหน้าแววตาที่เคร่งขรึมทำให้พวกเขากังวลเล็กน้อย และตื่นเต้นโดยไม่รู้ตัว

องค์ชายใหญ่มองเมิ่งหลิน และรู้สึกทันทีว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่จะทำให้ทุกคนตกใจแน่นอน ดังนั้นจึงตั้งใจฟัง

เมิ่งหลินกวาดสายตามองทุกคนรอบๆ และแทบจะพูดออกมาทีละคำว่า : “เจ้าชายน้อยของพวกคุณ คือคนที่ถังหลินจะแต่งงานด้วย เธอเป็นผู้หญิง”

ฮ่ะ!

ดูเหมือนว่าทุกคนรอบๆ จะตัวแข็งทื่อกลายเป็นหินในพริบตา เมิ่งหลินพอใจขึ้นมาทันที ไม่ใช่เขาคนเดียวที่มองไม่ออก คนรอบข้างมากมายขนาดนี้ก็ไม่มีใครดูออก และทั้งใกล้ชิดกันมานานขนาดนี้ เป็นเพราะเจ้าชายน้อยปกปิดตัวเองได้ดีมาก ไม่ใช่ว่าเขาโง่ เมิ่งหลินปลอบใจตัวเอง และดีใจขึ้นมาไม่น้อย

ค่อยๆ มีเสียงหายใจดังขึ้น องค์ชายใหญ่เอ่ยปากอย่างไม่อยากจะเชื่อ : “เมื่อกี้คุณบอกว่าน้องชายฉัน เจ้าชายน้อยเป็นผู้หญิง?” เขาไม่อยากจะเชื่อจริงๆ หลินเป้ยตามติดอยู่กับเขามานาน เขากลับไม่เคยสงสัยเลยสักนิด นี่...มันยากที่จะทำให้เชื่อได้

“ใช่ เป็นผู้หญิงจริง และเป็นคนที่คุณชายถังของพวกเราจะแต่งงานด้วย ต่อไปก็จะเป็นนายหญิงของบ้านถังแล้ว” เมิ่งหลินอธิบาย เขายกระดับฐานะของหลินเป้ยขึ้น หลินเป้ยอยู่ที่นี่ยังเป็นเจ้าชายน้อยถูกชี้นำได้ง่าย แต่เมื่อแต่งงานกับตระกูลถังแล้วไม่เหมือนเดิม ฐานะของคุณชายถังไม่ใช่แค่พวกเขาไม่กล้าแตะ แม้แต่จะพูดมากสักคำยังไม่กล้า

“นี่...” องค์ชายใหญ่อึกอัก มองแววตาที่จริงจังของเมิ่งหลิน แม้แต่สิ่งที่สงสัยก็ไม่กล้าพูดออกมา แต่จะเป็นไปได้ยังไง? เขายังไม่อยากเชื่อ