ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 415

บทที่ 415 เธอสวยเกิน คุณชายสามเย่ไม่กล้ายอมรับ (3)

เวินลั่วฉิงเพิ่งวางสายก็ได้รับข้อความจากถังไป๋เชียน บอกเธอว่าให้กลับประเทศ Mโดยตรง และในข้อความยังเขียนรายละเอียดที่อยู่อีกด้วย

เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง

ระดับเสียงคำสุดท้ายที่เวินลั่วฉิงพูดสูงขึ้นมาเล็กน้อย ถังหลินจึงฟังได้อย่างชัดเจน

แน่นอน ถังหลินก็ฟังความกังวลและร้อนใจในน้ำเสียงของเธอออก

ถังหลินไม่รู้ว่าเธอกังวลและร้อนใจเพราะเหตุใด แต่สามารถทำให้เธอเป็นเช่นนี้ได้ คงจะเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับเธอ

“คุณจะกลับประเทศM？”ถังหลินอดไม่ได้ที่จะถามหนึ่งประโยค

“ออ ฉันจะกลับไปเดี๋ยวนี้ ยิ่งเร็วยิ่งดี”เวินลั่วฉิงเดินทางจากประเทศOไปประเทศMก็มีระยะทางไกลอยู่พอสมควร แต่ก็ไม่ไกลเท่าเดินทางจากเมืองAไปประเทศMหรอก

พวกจื่อโม่ไปถึงก่อนเธอ ฉะนั้นเธอไม่อยากจะเสียเวลากับเรื่องอะไรทั้งนั้น

“พอดีพวกเรามีธุระ ซึ่งมีเครื่องบินจะไปที่ประเทศMพอดี ผมให้พวกเขาพาคุณไปด้วย”คนตรงหน้าคือน้องสาวของเขา น้องสาวมีธุระด่วน เขาจะไม่แยแสไม่ได้

“สะดวกเหรอ？”เวินลั่วฉิงหยุดชะงัก มองถังหลินอย่างคาดไม่ถึง เธอรู้ว่าสถานะของถังหลินนั้นพิเศษมาก ธุระที่เขาว่าต้องเป็นเรื่องเกี่ยวข้องกับแปดตระกูลใหญ่เป็นแน่ หากพาเธอไปด้วยจะสะดวกเหรอ？

“ไม่เป็นไร ไม่ใช่ธุระที่เป็นความลับมากนัก และที่สำคัญคุณก็เป็นคนกันเอง”ถึงแม้เวินลั่วฉิงยืนยันว่าจะตรวจDNA แต่ถังหลินได้นับเธอเป็นคนญาติของตัวเองแล้ว

มุมปากเวินลั่วฉิงยกขึ้น เผยรอยยิ้มที่เปล่งปลั่ง

ซึ่งในขณะนี้ มือถือของถังหลินก็มีเสียงข้อความเข้าดังขึ้น

“ลูกพี่ คุณชายสามเย่ถึงเมืองAแล้ว”’เสี่ยวหู่เป็นคนส่งข้อความเข้ามา แจ้งบอกว่าเย่ซือเฉินได้เดินทางมาถึงเมืองAแล้ว

ถังหลินหยุดชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็แอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก เขาเชิญเธอกลับมาอย่างยากลำบาก

เขาให้เธอกลับมา เดิมทีก็เพื่อให้เย่ซือเฉินตามหาตัวเธอเจอโดยเร็ว แต่ตอนนี้เย่ซือเฉินมาถึงเมืองAแล้ว

แต่ทว่าตอนนี้เขาไม่ทำอย่างนี้ไม่ได้

ถังหลินรู้ว่าตอนนี้เธอรีบร้อนอย่างนี้ คงต้องกลับให้ได้เป็นแน่ ซึ่งหากเวลานี้ให้เย่ซือเฉินพบหน้าเธอ เขาไม่รู้จริงๆว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉะนั้นเขาจึงต้องให้ความช่วยเหลือเธอ

ช่างเถอะ ยังไงเสียเธอก็รับปากเขาแล้วว่าพอผลตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้ว เธอก็จะกลับมา ตอนนี้เขาขอเบอร์โทรของเธอไว้ พอถึงเวลาจะได้ติดต่อสะดวก

รอให้เธอกลับเข้าบ้านตระกูลถังเมื่อไหร่ เย่ซือเฉินก็จะมีโอกาสพบหน้าเธอแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องรีบร้อนในขณะนี้

มีบางคำพูดไว้ได้ดีมาก เรื่องราวดีๆต้องผ่านการคัดกรองฝึกหัดเยอะๆ

“เครื่องบินอยู่ห่างจากที่นี้ไม่ไกล ขึ้นรถสิ ผมส่งคุณไปเอง”ถังหลินมองเวินลั่วฉิงด้วยรอยยิ้ม มีน้องสาวให้เขาได้ทะนุถนอมให้เขาปกป้องดูแล ช่างรู้สึกไม่เลวเลย

“ค่ะ”เวินลั่วฉิงไม่ได้คิดมากอะไร รีบก้าวเท้าเดินขึ้นรถ ส่วนถังหลินก็ได้อ้อนไปอีกเส้นทางหนึ่ง

เย่ซือเฉินถังเมืองA พอลงจากเครืองบินก็ตรงดิ่งมายังถิ่นฐานของเล้งหรงทันที ซึ่งเขาคุ้นเคยกับถิ่นของเล้งหรงเป็นอย่างดี ฉะนั้นเขาจึงรวดเร็วมาก

“คุณชายสามเย่ ท่านคิดจะ？”หมิงหยวนเห็นเย่ซือเฉินที่บุกเข้ามากะทันหัน ตกใจจนสองขาสั่นเทาไปหมด

เรื่องครั้งก่อนหมิงหยวนยังจดจำได้ดีเหมือนดั่งเพิ่งผ่านมา เขาหวาดกลัวเย่ซือเฉินจริงๆ

เกิดอะไรขึ้น？ทำไมท่านนี้มาอีกแล้ว？

ครั้งนี้ใครไปเคืองใจท่านนี้อีกล่ะ？