ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 262

บทที่ 262 คุณชายสามเย่ มีคนมาแย่งภรรยาคุณแล้ว(3)

จู่ๆเขาก็รู้สึกว่า การแต่งงานก็เป็นเรื่องที่ไม่เลว แน่นอน คนที่เขาจะแต่งงานด้วยมีแต่เธอเท่านั้น––เวินลั่วฉิง!

"จริงหรอ นี่ลูกยอมแต่งงานแล้วหรอ?"เหมียวหลินหลินได้ยินเขาบอกว่ายอมแต่งงานแล้ว แววตาก็เปล่งประกาย สีหน้าตื่นเต้น

"ฮึ่ม อย่างนี้ค่อยดีหน่อย หาที่พักของใจก่อน แล้วค่อยคิดเรื่องหน้าที่การงาน" สีหน้าของคุณปู่ดูดีขึ้นมาก น้ำเสียงก็ไม่ดุขนาดนั้นแล้ว

"ลูกชาย ตระกูลเวินที่ลูกบอกคือตระกูลเวินไหนอ่ะ?"เหมียวหลินหลินตื่นเต้นเสร็จแล้วจึงคิดถึงปัญหาของเรื่องนี้ได้ ไม่ว่ายังไง ก็ต้องถามเรื่องของเขาให้ชัดเจนก่อน ถ้าไม่อย่างงั้นจะไปขอแต่งงานได้ยังไง

"บริษัทเวินซื่อกรุ้ป” ไม่ง่ายเลยที่คุณชายเล้งจะตอบอย่างอารมณ์ดี และดูเป็นทางการ

"บริษัทเวินซื่อกรุ้ปเหรอ？”เหมียวหลินหลินตะลึง:"ลูกชายแม่ นี่ลูกหมายถึงเวินหรวนหรวนคุณหนูสองตระกูลเวินงั้นหรอ?"

บริษัทเวินซื่อกรุ้ปก็มีอิทธิพลไม่น้อยในเมืองA เหมียวหลินหลินก็รู้จักอยู่

เพียงแต่ว่า เหมียวหลินหลินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น:"ได้ยินมาว่าเมื่อ 5 ปีก่อนหวินหรวนหรวนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับว่าที่สามีของพี่สาวเธอ ทำให้งานแต่งของพี่สาวเธอไม่สำเร็จ ช่วงนี้เวินหรวนหรวนเหมือนมีปัญหาไม่น้อยเลย และยังได้ยินมาว่าช่วงนี้เธอได้ถูกเชิญตัวไปยังโรงพักด้วย"

แม้ว่าเธอจะใจร้อนเรื่องอยากให้ลูกชายแต่งงาน แต่ก็ไม่ควรให้ผู้หญิงที่มีปัญหามาแต่งงานเข้าบ้าน

และยังเป็นปัญหาเรื่องนิสัยคนด้วย

"ใครบอกว่าผมจะแต่งงานกับผู้หญิงแย่ๆแบบนั้น?"แววตาคุณชายเล้งจมลง บนใบหน้าเต็มไปด้วยความขยะแขยง

"ไม่ใช่เวินหรวนหรวน? งั้นเป็นใคร? ตระกูลเวินก็มีแค่....."แววตาเหมียวหลินหลินตะลึง จู่ๆก็กล่าวอย่างประหลาดใจ:"ลูกชายอย่าบอกนะว่าลูกหมายถึงคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินอ่ะ?"

"ครับ" ไม่ง่ายเลยที่คุณชายเล้งจะพยักหน้ารับปากอย่างจริงจัง

แต่ว่าสีหน้าของเหมียวหลินหลินเปลี่ยนยังเร็วมาก:"อะไรนะ?คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินจริงด้วยหรอ? เห็นบอกว่าคนหนูใหญ่ของตระกูลเวินเป็นคนไม่เต็มไม่ใช่หรอ? ถึงแม้ตอนนี้เธอจะหายดีแล้ว ถ้าเธอเป็นโรคนั้นอีกครั้งล่ะ ถึงแม้ตอนนี้เธอจะหายดีแล้วมั่นใจว่าจะไม่มีอาการนั้นอีก ก็คงจะเป็นแบบโง่ซื่อบื้อแบบนั้น....."

"งั้นก็ช่างมันเถอะ เพราะยังไงผมก็ไม่อยากแต่งงานอยู่แล้วนิ" คุณชายเล้งกวาดตามองเธอหนึ่งที หันหลังกลับ เตรียมที่จะขึ้นไปข้างบนต่อ

"คุณจะไปคิดอะไรเยอะขนาดนั้นทำไม อย่างเขาเนี่ยนะ ตั้ง 30 กว่าแล้ว เอาอะไรก็ไม่มีสักอย่าง มีอะไรให้ต้องเรื่องมากอีกละ คุณมารังเกียจเรื่องนั้นทีรังเกียจเรื่องนี้ที ไม่แน่คนอื่นเขาอาจจะรังเกียจเขาด้วยซ้ำ คุณไปขอเขาเรื่องแต่งงานคนเขาอาจจะไม่ยอมตกลงด้วยซ้ำ"คุณปู่เล้งเห็นว่าหลานชายหันหน้าจะไปแล้ว ก็ร้อนใจทันที อีกอย่าง ตอนนี้เขาขออะไรไม่มาก ขอแค่หลานชายได้แต่งงาน มีที่พักใจก็พอ

แต่ก็นะ คุณปู่เล้งก็เชื่อในสายตาของหลานชาย สาวที่สามารถทำให้ใจของหลานชายตนเองชอบได้ ผู้หญิงคนนั้นต้องมีอะไรที่พิเศษกว่าคนอื่นแน่ๆ

บางครั้งเรื่องเล่าอาจารย์ไม่มีความน่าเชื่อถือก็ได้

เป็นครั้งแรกที่คุณใช้เร่งรู้สึกว่าคุณปู่เล้งบ้านเขาพูดได้ตรงใจเขามาก

พูดจริงๆ มาว่าแต่ตระกูลเล้งจะไปขอเรื่องแต่งงาน เวินลั่วฉิงก็ไม่น่าจะยอมตกลง อีกอย่าง ยังมีเย่ซือเฉินด้วยอีกคน

การกระทำของเย่ซือเฉินคือพิเศษกับเธอ เขาดูออกได้อย่างชัดเจน เรื่องของหลี่ฉงก็เป็นหลักฐานที่ยืนยันได้ดีที่สุด ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว เวลาเขาไปขอแต่งงาน เย่ซือเฉินจะยอมให้เขาแต่งงานกับเวินลั่วฉิงและพาเข้าบ้านตระกูลเล้งได้อย่างราบรื่นด้วยเหรอ?

เขาก็รู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ค่อยได้

แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นไปไม่ค่อยได้เท่าไหร่ เขาก็จะไปขอเรื่องแต่งงาน และจะแต่งงานกับเธอด้วย

เย่ซือเฉินชื่นชอบ เขาก็ฉันชอบเหมือนกัน สุดท้ายแล้วใครจะได้ครอบครอง ก็อยู่ที่ฝีมือของแต่ละฝ่ายแล้วล่ะ