ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 304

บทที่304 คุณชายสามเย่อยากได้ลูกชาย (2)

คุณชายสามเย่ถอนหายใจ ถึงจะเป็นคนคนเดียวกันแต่ชะตาชีวิตไม่เหมือนกันเลยจริงๆ! !

ในเวลานี้ คุณชายสามเย่รู้สึกหดหู่มาก

แน่นอน คุณชายสามเย่ในเวลานี้รู้สึกอิจฉามาก

แต่ว่าอิจฉายังไงก็ไม่มีประโยชน์ ใครให้ชีวิตเขาลำบากล่ะ! !

“ แน่นอน ยังมีลูกชายที่คอยช่วย ผู้หญิงของผมยอมเซ็นก็เพราะมีลูกชายช่วยนี่แหละ ” แต่ว่าจี้หซีก็พูดแบบได้ใจเพิ่มอีกคำ คุณชายสี่จี้ในตอนนี้ได้ใจเป็นอย่างมาก

เย่ซือเฉินหรี่ตาลง วางสายทันที มีลูกชายแล้วเจ๋งมากเหรอ? มีอะไรน่าโอ้อวด ?

คุณชายสามเย่จู่ๆก็รู้สึกว่าไม่น่าโทรไปเมื่อกี้เลย เขารู้สึกว่าที่เมื่อกี้ที่โทรไป เป็นการหาเรื่องเครียดให้ตัวเองแท้ๆเลย

จี้หซีขี้อวดมาก อวดผู้หญิงเสร็จแล้วอวดลูกชายต่อ จะยอมจบหรือไม่จบกันแน่!

ก็แค่ลูกชาย? เขาก็มีได้ เขาเป็นคนที่มีภรรยา ภรรยาก็อยู่ข้างๆด้วย เขายังกลัวว่าจะไม่มีลูกชายเหรอ ?

ดังนั้น พอเวินลั่วฉิงอาบน้ำเสร็จ พึ่งออกมา ก็ถูกคุณชายสามเย่กอดไว้ พาไปที่เตียง จูบอย่างดูดดื่ม

“ เย่ซือเฉิน คุณจะจบได้หรือยัง ”เวินลั่วฉิงรู้สึกตอนนี้คุณชายสามเย่นอกจากคิดเรื่องนั้น ก็ไม่คิดเรื่องอื่นละ

ไม่เอางานเอาการแล้วจริงๆสิ ！ ！

“ เรามีลูกด้วยกันไหม ” เมื่อกี้คุณชายสามเย่น่าจะถูกจี้หซีกระตุ้นโดนแล้วจริงๆ ตอนนี้ก็เลยพูดออกมาตรงๆเลย

เมื่อก่อน ถึงแม้เวินลั่วฉิงจะไม่เคยป้องกัน แต่เขาก็ไม่เคยกล้าพูดคำถามนี้ออกมาตรงๆเลย เขาแอบวางแผนมาตลอด

แต่เขาก็รู้ ว่าการมีลูกเป็นเรื่องของคนสองคน เขาก็ไม่สามารถที่จะปิดบังเธอตลอดไป เรื่องนี้ เขาควรเคารพการตัดสินใจของเธอ

ถ้าเธอไม่อยากมีลูกจริงๆ .......

“ ฉันมีลูกไม่ได้” ได้ยินคำพูดของเขา เวินลั่วฉิงตัวแข็งทื่อไปสักพัก ซ่อนความรู้สึกบนใบหน้าที่ซับซ้อนอย่างรวดเร็ว และเสียงต่ำได้ชัดเจนมาก

“ ทำไม ？ ” มีชั่วพริบตาเดียว เย่ซือเฉินรู้สึกว่าหัวใจตัวเองเหมือนจะจมลงไปตรงส่วนล่างสุด

เขารู้ว่าเธอทำตามข้อตกลงมาโดยตลอด อยากที่จะหย่าอยู่ตลอด เขาเลยรู้ตั้งแต่แรกละ เธอจะไม่ยอมมีลูกกับเขา

แต่ว่า ในตอนนี้ได้ยินเธอพูดออกมาชัดเจนขนาดนี้ เย่ซือเฉินรู้สึกปวดใจมาก

แต่เขาก็รู้สึกได้ว่า เมื่อกี้เธอพูดว่ามีลูกไม่ได้ แต่ไม่ใช่ไม่อยากมีลูก เขารู้สึกว่าสองคำพูดนี้มีความหมายต่างกัน

มีลูกไม่ได้เหมือนจะมีความแน่วแน่กว่าคำว่าไม่อยากมีลูก แต่ทำไมเธอถึงพูดว่ามีลูกไม่ได้ และไม่พูดว่าไม่อยากมีลูก หรือไม่อยากมีลูกกับเขาล่ะ?

“ตลอดมาคุณก็ไม่เคยป้องกันไม่ใช่เหรอ？”นึกถึงว่าเธอไม่เคยป้องกันเลย เย่ซือเฉินก็รู้สึกมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย

ในเวลานี้ เย่ซือเฉินอยากจะรู้ความจริง แต่ถ้าเขาถาม ก็กลัวคำตอบจากเธอ เขาไม่เงยหน้าขึ้นมามองเธอเลย หรือว่า เขากลัวจะเห็นสิ่งที่ทำให้หัวใจเขาพังครืน

เวินลั่วฉิงแอบกำมือที่อยู่ข้างๆ ในดวงตามีร่องรอยของความเจ็บปวด และปกปิดความรู้สึกอย่างรวดเร็ว เธอปรับอารมณ์ของตัวเอง พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่สุด：“ฉันไม่สามารถมีลูกได้ เพราะเมื่อก่อนเคยมีแผล ก็เลยไม่สามารถมีลูกได้แล้ว ”

ตอนนั้นหลังจากเธอคลอดลูกเสร็จ จู่ๆก็มีเลือดออกเยอะมาก ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะพี่หงหลิง เธอคงไม่มีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้