ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 297

บทที่ 297 เตรียมการให้พ่อลูกพบหน้า

ถึงแม้จะเป็นคุณปู่เย่ก็ไม่สามารถทำอะไรภรรยาของเขาได้

ในเวลาเดียวกันบ้านพักของเห่อถงถง

จี้หซีไม่ยอมจากไปตลอด เห่อถงถงไม่สามารถทำอะไรเขาได้ สุดท้ายเลยจำต้องปล่อยเขาไป ดังนั้น จี้หซีจึงย้ายของๆตัวเองเข้ามา เห็นได้ชัดว่าวางแผนที่จะอยู่อีกนาน

ถังจื่อโม่เห็นแล้วยังอดที่จะประหลาดใจไม่ได้ คิดจะจีบเมียจำเป็นต้องหน้าด้านจริงๆ เห็นได้ชัดว่าวิธีตื้อเท่านั้นที่ครองโลกยังใช้ได้อยู่

ตอนเริ่มคุณแม่ถงถงยังคิดจะไล่เขาไป ตอนนี้กลับช่วยจี้หซีเก็บข้าวของแล้ว เพื่อนตัวเล็ก(เด็กชาย)ถังจื่อโม่คิด ต่อไป พวกเขาก็จะใช้ชีวิตโลกของสองเรา จะคิดว่าเขากับจื่อซีเกะกะขวางทางหรือเปล่า? จะไล่เขากับจื่อซีออกจากบ้านหรือเปล่า?

จี้หซีในตอนนี้กำลังจัดข้าวของพร้อมกับเห่อถงถง ตื่นเต้นหอมหวานในใจ ความจริงก่อนหน้านั้นเขาตั้งใจทำให้ข้าวของกระจัดกระจาย จนทำให้เห่อถงถงทนดูต่อไปไม่ได้ เลยเข้ามาช่วยเขาเก็บข้าวของ

จี้หซีรู้สึกว่าเขายิ่งอยู่ก็ยิ่งฉลาดมากขึ้นจริงๆ

บังเอิญเวลานี้ จู่ๆโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา จี้หซีเหลือบตามอง จากนั้นก็เดินออกจากห้อง ไปถึงที่ระเบียง ถึงรับโทรศัพท์

“คุณชาย คุณหญิงรู้แล้วว่าคุณกลับไปอยู่กับคุณหนูเห่ออีกครั้ง......” โทรศัพท์เชื่อมต่อ เสียงที่กดให้ต่ำลงสุดขีดของพ่อบ้านอู๋ดังออกมา

“อาอู๋ อาว่าผมกลับไปอยู่คุณหนูเห่ออีกครั้งแล้ว? ความหมายของอาคือ เมื่อก่อนผมเคยอยู่กับเธอมาก่อน?” จี้หซีจับข้อมูลในคำพูดของพ่อบ้านอู๋ด้วยความรู้สึกที่ไวมาก ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเขาเคยรู้จักกับเห่อถงถงแน่ๆ แต่ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นเพียงการคาดเดาของเขาเท่านั้น

ส่วนเรื่องในอดีตเขาก็ยังจำไม่ได้เหมือนเคย เขาถามเห่อถงถง เห่อถงถงก็ไม่ยอมบอก

“......” ทางด้านพ่อบ้านอู๋ก็เงียบไปครู่หนึ่ง สุดท้ายก็อดเห็นใจไม่ได้ กดเสียงลงต่ำแล้วกล่าวว่า “ใช่ ตอนนั้นคุณชายพาคุณหนูเห่อกลับมา บอกว่านอกจากคุณหนูเห่อแล้วจะไม่แต่งกับใคร คุณหญิงไม่เห็นด้วย ตอนนั้นคุณชายถึงขั้นตัดสินใจออกจากตระกูลซี ต่อมาคุณชายของเข้าบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปไป”

“อาอู๋ ตอนนั้นที่ผมเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ สูญเสียความทรงจำไป คุณแม่กับหยางชิงชิงเป็นคนไล่เห่อถงถงไปใช่ไหม?” จี้หซีไม่ใช่คนโง่ ถึงแม้เขาจะอยู่กับเห่อถงถงแค่วันเดียว เขากลับรู้สึกได้ถึงความรักที่เห่อถงถงมีต่อเขาได้อย่างชัดเจน เขาเดาได้ไม่ยากว่าตอนนั้นเห่อถงถงไม่ได้จากเขาไปเองแน่นอน

“ครับ” พ่อบ้านอู๋ไม่ได้ยุแยงตะแตงรั่ว แต่ว่าเขารู้สึกว่าเรื่องในตอนนั้น คุณชายมีสิทธิ์ที่จะรู้ ในเมื่อคุณชายถามแล้ว เขาไม่สามารถโกหกคุณชายได้

“ผมเข้าใจแล้ว” ใบหน้าของจี้หซีมีความเย็นชาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เป็นอย่างนั้นจริงๆ

“คุณชาย ตอนนี้คุณหญิงจะยิ่งไม่ยินยอมให้คุณชายอยู่กับคุณหนูเห่อแน่ คุณหญิงบอกแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น การแต่งงานของคุณกับคุณหนูหยางจะไม่มีทางเปลี่ยน ดูเหมือนว่าคุณหญิงกับทางฝั่งตระกูลหยางจะทำข้อตกลงบางอย่างเอาไว้แล้ว และถ้าหากการแต่งงานมีการเปลี่ยนแปลง ทางฝั่งตระกูลหยางคงไม่ยอมแน่ ดังนั้นคุณชายคุณต้องเตรียมใจเอาไว้ให้ดี” ในน้ำเสียงของพ่อบ้านอู๋มีความกังวลอยู่มากจนเกินไป

ปากของจี้หซีมีรอยยิ้มเยาะเย้ยเพิ่มมากขึ้น ถึงแม้เขาจะสูญเสียความความทรงจำไปบางส่วน แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่รู้เรื่องพวกนั้นที่แม่ของเขากับตระกูลหยางทำ

“อืม ผมรู้แล้ว ผมจะเตรียมการเอาไว้” บนใบหน้าของจี้หซีมีความเด็ดขาดและมุ่งมั่นเล็กน้อย

เมื่อก่อนเขารู้สึกว่าไม่เป็นไร อะไรก็ได้ และนึกถึงว่าถึงอย่างไรก็เป็นแม่ของเขา หลายปีมานี้แม่ประคองจี้หซีไว้ด้วยตัวคนเดียวก็ไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ ดังนั้นสุดท้ายเขาถึงตอบตกลง

แต่ตอนนี้เขามีคนที่อยากแต่งงานด้วยจริงๆ มีคนที่เขาต้องคอยปกป้อง ไม่มีทางที่เขาจะยอมทำตามได้

“คุณชาย คุณหญิงรู้เรื่องเด็กสองคนนั้นแล้ว คุณหญิงให้อะรุ่ยไปเอาเส้นผมของเด็กสองคนนั้น บอกว่าจะเอาไปตรวจดีเอ็นเอ คุณหญิงให้อะรุ่ยทำเรื่องนี้ ผมกลัวว่ามันจะทำร้ายเด็กสองคน......” พ่อบ้านอู๋ทำงานในตระกูลซีมาสามสิบกว่าปีแล้ว รู้จักวิธีที่คุณหญิงซีใช้เป็นอย่างดี นี่ก็เป็นเหตุผลหลักที่เขาโทรหาจี้หซี