ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1786

เห้อถงถงรีบบอกก่อน : “ห้ามหาคนอื่นช่วย ต้องร้องเองเท่านั้น”

เย่ซือเฉินจนใจ เขามองคนที่อยู่ข้างๆ ต่างเป็นคนสนิททั้งนั้น แต่...เย่ซือเฉินก็เตือนว่า : “พวกแกห้ามบันทึกเสียง”

ทุกคนสายตาเป็นประกาย เย่ซือเฉินร้องเพลง ไม่มีเคยมีใครเคยฟังเย่ซือเฉินร้องเพลงมาก่อน ความรู้สึกในตอนนี้...ตั้งตารอ!

คนที่อยู่ข้างๆ พยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก เย่ซือเฉินเริ่มร้องเบาๆ เพลงที่ร้องเป็นเพลงภาษาอังกฤษชื่อเพลง Marry you เย่ซือเฉินเสียงต่ำ ร้องเพลงตรงจังหวะ คนที่อยู่รอบเพิ่งจะรู้เป็นครั้งแรกว่าที่จริงแล้วเย่ซือเฉินร้องเพลงเพราะขนาดนี้ ที่สำคัญคือผู้ชายคนนี้ตั้งใจมาก ราวกับทุกความรู้สึกซ่อนอยู่ในเพลงนี้หมดแล้ว ทำให้คนลุ่มหลง

เห้อถงถงได้ฟังเพลงนี้ รู้สึกไม่เสียดายเลยสักนิด จริงๆ แล้วเธอแค่พูดไปอย่างนั้น คิดไม่ถึงว่าจะเซอร์ไพรส์อย่างนี้!

เวินลั่วฉิงฟังอยู่ด้านใน น้ำตาคลอเต็มตาโดยไม่รู้ตัว ที่แท้ช่วงเวลาพิเศษ เรื่องราวพิเศษ ทำให้รู้สึกตื้นตันได้อย่างนี้นี่เอง

หลังจากร้องจบ เย่ซือเฉินมองเห้อถงถงและเพื่อนเจ้าสาวที่อยู่ข้างๆ ถามว่า : “ฉันเข้าไปเจอเจ้าสาวของฉันได้หรือยัง?” เสียงต่ำ ไม่ว่าเป็นเพราะเพิ่งจะร้องเพลงเสร็จ จึงทำให้น่าหลงเสน่ห์

คุณชายสี่จี้และฉิงถิงแสดงความชื่นชมอยู่ข้างๆ กว่าจะได้ยินเย่ซือเฉินเปิดปากร้องเพลงยากจริงๆ หลังจากนี้ไม่ว่าจะมีเรื่องยากลำบากอะไร พวกเขาจะช่วยเขาทำทุกอย่าง! อืม อั่งเปาจะเอาเท่าไหร่ได้หมด! คิดและเพิ่มเติมเข้าไป

“ไม่ได้สิ!” หลินเป้ยพูด “รีบร้อนไม่ได้ ยังมีปัญหาอย่างอื่นอีก!” ในฐานะเพื่อนเจ้าสาว จะไม่เตรียมความพร้อมมาได้ยังไง? แต่เจ้าบ่าวก็คือเย่ซือเฉิน พวกเธอก็ไม่กล้าทำเกินไป ดังนั้น จึงหยิบกระดาษออกมาแผ่นหนึ่ง ด้านบนมีรอยจูบสี่รอย : “คุณทายมาสิ รอยจูบไหนเป็นของเจ้าสาว?”

งานแต่งงานของเวินลั่วฉิงและเย่ซือเฉิน พวกเขารอมานานแล้ว ดังนั้นจึงไม่อยากจะจงใจทำให้เย่ซือเฉินลำบาก และอยากจะถามคำถามที่อยากเกินไป ตอนนี้เย่ซือเฉินทำสำเร็จไปแล้วหนึ่งอย่าง นี้คืออย่างที่สอง

คนที่อยู่ด้านข้างทุกคนมองที่กระดาษแผ่นนั้น รอยจูบบนกระดาษสีไม่เหมือนกัน เพราะต่างก็เป็นคนรักของตัวเอง ทุกคนต่างเอนตัวเข้าไปดู ต้องมีคนรักของตัวเองแน่นอน

ฉิงถิงเหลือบมอง และขยับไปอยู่ด้านข้าง เรื่องไม่เกี่ยวกับเขา

ถังหลินชี้ไปที่รอยจูบสีปะการังก่อน และพูดอย่างมั่นใจว่า : “รอยนี้ของหลินเป้ย” พูดพลางสังเกตสีหน้าของหลินเป้ย

เขาแยกออกที่ไหนว่ารอยจูบไหนเป็นของหลินเป้ย ในสายตาพวกเขาก็แทบจะเหมือนกันทั้งหมด ถ้าจำเป็นต้องแยกมาละก็...งั้น...เลือกสีที่หลินเป้ยชอบแล้วกัน

ถังหลินเห็นหลินเป้ยหน้าแดงนิดๆ สบายใจขึ้นมาหน่อย โชคดีที่เดาถูก

คนที่อยู่ข้างๆอีกหลายคนเหมือนจะดูความหมายของถังหลินออก คุณชายสี่จี้ก้าวไปด้านหน้ามองที่เหลืออีกสามรอย งงไปหมด? ถ้าเป็นเห้อถงถงละก็? สีที่อ่อนที่สุด? เขาจึงชี้ไปแบบสุ่มๆ เอา เห้อถงถงกลอกตาใส่เขา แต่ก็ไม่พูดอะไรมาก คุณชายสี่จี้ลูบจมูก หรือว่าทายผิด? แต่เห้อถงถงก็ไม่โกรธนิ