ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 275

บทที่ 275 ลูกทั้งสองคนมาหาถึงที่ ... พ่อของหนูคือท่านประธานของพวกคุณ (3)

เย่ซือเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย เดิมทีเขาตั้งใจว่าวันนี้จะไปบ้านตระกูลเวินอีกครั้ง เพื่อพูดคุยกับคุณปู่เวิน ถ้าหากช่วงนี้คุณปู่เวินไม่อยู่ที่เมือง A เรื่องนี้ก็ยุ่งยากขึ้นมาแล้ว

“เอาโทรศัพท์มานี่ ฉันจะพูดกับคุณปู่...” ดวงตาเย่ซือเฉินเป็นประกาย จากนั้นก็เอ่ยปากพูดขึ้นมาทันที ตอนที่เขาพูดนั้น พูดใกล้โทรศัพท์เวินลั่วฉิง เสียงก็ไม่เบาด้วย เห็นได้ชัดว่าเขาจงใจทำแบบนี้

เวินลั่วฉิงตกใจ ที่จริงเธอคิดหลบหลีกเย่ซือเฉินตลอด แต่ไม่ว่าจะหลบเขายังไงก็หลบไม่พ้น เวินลั่วฉิงทำท่าบอกเขาให้เขาเงียบ เพราะตอนนี้เย่ซือเฉินอยู่บนตัวเธอ เธออยู่ด้านล่างเขา ท่าทางของพวกเขาในตอนนี้ เธอปิดปากเขาไว้ไม่ได้เลย

ทันใดนั้น เวินลั่วฉิงก็พลิกตัวทันที แล้วขึ้นมาทับตัวเขาไว้ จากนั้นก็ใช้มือปิดปากเขา

เย่ซือเฉินไม่ได้เอามือเธอออก ถ้าจะพูดให้ถูก คือการที่เธอทำแบบนี้ทำให้เขารู้สึกดีด้วยซ้ำ แต่เมื่อนึกถึงจุดประสงค์ของเธอแล้ว...

ดวงตาเขามืดดำลงแล้วมีประกายที่ดูอันตรายแฝงอยู่ เธอกลัวคุณปู่เวินจะรู้เรื่องของพวกเขาขนาดนี้เลยเหรอ

เธอคิดจะปิดบังคุณปู่เวินไปตลอดชีวิตเหรอ?

ทันใดนั้น เย่ซือเฉินก็นึกถึงคำพูดเธอคืนนั้นตอนอยู่กันที่หมิงเจ๋ เธอพูดว่าหลังจากหนึ่งปีเธอก็จะจากไป คุณชายสามเย่หรี่ตาลง

“ฉิงฉิง หนูอยู่กับใคร ข้าง ๆ หนูมีผู้ชายอยู่ด้วยเหรอ?” น้ำเสียงของคุณปู่เวินฟังดูตกตะลึงมาก

“คุณปู่ หูแว่วแล้วล่ะค่ะ” เวินลั่วฉิงใช้มือปิดปากเย่ซือเฉินไว้แน่น กลัวเขาจะพูดอะไรซี้ซั้วออกมา

เย่ซือเฉินแสยะยิ้ม หูแว่วงั้นเหรอ เธอโกหกออกมาได้อย่างหน้าไม่อายเลยสักนิด

“ยัยหนู กำลังหาว่าปู่หูตึงเหรอ?” เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เวินหลอกไม่ได้ง่ายนัก

เวินลั่วฉิงเม้มปาก กำลังจะเอ่ยพูด

“เป็นเล้งหรง? หนูอยู่กับเล้งหรงเหรอ?” เสียงของคุณปู่เวินก็ดังขึ้นมา

เมื่อวานเล้งหรงไปบ้านตระกูลเวินเพื่อพูดเรื่องแต่งงาน ถึงแม้ว่าเรื่องนี้ยังไม่ได้ตกลงอะไรกัน แต่ก็เป็นไปได้ว่าเล้งหรงจะนัดเจอกับฉิงฉิงอีก?

ในตอนนี้ เวินลั่วฉิงกำลังปิดปากเย่ซือเฉินแน่น เธอกับเย่ซือเฉินอยู่ใกล้กันมาก โทรศัพท์ของเธอก็อยู่ที่ข้างหูเธอ และก็อยู่ใกล้กับเย่ซือเฉินเช่นกัน

ดังนั้น สิ่งที่คุณปู่เวินพูดออกมา เย่ซือเฉินได้ยินทั้งหมดอย่างชัดเจน

เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ ดวงตาคู่นั้นหรี่ลง เขาจะคอยดู ว่าเธอจะตอบกลับไปยังไง!!

เวินลั่วฉิงรับรู้ได้ว่าตอนนี้อารมณ์เขาเปลี่ยนไป และรู้สึกได้ว่าตัวเขามีรังสีอำมหิตแผ่ออกมา

เธอรู้ว่าเขาโมโหขึ้นมาอีกแล้ว เฮ้อ ไอผู้ชายขี้โมโห!

คุณปู่พูดถึงใครไม่พูด ดันมาพูดถึงเล้งหรง เรื่องของเล้งหรงเมื่อคืนกว่าจะผ่านมันไปได้ก็แทบแย่

ยิ่งเย่ซือเฉินนิสัยบ้าอำนาจ ยโสโอหังแบบนี้ คุณปู่ดันพูดถึงเล้งหรงให้เขาได้ยิน คนอย่างเขาถ้าไม่โมโหก็แปลกแล้ว

เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ใช้มือปิดปากเย่ซือเฉินให้แน่นยิ่งขึ้น กลัวเขาจะพูดอะไรซี้ซั้วออกมา

แววตาของเย่ซือเฉินลุกเป็นไฟ เธอยอมให้คุณปู่เวินเข้าใจผิดว่าเธออยู่กับเล้งหรง แต่ไม่ยอมให้คุณปู่เวินรู้เรื่องของพวกเขาเหรอ?

“ที่จริงแล้วเล้งหรงก็ไม่เลวนะ ปู่รู้สึกว่าหนูรับเขาไว้พิจารณาหน่อยก็ดี ปู่มองออกว่าท่านปู่เล้งชอบหนูมาก ๆ ถ้าเธอแต่งงานเข้าตระกูลเล้ง รับรองว่าไม่ลำบากแน่นอน เล้งหรงก็ดูเป็นคนรักและเอาใจใส่ดีอยู่นะ เมื่อวานเขาดูอ่อนโยนใส่ใจหนูดีมากเลย ปู่เห็นหนูกับเล้งหรงพูดคุยกันถูกคอเชียว พวกหนูดูเข้ากันได้ดี ดูมีความสุขดีนะ...” คุณปู่เวินที่ไม่รู้สถานการณ์ทางนี้ เมื่อเห็นเวินลั่วฉิงไม่ตอบอะไร ก็คิดว่าเธออยู่กับเล้งหรงจริง ๆ เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เวินชอบเล้งหรงอยู่พอสมควร