ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 414

บทที่ 414 เธอสวยเกิน คุณชายสามเย่ไม่กล้ายอมรับ (2)

บัดนี้ถังหลินสามารถรับรู้ได้ถึงแรงกดดันมหาศาล เมื่อมีน้องสาวที่ฉลาดปราดเปรื่องมากๆ แม้แต่คุยกันก็ยังต้องครุ่นคิดอยู่นาน

“พวกเราแต่งงานกันตามเงื่อนไข และหย่าตามสัญญา มีปัญหาอะไรเหรอ？”เวินลั่วฉิงได้ยินคำถามของเขาก็ขมวดคิ้วขึ้น เรื่องง่ายๆอย่างนี้ยังต้องคิดมากอีกเหรอ？

“วางใจได้ ไม่ทำให้ลำบากใจที่ต้องอยู่กึ่งกลางระหว่างพี่น้องพ้องเพื่อนกับน้องสาวเด็ดขาด”เวินลั่วฉิงคิดว่าเขาเป็นกังวลเรื่องนี้ฉะนั้นจึงพูดให้กระจ่าง

“คุณไม่มีปัญหา แต่คุณแน่ใจเหรอว่าทางเย่ซือเฉินจะไม่มีปัญหา？”ถังหลินแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก ตัดสินใจพูดให้เรื่องราวชัดเจนกว่านี้ อย่างน้อยก็ต้องให้เธอรู้ในสิ่งที่เย่ซือเฉินพยายามทำ

“เขามีปัญหาอะไร？สัญญาฉบับใหม่เขาก็เป็นคนออกเอง ตอนที่หย่ากันเลขาหลิวก็ได้ถามเขาก่อนแล้ว ซึ่งเขาก็ตอบตกลง เขายิ่งไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”สำหรับเรื่องนี้เวินลั่วฉิงคิดว่าเป็นเช่นนี้ ฉะนั้นจึงพูดอย่างมั่นใจมากๆ

“เขาเขียนสัญญาฉบับใหม่？”ดวงตาก็ถังหลินหรี่ขึ้น หากเป็นเช่นนี้ เย่ซือเฉินก็สมควรอยู่แล้ว เขาเข้าใจที่ก่อนแต่งงานได้เขียนสัญญาการแต่งงานไว้ แต่หลังจากแต่งงานยังตั้งเงื่อนไขออกมาใหม่ ถ้าไม่ใช่สมน้ำหน้าคืออะไรล่ะ？

แต่ทว่าถังหลินนึกถึงสิ่งที่เย่ซือเฉินทำในช่วงนี้ รู้สึกว่า ถึงแม้เย่ซือเฉินจะสมควรเจอเช่นนี้ แต่ก็ควรให้โอกาสเขาได้พบหน้ากัน เพื่อจะได้เปิดอกคุยกันให้กระจ่างเสียจะดีกว่า

“เย่ซือเฉิน……”ถังหลินตัดสินใจเล่าเรื่องเย่ซือเฉินตามหาตัวเธออย่างบ้าคลั่งให้เธอฟัง

อันที่จริงถังหลินรู้ว่าตอนนี้เย่ซือเฉินกำลังเดินทางมาอยู่ ไม่แน่ว่าจะมาถึงในเวลาไม่ช้านี้แล้ว

แต่ทว่า ขณะนี้มือถือของเวินลั่วฉิงก็ดังขึ้น

“ขอโทษค่ะ ฉันรับสายก่อน”เวินลั่วฉิงเอ่ยปากพูดกะทันหัน ทำให้ตัดบทพูดของถังหลินไป จากนั้นก็รับสายโทรศัพท์

“ฉิงฉิง มีเรื่องหนึ่งอยากให้คุณช่วยผมหน่อย”ถังไป๋เชียนเป็นผู้โทรศัพท์มา เมื่อรับสายก็มีน้ำเสียงของเขาคล้ายกับมีความเร่งด่วนส่งผ่านเข้ามา

“เรื่องอะไรเหรอ？”สีหน้าของเวินลั่วฉิงยังคงเป็นปกติธรรมชาติไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

“คนของหยุนเถิงบอกให้ผมไปช่วยสืบคดีหน่อย ตอนแรกผมก็ไม่อยากจะรับหรอก แต่พวกเขาบอกว่า หากผมไม่รับคดีนี้ วันหลังจะไม่ร่วมมือกับพวกเราทุกกรณี ผมดูข้อมูลของคดีแล้ว จำเป็นต้องให้คุณเข้าช่วยเหลือหน่อย”

“ได้ค่ะ”ในเมื่อเป็นเรื่องของคดีความ เวินลั่วฉิงก็ไม่อาจปฏิเสธได้ กฎของพวกเขาคือ คดีที่รับงานมา ใครตรงกับความสามารถของใคร คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบ ไม่ว่าจะมีธุระส่วนตัวอันใดก็จะต้องวางลง จะไม่ให้เสียงานส่วนรวมเด็ดขาด

ถังไป๋เชียนเห็นเธอรับปาก เห็นได้ชัดว่าเบาใจไปได้มาก แต่ก็พูดต่อว่า“เรื่องเร่งด่วนมาก คืนพรุ่นนี้ต้องการให้คุณไปร่วมงานเลี้ยงกับผม คุณกลับมาได้ทันเวลาไหม？”

“ได้ค่ะ ฉันจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้”เวินลั่วฉิงไม่ได้ลังเลอะไรมาก เดิมทีเธอก็คิดจะรีบกลับไปอยู่แล้ว

เพียงแต่ถังหลินได้ยินคำพูดของเธอ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย จะกลับไปเดี๋ยวนี้เหรอ？ถ้าเช่นนั้นเรื่องนี้ก็หารือไม่ได้เสียแล้ว

เขารู้ว่าถังไป๋เชียนเป็นคนโทรมา เขาไม่รู้ว่าถังไป๋เชียนคิดจะทำอะไร แต่เขารู้ว่าเธอมีสิทธิ์ตัดสินใจ ในเมื่อเธอได้รับปากอีกฝ่ายแล้วถังหลินก็จะไม่เข้าไปก้าวก่ายเด็ดขาด

ซึ่งถังหลินจะพูดเรื่องร้ายของถังไป๋เชียนลับหลังก็เป็นไปไม่ได้ เพราะถังหลินรู้สึกว่า ตอนนี้ในใจเธอไม่แน่ว่าเขาอาจจะไม่สนิทเท่าถังไป๋เชียนก็ได้ สิ่งที่เขาพูด เธออาจจะไม่เชื่อก็ได้

ถังหลินรู้ว่าตอนนี้เย่ซือเฉินกำลังเดินทางมาที่นี่ ไม่แน่ว่าอาจจะถึงแล้ว……

แต่ทว่า ดูจากท่าทางเมื่อสักครู่ของเธอ เรื่องที่พูดคุยกันน่าจะเป็นเรื่องงาน ซึ่งเธอจะเป็นคนตั้งใจและจริงจังทำงานอย่างเข้มงวดเลย