ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 382

บทที่ 382 ใบหย่าที่พึ่งออกมาจากเตาสดๆ ร้อนๆ (2)

ตอนนี้เขาจะโทรโทรศัพท์ ก่อนหน้านี้เขานึกถึงเรื่องหนึ่งกะทันหัน ในใจมีความไม่สบายใจเล็กน้อย เขาต้องโทรไปถามให้ชัดเจน

“Yama ขอโทษ ตอนนี้ยังไม่สามารถคืนโทรศัพท์ให้นายได้ รอให้พวกเราได้รับเงิน....”

แต่ว่า คนคนนั้นยังไม่ทันพูดจบ เย่ซือเฉินก็ถีบออกไปกะทันหัน คิดไม่ถึงเลยว่าจะถีบคนคนนั้นล้มลงพื้นไปเลย

คนอื่นๆ ต่างก็รีบจ่อปืนไปทางเย่ซือเฉิน

เย่ซือเฉินถูกปืนจ่ออยู่สิบกว่ากระบอก บนใบหน้ากลับไม่มีความกระวนกระวายและความกลัว ริมฝีปากกลับเผยรอยยิ้มที่เย็นชาออกมา

คนพวกนี้รนหาที่ตาย เขาไม่ถือสาที่จะให้พวกเขาสมหวัง

ที่จริงนี่คือสิ่งที่เย่ซือเฉินวางแผนไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เขารู้ว่าคนพวกนี้จะถือโอกาสนี้ทำประโยชน์

ที่จริงเย่ซือเฉินก็เข้าใจดี เรื่องทั้งหมดต่างก็ไม่พ้นความเกี่ยวข้องกับคนพวกนี้ ฉะนั้น เย่ซือเฉินวางแผนไว้ก่อนแล้ว โดยใช้เย่ซือเฉินเป็นตัวทดลอง ตามหาสถานที่ของคนพวกนี้

มีแต่แบบนี้จึงจะสามารถตัดปัญหาที่จะเกิดในภายหน้าได้ มีแต่แบบนี้ ต่อจากนี้เขาจึงจะปลอดภัยอย่างเด็ดขาด!

นอกจากว่าเย่ซือเฉินจะยอมเอง ใครจะสามารถจับเขาได้ล่ะ?

ในตอนที่มา บนตัวของเย่ซือเฉินมีเครื่องตามติดเข้ามาด้วย ฉะนั้น ในไม่ช้าคนของเขาก็จะมาถึง

แต่ว่าเย่ซือเฉินคิดไม่ถึงว่า เพราะว่าเลขาหลิวเครื่องดีเลย์ เขาไม่สามารถไม่ให้เวินลั่วฉิงไปบริษัทได้ จากนั้นเลขาหลิวและเวินลั่วฉิงก็พบกันพอดีในบริษัท

ฉะนั้น ในใจเขาจึงมีความกังวล แน่นอนว่าเขารู้ เขาพึ่งออกมาทำธุระไม่กี่วัน เวินลั่วฉิงไม่มีทางได้รับหุ้นส่วนบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปจากคุณปู่เร็วขนาดนี้หรอก ไม่ได้รับหุ้นส่วนบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป ตามนิสัยของเวินลั่วฉิงแล้วไม่มีทางเกิดเรื่องที่เขาต้องเป็นห่วงแน่นอน

แต่ว่า ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขามักจะรู้สึกว่าสติไม่อยู่กับใจ ฉะนั้น เขาจึงอยากจะโทรถามดู จากนั้นคนพวกนั้นก็พุ่งข้ามา แล้ว ‘จับ’ เขาไป

นี่เป็นแผนการของพวกเขาอยู่แล้ว ฉะนั้นเขาไม่เป็นห่วงถึงความปลอดภัยของเขาเลย ตอนนี้เขาแค่อยากโทรโทรศัพท์

“นายจะเอาโทรศัพท์ไปก็ไม่มีประโยชน์ สถานที่นี้ไม่มีสัญญาณเลย โทรศัพท์โทรไม่ออก” หัวหน้าคนนั้นลุกขึ้นมาจากพื้น ไม่ได้โมโหที่ถูกเย่ซือเฉินถีบเมื่อกี้ ท่าทียิ่งดูเกรงใจกว่าเดิม

พวกเขาไม่กล้าทำอะไรYamaจริงๆ ฉะนั้น สถานการณ์แบบนี้ พวกเขาไม่กล้าที่จะเป็นโทษYamaแน่นอน

ได้ยินคำพูดนี้ของเขา เย่ซือเฉินเงียบไปเลย ถึงแม้ว่าในใจยังคงเป็นห่วงอยู่ แต่ว่าเขารู้สึกว่า ท่าทีที่คุณปู่มีต่อเวินลั่วฉิง ในเวลาสั้นขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเวินลั่วฉิงจะเก่งขนาดไหน ก็ไม่มีทางได้รับบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปจากมือของคุณปู่แน่นอน

ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นหลานแท้ๆ ของคุณปู่ แต่ว่า หลายปีมานี้ คุณปู่ไม่ได้นำบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปส่งต่อให้เขา คุณปู่จะส่งต่อให้เวินลั่วฉิงง่ายๆ ได้อย่างไร คุณปู่เป็นถึงสุนัขจิ้งจอกชราเลยนะ เจ้าเล่ห์มาก อีกอยากคุณปู่ก็เห็นความสำคัญด้านการเงินมาโดยตลอด

นึกถึงเรื่องพวกนี้ เย่ซือเฉินจึงจะค่อยๆ วางใจลง

ในตอนที่เวินลั่วฉิงรอถึงหกโมงครึ่ง เครื่องบินก็ยังไม่บิน เธอที่เงียบสงบมาโดยตลอดก็อดไม่ได้ที่จะกระวนกระวายแล้ว

จื่อโม่บ้านเธอยังป่วยอยู่เลย เครื่องบินดีเลย์ขนาดนี้จะออกเดินทางได้ตอนไหน? เธอจะได้เจอลูกๆ เมื่อไหร่?

แต่ว่าเวินลั่วฉิงกระวนกระวายแค่ไหนก็ไม่มีทางอื่น เครื่องบินดีเลย์ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะควบคุมได้ ฉะนั้นเธอได้แต่รอ