ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 378

บทที่378 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลังจะไปแล้ว (6)

เขาจำได้ว่าครั้งก่อนประธานจี้เข้ามายุ่งกับโมเดลรถ ท่านประธานยังโกรธแทบตาย จึงพอที่จะบอกได้ว่าโมเดลรถคนนี้มีคุณค่าทางจิตใจกับท่านประธาน ตอนนี้คุณนายต้องการโมเดลรถคันนี้ เขาจะต้องยืนยันกับท่านประธานอีกทีรึเปล่า?

แต่ท่านประธานได้พูดก่อนหน้านี้แล้วว่าคุณนายต้องการอะไรก็จะให้ ดังนั้นเลขาหลิวไตร่ตรองแล้วและคิดว่าไม่โทรหาแล้ว

“คุณนายครับ ท่านประธานบอกว่า คุณอยากได้อะไรก็จะให้ คุณสามารถพูดออกมาได้อย่างสบายใจ ถ้าหากคุณคิดว่าทรัพย์สิน บ้าน รถมันยุ่งยากเกินไป คุณสามารถรับเงิน ขอเพียงคุณต้องการจะมากน้อยแค่ไหนก็ได้” เลขาหลิวคิดว่าคุณนายต้องการน้อยไป น้อยไปมาก

ปกติแล้วในสถานการณ์เช่นนี้น่าจะต้องช่วยเจ้านายของตนเองประหยัดให้ได้ทุกทาง แต่เลขาหลิวในตอนนี้ไม่ต้องการจะช่วยท่านประธานของตัวเองประหยัดอะไรทั้งนั้น

เขาอยากให้เวินลั่วฉิงต้องการมากกว่านี้หน่อย

“แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ ฉันไม่ได้ขาดเงิน รบกวนคุณเลขาหลิวช่วยรีบจัดการด้วย ฉันต้องรีบไป”

เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของเลขาหลิวและอดไม่ได้ที่จะอยากจะหัวเราะออกมา เลขาหลิวคนนี้ช่างเป็นคนที่น่ารักจริง ๆ

แน่นอนว่าเย่ซือเฉินมีเงิน เธอสามารถเอ่ยปาก เย่ซือเฉินก็สามารถจะให้เธอได้

แต่เธอไม่ได้ต้องการเงินหรือสิ่งของอะไรจริง ๆ เธอก็ไม่ได้ขาดเงิน

“คุณนายครับ คุณลองคิดดูอีกที ตอนนี้คุณไม่ได้ขาดเงิน แต่ว่าเรื่องเงินใครจะหาได้มากยังไงสักวันก็ต้องได้ใช้ อาศัยโอกาสนี้...” เลขาหลิวยังคงไม่ยอมแพ้ชักชวนเวินลั่วฉิงอีกครั้ง

ถ้าไม่รู้ก็คงจะเข้าใจว่าเป็นคนของเวินลั่วฉิงเสียอีก

“ขอบคุณนะคะ แต่ไม่ต้องจริง ๆ” เวินลั่วฉิงยิ้มและตัดบทของเลขาหลิวทันที

ในตอนที่เธอแต่งงานกับเย่ซือเฉินนั้น ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย เพราะเธอก็ไม่เคยคิดอยากได้อะไรจากเย่ซือเฉินมาก่อนเช่นกัน

ถ้าไม่ใช่เพราะความชอบของลูกชาย โมเดลรถนี้เธอก็คงไม่ต้องการ

“ไม่คิดดูก่อนจริง ๆ เหรอครับ?” เลขาหลิวยังคงพยายามโน้มน้าวให้เธอคิดดูอีกครั้งเป็นครั้งสุดท้าย เพราะเขารู้สึกว่าการหย่าของคุณนายในครั้งนี้นั้นไม่ยุติธรรมเลยจริง ๆ

ต่อให้คุณนายแต่งงานกับท่านประธานแบบมีเงื่อนไข แต่นี่ก็แต่งงานจนเกือบจะครบสามเดือนแล้ว ในการเป็นสามีภรรยากันมาถึงสามเดือน ยิ่งกว่านั้นคุณนายยังช่วยท่านประธานให้ได้มาซึ่งหุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป

ตามหลักการแล้ว คุณนายน่าจะต้องได้รางวัลตอบแทนบ้าง

“รบกวนคุณเลขาช่วยรีบหน่อย” เวินลั่วฉิงพูดขึ้นอีกครั้ง และหยิบข้อตกลงออกมาแล้วยื่นให้เลขาหลิว

เวินลั่วฉิงไม่ต้องการสิ่งเหล่านั้นเลยและเวินลั่วฉิงก็เข้าใจเช่นกันว่าสิ่งที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินจะกลายเป็นปัญหามากขึ้น ตอนนี้เหลือเวลาอีกไม่มากที่เครื่องบินจะออกและเธอไม่ต้องการที่จะเลื่อนเวลาเพราะเรื่องอื่นแล้ว

เลขาหลิวตกตะลึงและแอบถอนหายใจเบา ๆ ในที่สุดก็ยอมแพ้กับความคิดที่จะโน้มน้าวเวินลั่วฉิง

“ท่านประธานอยู่ในตู้เซฟ รบกวนคุณนายช่วยหยิบให้ด้วยครับ” เลขาหลิวคิดว่าท่านประธานไม่อยู่ ดำเนินเรื่องหย่าคงต้องใช้ตราประทับส่วนตัวของท่านประธาน ตอนนี้เวินลั่วฉิงยืนอยู่ข้างตู้เซฟ เลขาหลิวจึงเอ่ยปากขอให้เวินลั่วฉิงหยิบให้

ในตอนที่เลขาหลิวพูดนั้นดวงตาก็กะพริบครู่หนึ่ง

“อ้อ ได้” เวินลั่วฉิงนิ่งไปในใจแอบขำเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเมื่อครู่เลขาหลิวจะพยายามแทบตายให้เธอเอาเงินของเย่ซือเฉินมาเยอะ ๆ แต่ในช่วงเวลาสำคัญกลับรักษาผลประโยชน์ให้เย่ซือเฉินจนถึงที่สุด

ตอนนี้เธอยืนอยู่ตรงนี้ เลขาหลิวไม่สามารถจะไล่เธอไปได้ แต่เลขาหลิวจะไปเปิดตู้เซฟด้วยตัวเอง เธอยืนอยู่ตรงนี้ก็จะเห็นพาสเวิร์ด