ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 317

บทที่ 317 คุณชายสามเย่ทำทุกวิธีการจริงๆ (2)

“เอามันออก” แต่เย่ซือเฉินก็ไม่ได้ให้เวลาเธอคิดมากเกินไป

เวินลั่วฉิงจึงต้องถือสมุดเล่มเล็กออกมา

หลังจากนั้นก็เห็นสีของสมุดเล่มเล็ก ๆ เป็นสีแดง

สมุดเล่มแดงนั้นมีไม่มาก แล้วเล่มขนาดนี้?

เวินลั่วฉิงไม่ได้โง่ ตรงกันข้ามเธอฉลาดมาก แม้ว่าเธอจะหยิบออกมาเป็นด้านตรงข้าม ไม่ได้เห็นสามคำนั้น แต่เธอก็รู้ได้อย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถืออะไรอยู่ในตอนนี้

มีอยู่ครู่หนึ่งที่เธอต้องการที่จะใส่มันกลับลงตรง ไม่ ไม่ ไม่ หรือจะฉีกมันทิ้งดี

แน่นอนว่าในขณะนี้เธอไม่กล้าฉีกสมุดต่อหน้าต่อตาเย่ซือเฉิน และในตอนนี้เลขาหลี่ได้เห็นสิ่งที่เธอมีอยู่ในมือแล้ว เห็นได้ชัดว่ามันไม่มีประโยชน์ที่เธอจะเสียบมันกลับเข้าไป

เย่ซือเฉินนายมันคนโรคจิต ทำไมเขาถึงนำทะเบียนสมรสมาทำงานด้วย?

และเขายังคงเป็นการเดินทางไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศด้วย ที่นี่ ทะเบียนสมรสของพวกเขาจะไปมีประโยชน์อะไร

เขาคิดอะไรอยู่กันแน่?

“นี่ นี่มันทะเบียนสมรสไม่ใช่เหรอ? เป็นของใครครับ?” เลขาหลี่ถึงเป็นคนดื้อรั้นแต่ก็ไม่ได้โง่ เพียงแวบเดียวเขาก็เห็นว่านั่นคือทะเบียนสมรส และเขาคิดว่าท่านประธานขอให้ผู้ช่วยเวินนำออกมาแสดงให้เขาดู

ดังนั้นเลขาหลี่จึงเอื้อมมือไป เพื่อหยิบทะเบียนสมรสจากมือของเวินลั่วฉิงและเปิดดู ยามเมื่อเขาเห็นชื่อของทั้งสองในทะเบียนสมรส...

ครู่หนึ่ง ราวกับโดนฟ้าผ่าโดยตรง เลขาหลี่ยืนนิ่งและไม่สามารถขยับไปไหนได้ มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่เบิกกว้างขึ้นเรื่อยๆ

แม้ว่าเขาจะได้เห็นมันด้วยตาของเขาเอง เขาก็ยังจะไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นทะเบียนสมรสของท่านประธานของเขา และอีกชื่อหนึ่งคือเวินลั่วฉิง

ชื่อของผู้ช่วยเวิน.

เมื่อสักครู่เขาเพิ่งพูดอะไรเกี่ยวกับสามีของผู้ช่วยเวินแล้วนะ?

เขาบอกกับประธานของเขาว่า สามีของผู้ช่วยเวินเป็นคนใจแคบ โหดร้ายและมีแนวโน้มว่าจะใช้ความรุนแรง

อย่างไรก็ตามในขณะนี้สมุดบันทึกเล่มเล็กนี้ บอกเขาอย่างโหดร้ายว่า สามีของผู้ช่วยเวินเป็นท่านประธานของเขา ดังนั้นเมื่อครู่เขาด่าว่าท่านประธานต่อหน้าท่านประธาน

ถึงว่า ทำไมท่านประธานของเขาถึงจะเข้าไปที่ห้องของผู้ช่วยเวิน ที่แท้พวกเขาเป็นสามีภรรยากันนี่เอง

แต่ว่า แต่ว่าทำไมผู้ช่วยเวินถึงทำเช่นนี้ และโกหกเขาได้อย่างไร

สวรรค์ ไม่ควรจะเป็นแบบนี้เลย

เลขาหลี่มองไปที่เวินลั่วฉิงอีกครั้ง ดวงตาของเขาตัดพ้อเสียใจ ราวกับว่ามีคำร้องเรียนมากมาย

เวินลั่วฉิงแอบสูดลมหายใจ เมื่อเห็นเลขาหลี่เป็นแบบนี้ ก็รู้สึกใจฝ่อ

เธอไม่เคยคิดว่าสิ่งต่างๆ จะเกิดขึ้นเช่นนี้ เธอไม่คาดคิดว่าเย่ซือเฉินคนโรคจิตคนนี้ ขนาดเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ ยังจะพกทะเบียนสมรสมาด้วย

เลขาหลี่ไม่พูดอะไร เพียงแค่คืนทะเบียนสมรสให้กับเวินลั่วฉิงและจากไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับไม่ลืมที่จะปิดประตูตามไปด้วย เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าเลขาหลี่นั้นตั้งใจทำแน่นอน

จากนั้นก็เหลือเพียงเวินลั่วฉิงคนเดียวที่อยู่ในห้อง เผชิญกับคุณชายสามเย่ในขณะนี้

“ที่รัก คุณเอาทะเบียนสมรสมาทำงานนอกสถานที่ด้วยทำไม?” เวินลั่วฉิงคิดไม่ออก คิดไม่ออกจริงๆ ทำไมเย่ซือเฉินถึงนำทะเบียนสมรสมาทำงานที่ต่างประเทศด้วยทำไม

เขาคิดอะไรอยู่?

“เธอคิดว่าไง?” เขามองไปที่เธอ ริมฝีปากบางค่อยๆ ยกขึ้น อ้าปากหาว ชวนให้ยั่วยวนและยิ่งดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีก

แต่ในสายตาของเวินลั่วฉิงมันกลับน่าทึ่งมาก