ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 368

บทที่ 368 เธอแสดงความสามารถออกมาให้เห็น สร้างความตกใจให้กับทุกคน (9)

ความจริง เมื่อกี้ท่าทางของท่านปู่กู้ที่จ้องไปที่เวินลั่วฉิงคนส่วนใหญ่ต่างก็เห็นแล้ว แค่ไม่กล้าพูดออกมา ไม่มีใครคาดคิดเลยว่าเวินลั่วฉิงจะพูดแบบนี้ออกมา ชั่วขณะหนึ่งแต่ละคนต่างก็ตกตะลึงไปอย่างสิ้นเชิง

สาวน้อยคนนี้ใจกล้าเพราะไม่รู้อะไร? หรือว่ารู้แล้วยังเจตนาทำ?

ไม่ว่าด้วยสาเหตุไหน ตอนนี้ในสถานที่แบบนี้เธอสามารถพูดแบบนี้ออกมาได้มันก็มากพอที่จะทำให้คนทึ่งได้แล้ว

“กูู้เชวียนจื่อ คุณทำอย่างนี้ไม่ถูกแล้ว คุณจะจ้องก็จ้องหลานแท้ๆ จะไปจ้องนังหนูเขาทำไม ผู้ชายตัวใหญ่(ชาวบ้านไม่มีการศึกษา)อย่างคุณ ทำให้นังหนูตกใจกลัวจะทำอย่างไร?” ท่านปู่ถังเอ่ยปากพูดได้พอเหมาะพอดี คำพูดของท่านปู่ถังค่อนข้างตรงพอสมควร

ทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นคนฉลาดทั้งนั้น ใครบ้างที่จะฟังไม่เข้าใจ?

ท่านปู่ถังจงใจเรียกชื่อเดิมของท่านปู่กู้——กูู้เชวียนจื่อ

ความจริง ท่านปู่กู้เปลี่ยนชื่อมานานหลายปีแล้ว แต่ว่าคนที่อยู่ที่นี่รู้จักชื่อนี้กันอยู่ไม่น้อย

ท่านปู่กู้ได้ยินคำพูดจองเวินลั่วฉิง เดิมทีในใจก็เกลียดจนถึงขีดสุดอยู่แล้ว ตอนนี้มาได้ยินคำพูดของท่านปู่ถังอีก ชั่วขณะหนึ่งก็โกรธจนปอดแทบจะระเบิด

แต่คำพูดที่เวินลั่วฉิงกับท่านปู่ถังพูดออกมานั้นแปลกมาก มันทำให้คนหาความผิดออกมาไม่ได้เลย ดังนั้นตอนนี้ถึงแม้ในใจท่านปู่กู้จะโกรธ ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้

เวินลั่วฉิงได้ยินท่านปู่ถังพูดเข้าข้างเธอ หวั่นไหวในใจเล็กน้อย อดเบนสายตาไปมองไม่ได้ จากนั้นก็เห็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยการประจบขอเครดิตเล็กน้อยของท่านปู่ถัง เห็นถึงการจ้องมองที่กังวลอย่างใจจดใจจ่อของท่านย่าถัง

เวินลั่วฉิงอึ้งไปครู่หนึ่ง จู่ๆก็ยิ้มออกมา ท่านปู่ถังกับท่านย่าถังน่ารักจริงๆ ไม่รู้ทำไม เธอเห็นท่านปู่ถังกับท่านย่าถังแล้วมีความรู้สึกใกล้ชิดสนิทสนมอย่างหนึ่ง

“คุณเห็นหรือเปล่า? นังหนูยิ้มให้ฉันแล้ว” ท่านย่าถังดีใจจนแทบจะกระโดดโลดเต้นขึ้นมา เรื่องบางอย่างมันก็น่าทึ่งมากจริงๆ เจอหน้ากันครั้งแรกแท้ๆ ยังไม่เคยแม้แต่จะพูดกันสักคำแท้ๆ แต่ว่าในใจกลับมีความรู้สึกใกล้ชิดสนิทสนมและห่วงใยอย่างอธิบายไม่ถูก

“อืม” ท่านปู่ถังพยักหน้าตอบรับ สำหรับคำพูดของท่านย่าแล้ว เขาเชื่อฟังและคล้อยตามมาโดยตลอด

“นังหนูยิ้มแล้วสวยมากจริงๆ” จู่ๆท่านย่าถังก็เสริมมาอีกคำ ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อกี้เห็นรอยยิ้มของนังหนูแล้ว จู่ๆในใจของเธอก็มีความรู้สึกประทับใจอย่างบอกไม่ถูก เป็นความรู้สึกที่พิเศษมากอย่างหนึ่ง

“สวยมากจริงๆ แต่ว่า สวยไม่เท่าคุณ” ท่านปู่ถังมองไปทางท่านย่าถัง คำรักแบบนี้ ที่เขาพูดอบอุ่นไปถึงก้นบึ้งของหัวใจคน

เรื่องเมื่อกี้ เวินลั่วฉิงไม่ได้วอกแวกเสียสมาธิ แต่ว่ากู้ชิ่งซินกลับวอกแวกเสียสมาธิอย่างให้ได้ชัด เวินลั่วฉิงยิ้มออกมา โจมตีต่อเนื่องสองสามก้าว จากนั้นกู้ชิ่งซินก็พ่ายแพ้อีกครั้ง

กู้ชิ่งซินอึ้งไป ท่านปู่กู้ก็อึ้งไป ทุกคนต่างก็อึ้งไป แต่ว่าท่านปู่ถังกลับยิ้มออกมา รอยยิ้มนั้นเจ้าเล่ห์เหมือนหมาจิ้งจอก นังหนูคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ นึกไม่ถึงว่า ตระกูลเวินจะมีวาสนาแบบนี้ เลี้ยงดูเด็กที่ยอดเยี่ยมโดดเด่นแบบนี้ออกมาได้!

น่าอิจฉาจริงๆ

หลังจากทุกคนได้สติกลับมา ตอนที่มองไปที่เวินลั่วฉิงอีกครั้ง ความรู้สึกที่แสดงออกทางสายตาเปลี่ยนไปแล้ว ถ้าหากเวินลั่วฉิงชนะในครั้งแรก ยังพอจะพูดได้ว่าเป็นความโชคดี แต่ว่าเวินลั่วฉิงชนะกู้ชิ่งซินอีกครั้งเป็นครั้งที่สองมันก็ไม่ใช่เรื่องของโชคอย่างแน่นอนแล้ว

ถึงอย่างไรกู้ชิ่งซินก็เป็นถึงแชมป์โลก

กู้ชิ่งซินไม่เคยผ่านพายุฝนมาก่อน ไม่เคยพบเจอกับอุปสรรค และไม่เคยประสบกับความล้มเหลวมาก่อน ‘ลูกชายที่ถูกตามใจจนเสียคน’ ในเวลาปกติก็เคยชินกับการหยิ่งยโสโอหัง

คนแบบนี้ ทนรับความกระทบกระเทือนจิตใจใดๆไม่ได้เลย กระเทือนจิตใจนิดเดียว ก็สามารถทำให้เขาพังทลายลงมาได้ และในตอนนี้ เขาที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แพ้ให้กับเวินลั่วฉิงที่ได้ชื่อว่าโง่สองเกมติดต่อกัน สำหรับเขาแล้วนี่ไม่ใช่การกระทบกระเทือนจิตใจเล็กน้อยอย่างแน่นอน