ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 393

บทที่393 บิดาผู้ให้กำเนิดของเด็ก（3）

ดูเหมือนว่า เธอควรที่จะไปตรวจสอบโม่เหยียนคนนั้นให้ละเอียดแล้ว

ดูเหมือนว่าเรื่องราวของ5ปีก่อน เธอเองก็ควรไปตรวจสอบให้ละเอียดหน่อยแล้ว

5ปีกว่าแล้ว ระยะเวลา5ปีกว่าที่ผ่านมานี้ เธอไม่เคยไปตรวจสอบเลย อันที่จริง เธอกังวลมาตลอดเกี่ยวกับการถูกค้นพบโดยผู้ชายคนนั้น

ตอนนั้น เธอเคยต่อสู้กับผู้ชายคนนั้น ดังนั้นเธอรู้ถึงความสุดยอดของผู้ชายคนนั้น และเธอก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนที่โหดร้ายและเอาแต่ใจ

เธอไม่อยากให้ผู้ชายคนนั้นพบเจอกับเธอมาตลอด โดยเฉพาะหลังจากที่เธอมีเด็กทั้งสองคนแล้ว

ใช่ เธอกังวลมาตลอดว่าผู้ชายคนนั้นจะแย่งลูกไปจากเธอ

แต่ว่าตอนนี้ลูกเติบโตแล้ว และลูกอยากจะเห็นหน้าพ่อของเขา ซึ่งแน่นอนว่าเธอจะเห็นแก่ตัวและห้ามพวกเขาไม่ได้

แม้ว่าเธอจะกังวลมาก แม้ว่าเธอจะลังเลใจ และแม้ว่าจริง ๆแล้วในใจของเธอไม่เต็มใจก็ตาม แต่ว่าเธอก็ตอบตกลงจื่อโม่

นอกห้องผู้ป่วย ทันทีที่ถังไป๋เชียนได้ยินการสนทนาของคู่แม่ลูก ร่างกายของเขาก็ค่อยๆผิงไปที่กำแพงอีกครั้ง และภายในดวงตาของเขาก็แสดงความซับซ้อนขึ้นเล็กน้อย

ทันใดนั้นเขาค้นพบว่า เขาเฝ้ารอคอยมาเป็นเวลานานหลายปีขนาดนี้ แต่ในท้ายที่สุด เขากลับไม่ได้อะไรเลย

หัวใจของเวินลั่วฉิง เขาก็ไม่ได้ และเดิมทีเขาคิดว่าเด็กทั้งสองคนนี้ใกล้ชิดกับเขามากที่สุด แต่ว่าตอนนี้ดูแล้ว ในใจของเด็กทั้งสองคนนั้นพ่อผู้ให้กำเนิดของพวกเขามีความสำคัญมากกว่าเขามาก

ถังไป๋เชียนค่อยๆกำบุหรี่ที่อยู่ระหว่างนิ้วเข้าไปในกำมือของเขา แล้วบีบมันแน่นๆ จนบุหรี่ม้วนนั้นถูกบดจนหมด

และในตอนนี้ จู่ ๆเขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเขาทำมาทั้งหมดเป็นเพียงแค่เรื่องตลก

เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจัดการทั้งหมดนี้ แต่สุดท้าย……

เขารู้ว่าตอนนี้เย่ซือเฉินกำลังตามหาเธออยู่ในประเทศMอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่ยอมให้เย่ซือเฉินหาเธอเจอแน่ ไม่ยอมแน่นอน และต่อให้ในใจของเธอไม่มีเขาอยู่ แต่เขาก็ไม่อยากปล่อยมือ และไม่สามารถปล่อยมือได้

ทุกสิ่งอย่างที่เขามอบให้เธอทำให้เขาไม่สามารถปล่อยมือได้！！

ถังไป๋เชียนไม่ได้เข้าไปในห้องผู้ป่วย แต่ว่าเขากลับเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

ณ ประเทศM

“พี่ใหญ่ ไม่เจอใครเลยครับ และไม่พบลูกน้องของถังไป๋เชียนเลยสักคน ถังไป๋เชียนพวกเขาจากไปอย่างไร้ร่องรอย” จางผิงรู้สึกกลัวในขณะที่เขามองเห็นการปรากฏตัวของเย่ซือเฉิน แต่ว่าเรื่องพวกนี้เขาไม่รายงานไม่ได้

บนใบหน้าของเย่ซือเฉินไม่มีอะไรที่น่าแปลกใจมากนัก เพราะว่าตั้งแต่ฐานแรกที่ไม่พบใคร เย่ซือเฉินก็เดาผลลัพธ์ออกแล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้

เพื่อเธอแล้ว ถังไป๋เชียนนั้นยอมจริง ๆ เขายอมละทิ้งรังเก่าของเขาทั้งหมด ดี ดีมาก

“รังเก่าของถังไป๋เชียน ที่สามารถระเบิดได้ระเบิดให้หมด และที่ไม่สามารถระเบิดได้ก็เก็บมันมาให้หมด”มุมริมฝีปากของเย่ซือเฉินแสยะยิ้มจางๆ ถังไป๋เชียนอยากจะต่อสู้กับเขา ก็ต้องเตรียมพร้อมที่จะมอบทุกอย่างด้วย

เขารู้ ว่ารังของถังไป๋เชียนนั้นอยู่ที่ประเทศMมาโดยตลอด และในสถานที่อื่น ๆนั้น ไม่มีอิทธิพลของถังไป๋เชียนเลย

มุมริมฝีปากของจางผิงกระตุกขึ้นเล็กน้อย พี่ใหญ่นั้นช่างโหดร้ายจริง ๆ นี่มันจะกำจัดกันให้สิ้นซากเลยนะเนี่ย！！

“นอกจากนี้ สั่งคนให้แฮ็กบัญชีของถังไป๋เชียนด้วย……”ดวงตาของเย่ซือเฉินหรี่ลง และรอยยิ้มภายใต้ดวงตาของเขาทำให้คนที่เห็นแล้วรู้สึกขนลุกมาก

หากบัญชีถูกแฮ็ก ถ้าอย่างนั้นเงินในบัญชีก็……

เขานั้นจะกำจัดถังไป๋เชียนให้สิ้นซากจริง ๆ

ถังไป๋เชียนจะยอดเยี่ยมมากแค่ไหน แต่อิทธิพลของเขาก็ไม่ใหญ่กว่าของเย่ซือเฉิน