ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 227

บทที่227 ความลับของเทพธิดาเวินถูกเปิดเผยจนหมด (5)

ใช้วิธีเลวทรามต่ำชั่วแบบนี้มาเล่นงานเธอ งั้นก็อย่าโทษเธอไม่เกรงใจแล้วกัน

ใครให้เธอวันนี้อารมณ์ไม่ดีล่ะ

แถมตรงนี้ยังไม่มีคนอื่นด้วย เธอจึงไม่จำเป็นต้องกังวลกลัวอะไรทั้งสิ้น ต่อจากนี้อยากทำอะไรก็ทำอย่างนั้นเลย

"แม่งเอ้ย พี่สาม ผมหาคนไปดูหน่อยละกัน"แม้คุณชายห้าฉิงจะไม่พอใจโน่นนี่เวินลั่วฉิง แต่ตอนนี้เวินลั่วฉิงยังเป็นภรรยาของพี่สามอยู่ เขาจะทนเห็นเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ทำอะไรไม่ได้

"แกจะรีบร้อนไปทำไม"คนที่ไม่พูดมากมาตลอดอย่างถังหลิน จู่ๆก็เอ่ยพูดขึ้นมา ในระหว่างที่พูด ยังจงใจมองเย่ซือเฉินแวบหนึ่ง

คนที่เป็นสามีตามกฎหมายยังไม่ร้อนใจอะไร ฉิงถิงจะยุ่งจะร้อนใจอะไรด้วยล่ะ

แถมเป็นไปได้ไงที่ยัยนั่นจะถูกรังแกง่ายๆ

คุณชายห้าฉิงชะงักนิ่ง นัยน์ตาประกายเบาๆ ทำไมวันนี้เขารู้สึกพี่ใหญ่แปลกไปนะ พี่สามก็แปลกๆไปด้วยเหมือนกัน

ที่จริงแล้ว เย่ซือเฉินในตอนนี้กำลังร้อนใจ และเป็นเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน

แม้เขารู้ดีว่าเวินลั่วฉิงไม่ใช่พวกที่จะถูกรังแกง่ายๆอย่างนั้นเด็ดขาด แต่ว่า เขาก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี

ขณะนี้ เย่ซือเฉินถึงกับลุกขึ้นมายืน เห็นได้ชัดว่าอยากไปด้วยตัวเอง

เพียงแต่ ในตอนนี้เอง เขาเห็นในจอนั้น จู่ๆเวินลั่วฉิงก็เงยหน้าขึ้นมา แล้วยิ้มให้กับประธานหลี่

ตอนนี้เห็นได้ชัดเลยว่าคนอื่นที่อยู่ในห้องก็ได้เห็นแล้ว

นอกจากถังหลิน และเย่ซือเฉิน แต่ละคนถึงกับอึ้งตะลึงงันไปเลย

"แม่ง เวลานี้เธอยังยิ้มออกมาได้อีก ยิ้มบ้าอะไรเนี่ย"คุณชายห้าฉิงถึงกับด่าคำหยาบออกมา

แต่ว่า เย่ซือเฉินได้หยุดก้าวเท้าที่อยากออกไปได้ไว้ นัยน์ตาคู่นั้นได้จ้องมองกล้องวงจรเปิดไม่วาง

เธอคิดจะทำอะไร

"ที่จริงแล้ว ผมรู้สึกว่าท่าทางที่เธอยิ้มออกมานั้นดูไม่โง่เลยสักนิด"จี้หซีจ้องมองเวินลั่วฉิงในบนภาพ รู้สึกว่าเวินลั่วฉิงในขณะนี้ดูไม่โง่เลยสักนิด กลับทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

เป็นความรู้สึกที่น่าประหลาดมาก เวินลั่วฉิงยิ้มอยู่แท้ๆ แถมยังยิ้มอย่างอ่อนโยนอีกด้วย แล้วทำไมเขากลับมีความรู้สึกขนพองสยองเกล้าได้นะ

หรือเขาจะเข้าใจผิดคิดไปเองกันน่ะ

"ไม่โง่ ยังไม่โง่อีกเหรอ ในสถานการณ์นี้เธอยังยิ้มสักขนาดนี้ให้กับเฒ่าหัวงูอีก นี่ยังไม่โง่อีกไงหรือไง"คุณชายห้าฉิงสบประมาทโต้แย้งกลับไปทันที

ถังหลินยกคิ้วขึ้นเบาๆ เธอไม่โง่อย่างแน่นอน เพียงแต่ตอนนี้ฉิงถิงโดนน้ำมันหมูบังตาก็เท่านั้น จึงมองไม่เห็นถึงความแตกต่าง

เขาคิดว่า เรื่องราวตอนต่อไปต้องสนุกอย่างแน่นอน

เย่ซือเฉินกำลังยืนตรง นัยน์ตาทั้งสองข้างจ้องมองเวินลั่วฉิงในบนภาพ อย่างไม่ขยับ และไม่พูด เพียงแต่นัยน์ตาทั้งสองข้างกลับมีอารมณ์ซับซ้อนเล็กน้อย

ใช่แล้ว ซับซ้อน ตอนนี้อารมณ์เขาซับซ้อนมาก ซับซ้อนจนเขาก็ไม่สามารถอธิบายออกมาได้

ในห้อง008นั้น ประธานหลี่มองดูยิ้มของเวินลั่วฉิง ในใจก็แอบพึงพอใจ ยัยคนนี้เข้าใจอะไรง่ายดี และเขารู้สึกว่าเวลาผู้หญิงคนนี้ยิ้มนั้นสวยดี ดูเหมือนวันนี้จะโชคดีจริงๆแล้วสิ

"ค่ำคืนที่สวยงามมักผ่านไปเร็ว ถ้างั้นพวกเรา......"ประธานหลี่จ้องมองรอยยิ้มบนหน้าเวินลั่วฉิง ในใจก็เกิดความคันยุบยิบ อยากเร่งรีบให้เร็วขึ้น