ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 369

บทที่ 369 เธอแสดงความสามารถออกมาให้เห็น สร้างความตกใจให้กับทุกคน (10)

มีชั่วขณะหนึ่ง ราวกับว่าโลกทั้งใบเงียบสงัดไป

ชั่วขณะหนึ่ง ในห้องโถง ไม่มีใครพูดอะไรเลย

สองเกมลงมา เวินลั่วฉิงเข้าใจจิตใจของกู้ชิ่งซินได้อย่างชัดเจนแล้ว และตอนนี้เพราะว่ากู้ชิ่งซินแพ้ไปสองเกมแล้ว กลายเป็นคนหงุดหงิดง่ายมากเป็นพิเศษ สงบใจลงมาไม่ได้เลย ดังนั้น เวินลั่วฉิงอยากจะชนะเขาอย่างสมบูรณ์แบบไม่ใช่เรื่องยากเลย

เวินลั่วฉิงเบนสายตาอีกครั้ง มองไปทางจางเย่วผิง มุมปากขยับเล็กน้อย พูดออกมาทีละคำว่า “ฉันไม่เคยแกล้งโง่แกล้งบ้าเพื่อทำให้คนอัปยศอดสู”

คำพูดของเธอหยุดลงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เสริมมาคำหนึ่งช้าๆ “ฉัน ใช้แต่ความสามารถที่แท้จริง”

เธอใช้ความสามารถที่แท้จริงตลอด มาอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมา ส่วนจะใช่การทำให้อัปยศอดสูหรือเปล่านั้น มันก็แล้วแต่คนจะมองแล้ว

ทุกคนยังไม่ได้สติกลับคืนมาจากการเกมหมากรุกเมื่อกี้ ตอนนี้ได้ยินคำพูดนี้ของเธออีก แต่ละคนตกตะลึงจนนิ่งงันเป็นไก่ไม้

เสียงของเธอในตอนนี้ยังคงนุ่มนวล เป็นพลังอำนาจแบบภายในสู่ภายนอกแต่มันกลับเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนตกใจ

คำพูดนี้ของเธอบอกได้เลยว่าอวดดีสุดขอบจริงๆ แต่ความอวดดีของเธอแบบนี้ กลับไม่ได้ทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความไม่เหมาะสมเลยสักนิด ตรงกันข้ามพวกที่ไม่ชอบตระกูลกู้มานานแอบสะใจในใจอยู่เงียบๆ

ตระกูลกู้รังแกคนมากเกินไปจริงๆ

เมื่อกี้ทุกคนดูออก ความจริงเวินลั่วฉิงไม่อยากแข่งกับกู้ชิ่งซินอีก แต่ว่าคุณหญิงกู้กับกู้ชิ่งซินกลับบีบบังคับให้เวินลั่วฉิงแข่งให้ได้

ดังนั้น ผลลัพธ์แบบนี้ในตอนนี้ มันก็เป็นกู้ชิ่งซินเองที่หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ จะมาโทษคนอื่นไม่ได้

เกมแรกที่กู้ชิ่งซินแพ้ ความจริงทุกคนก็ไม่ได้ให้ความสําคัญเท่าไหร่ เพราะถึงอย่างไรใครๆก็มีช่วงเวลาที่ทำผิดพลาด

เกมที่สอง กู้ชิ่งซินก็แพ้อีก ทุกคนก็รู้แล้วว่ากู้ชิ่งซินทักษะไม่ดีเท่าอีกฝ่าย แชมป์ระดับโลกคนหนึ่งกลับสู้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนโง่เขลาคนหนึ่งอย่างเวินลั่วฉิงไม่ได้

ทั้งสามเกม กู้ชิ่งซินแพ้ได้อย่างอนาถอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ อนาถกว่าคุณปู่เย่เมื่อครู่เสียอีก

ถึงแม้จะเป็นหมากรุกแปดก้าวเหมือนกัน แต่ว่าความรู้สึกที่ให้ทุกคนในตอนนี้ก็คือ เมื่อกี้กู้ชิ่งซินกับคุณปู่เย่คือแข่งกันปกติ ชนะคุณปู่เย่ในก้าวที่แปด แต่เวินลั่วฉิงจงใจติดอยู่ที่หมากก้าวที่แปดแล้วเอาชนะกู้ชิ่งซิน

ความแตกต่างนี้ค่อนข้างที่จะเยอะ

ท่านปู่กู้กลับมามีสติก่อน ตอนที่มองไปทางเวินลั่วฉิง ในแววตาคู่นั้นมีเจตนาฆ่าอย่างเห็นได้ชัด ถ้าหากตอนนี้ไม่มีคนอื่นอยู่ คิดว่าเขาคงจะฆ่าเวินลั่วฉิงจริงๆ

จางเย่วผิงก็ยิ่งแทบอยากจะกระโจนเข้าไปฉีกเวินลั่วฉิงเป็นชิ้นๆ ตั้งแต่เด็กลูกชายของเธอเคยได้รับความอัปยศอดสูแบบนี้เมื่อไหร่กัน เธอไม่มีทางปล่อยนังผู้หญิงสารเลวคนนี้ไปเด็ดขาด!

และในตอนนี้ จู่ๆกู้ชิ่งซินก็เป็นลมหมดสติไป เพียงแต่ไม่รู้ว่าหมดสติจริงๆหรือว่าแกล้งทำเป็นหมดสติ

“เธอ เธอ เธอทำอะไรชิ่งซินของฉัน? เธออาศัยตอนที่เล่นหมากรุกเมื่อกี้วางยาพิเศษชิ่งซินของฉันใช่ไหม?” ดวงตาของจางเย่วผิงเป็นประกายขึ้นมาแวบหนึ่ง จ้องมองเวินลั่วฉิงอย่างดุดัน “ฉันนึกอยู่แล้วเชียว ชิ่งซินของฉันเป็นถึงแชมป์โลก เป็นไปได้อย่างไรที่จะแพ้ให้กับสาวน้อยคนหนึ่งอย่างเธอ ที่แท้ก็เป็นเธอที่วางยาพิษชิ่งซินของฉัน”

ต้องบอกเลยว่าปฏิกิริยาตอบสนองของจางเย่วผิงเร็วมากจริงๆ วิธีนี้ของเธอถือว่าค่อนข้างยอดเยี่ยมทีเดียว เมื่อเป็นแบบนี้ ก็หาเหตุผลที่ค่อนข้างจะไม่เลวสำหรับความพ่ายแพ้ของกู้ชิ่งซินได้

และยังสามารถกำจัดเวินลั่วฉิงไปอย่างที่เธอคิดได้