ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 379

บทที่379 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลังจะไปแล้ว (7)

เขารู้สึกว่าท่านประธานสมควรจะเป็นโสดไปตลอดชีวิต หาภรรยาไม่ได้อีกเลย

แน่นอนว่าเลขาหลิวได้แต่แอบคิดเรื่องพวกนี้อยู่ในใจไม่กล้าพูดออกไป

“เลขาหลิว คุณกลับมาแล้วเหรอ?” เลขาหรวนที่เดินผ่านมาพอดีเห็นเลขาหลิวยืนนิ่งอยู่หน้าห้องทำงานของท่านประธานก็รู้สึกแปลกใจ

“ท่านประธานไม่ได้บอกว่าให้คุณกลับมาหนึ่งเดือนหลังจากนี้เหรอ?” เลขาหรวนจำได้ว่าเลขาหลิวพูดไว้ตอนที่จะไปว่าท่านประธานไม่ให้เลขาหลิวกลับมาในช่วงหนึ่งเดือนนี้ อย่างไรก็ตามในตอนนั้นทุกคนคิดว่าเลขาหลิวล้อเล่น ดังนั้นตอนนี้เลขาหรวนจึงพูดเพื่อหยอกเขา

เมื่อเลขาหลิวได้ยินที่เลขาหรวนพูดแล้วก็นิ่งไป อันที่จริงเขาก็คิดมาตลอดว่าเรื่องนี้มันแปลก ก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน จู่ ๆ ท่านประธานให้เขาเดินทางไปทำงาน และยังบอกว่าภายในหนึ่งเดือนห้ามกลับเมือง A ท่านประธานยังบอกอีกว่าต่อให้ทำเรื่องทางนั้นเสร็จแล้ว แล้วทางนี้มีปัญหา เขาก็ห้ามกลับมาที่เมือง A

แต่ว่าครั้งนี้ท่านประธานมีเรื่องเร่งด่วนให้เขารีบกลับมา และเขาก็เข้าใจสถานการณ์ทางประเทศ C อยู่บ้าง นั่นเป็นเรื่องของชีวิตคน ถ้าไม่อย่างนั้นท่านประธานไม่มีทางให้เขากลับมาแน่

เพียงแต่จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่รู้ว่าทำไมท่านประธานถึงย้ายเขาไปทำงานนอกสถานที่ อีกทั้งยังย้ายเขาไปยังพื้นที่ห่างไกลอีกด้วย และเขายิ่งไม่เข้าใจว่าทำไมถึงจะห้ามไม่ให้เขากลับมาภายในหนึ่งเดือนนี้

ในตอนนั้นที่ท่านประธานออกคำสั่งสีหน้าเขาดูน่ากลัวไม่น้อย เขาจึงไม่กล้าถาม เขารู้สึกว่าเป็นไปได้ว่าเขาจะทำอะไรผิดจนทำให้ท่านประธานโกรธ

เลขาหลิวไม่ได้ตอบคำถามของเลขาหรานและเพียงแค่มองดูสัญญาที่อยู่ในมือ แล้วถอนหายใจอีกรอบ แล้วมองไปที่ประตูห้องทำงานแล้วจึงเดินจากไป

ในตอนนี้ ประเทศ C

ก่อนหน้านี้เย่ซือเฉินได้พูดแล้วว่าหากไม่ได้เห็นคนของเขากลับมาอย่างปลอดภัยจะไม่มีใครได้ออกไปจากสถานที่นี้ ดังนั้นฝั่งตรงข้ามที่อยู่ในนี้ทุกคนจึงรู้สึกอกสั่นขวัญแขวน

พวกเขากลัวว่าถ้าปล่อยคนแล้วถึงเวลาเย่ซือเฉินจะไม่ปล่อยพวกเขาไป พวกเขากลัวฝีมือของเย่ซือเฉิน

ดังนั้นเมื่อครู่เพราะมีใครบางคนลนลานและตื่นตระหนกจนเกินไป จึงได้เกิดเหตุการณ์ทำปืนในมือลั่น แต่ว่าโชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ซึ่งถูกเย่ซือเฉินเข้าระงับเหตุการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากระงับเหตุการณ์ได้แล้ว เย่ซือเฉินคิดถึงเรื่องที่เลขาหลิวโทรหาเขาเมื่อครู่ และคิดถึงเวินลั่วฉิงที่ยังอยู่ในห้องทำงาน ดวงตาของเขาก็เป็นประกายในทันใด

จากนั้นเขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วหาเบอร์ของเวินลั่วฉิงและโทรออก

เวินลั่วฉิงในตอนนี้กำลังนั่งรอเงียบ ๆ อยู่ในห้องทำงาน ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เวินลั่วฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วพบว่าเย่ซือเฉินโทรเข้ามา เธอกะพริบตาอย่างรวดเร็ว ทำไมเขาถึงโทรมาอีก?

เขายังมีเรื่องอะไรอีกงั้นเหรอ?

เวินลั่วฉิงจ้องดูโทรศัพท์และลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อครู่เลขาหลิวก็ออกไปทำเรื่องหย่าแล้ว จู่ ๆ เขาโทรเข้ามาหาเธอมีเรื่องอะไร?

เวินลั่วฉิงคิดและตัดสินใจรับสาย

เพียงแต่ในตอนที่เธอกำลังจะกดรับ เสียงเรียกเข้าก็หยุดลง

เวินลั่วฉิงมองดูโทรศัพท์และกะพริบตา ทำไมถึงวางสายไป? โทรผิดเหรอ? หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น? เธอควรจะต้องโทรกลับไหม?

เวินลั่วฉิงคิดเธอคงจะต้องโทรกลับไปถามเสียหน่อย เผื่อว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับเขา

เพียงแค่ยังไม่ทันที่เวินลั่วฉิงนะโทรออก ประตูของห้องทำงานก็ถูกเปิดออก

เลาขาหลิวเดินเข้ามาพร้อมกับทนายอีกคนหนึ่ง