ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 423

บทที่423 คุณชายสามเย่บอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ（1）

คนเมื่อกี้นี้เป็นลูกน้องของโม่เซินที่เป็นศัตรูตัวร้ายที่สุดของเย่ซือเฉิน เป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถคนนึงของโม่เซิน มีชื่อว่าลาปาตี๋

เพียงแต่ว่า อำนาจของโม่เซินไม่ได้อยู่ที่เมืองM เพราะฉะนั้นที่คนของโม่เซินปรากฏตัวอยู่ในงานเลี้ยงเป็นอะไรที่เย่ซือเฉินไม่คาดคิดเลย

พูดตามหลักแล้ว โม่เซินไม่มีทางรู้ว่าเขาจะปรากฏตัวในงานเลี้ยงนี้ แต่เย่ซือเฉินดูออกว่าคนของโม่เซินนั้นกำลังจดจ้องเขาโดยเฉพาะ

เย่ซือเฉินรู้ว่าต้องมีคนจงใจปล่อยข่าวแน่ๆ

ในขณะที่เย่ซือเฉินหันหน้าไปมองเมื่อกี้นี้ ก็ได้เห็นลาปาตี๋ เพราะฉะนั้นเย่ซือเฉินก็เลยปล่อยมือเวินลั่วฉิง และยังแกล้งทำเหมือนกลับมาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันกับเวินลั่วฉิงเลย

เย่ซือเฉินไม่มีทางเปิดเผยผู้หญิงของตนต่อหน้าศัตรู เพราะเขารู้ว่าการกระทำดังนั้นจะทำให้เธอตกอยู่ในอันตรายมาก

ครั้งนี้ เย่ซือเฉินไม่ได้มองเวินลั่วฉิงโดยที่ไม่สนใจอะไรเหมือนครั้งก่อน แววตาของเขาเห็นถังไป๋เชียนพาเวินลั่วฉิงออกจากห้องโถง ทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมาก และใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มอ่อนๆตลอดเวลา ไม่มีท่าทีที่ไม่ยินยอมเหมือนตอนที่เขาจับมือเธอก่อนหน้านี้เลยสักนิด

เย่ซือเฉินยกแก้วเหล้าขึ้น และดื่มอย่างดุเดือดอีกครั้ง

ไม่เจอกันหลายวัน ใจของเธอไม่อยู่ที่เขาเลยสักนิด

แปลกจัง ใจของเธอเคยอยู่ที่ตัวเขาเมื่อไหร่กัน?

แต่ว่า ไม่ว่าใจของเธอจะอยู่ที่ตัวเขาหรือไม่นั้น เขาก็จะเอาเธอ

สายตาของเขาหมุนเล็กน้อย และมองไปที่เธออย่างไร้ร่องรอย ส้มปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย ไม่รีบร้อน เราค่อยเป็นค่อยไปกัน วันนี้ ถ้าปรากฏตัวแล้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอจากไปแน่ๆ เขาเคยบอกแล้ว ถึงจะต้องแย่ง เขาก็จะแย่งเธอกลับมาให้ได้

ก่อนหน้านี้ เขาก็เคยคิดแล้วว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปกับเขาด้วยตนเอง เพราะฉะนั้นนี้ก็เป็นเรื่องปกติ ไม่มีผลกระทบใดๆทั้งนั้น

เธอไม่ยอมรับว่าเธอคือเวินลั่วฉิง? เธอแกล้งทำเหมือนไม่รู้จักเขา？ไม่เป็นไร เขามีวิธีที่จะทำให้เธอยอมรับ？

เขาจำได้ว่า เธอกลัวเหล้าที่สุด ถ้าโดนเหล้านิดหน่อยก็จะมึนศีรษะ เพราะฉะนั้นแค่ทดลองด้วยวิธีนี้ก็จะรู้ผลแล้ว

แต่ว่า เวลานี้มีคนของโม่เซินอยู่ในนี้ด้วย เย่ซือเฉินไม่รีบร้อนไปเข้าใกล้เวินลั่วฉิงอีก

เย่ซือเฉินแววตาของลาปาตี๋แอบมองเวินลั่วฉิงหลายครั้ง สิ่งที่เขามองมากที่สุดก็คือมือของเวินลั่วฉิงที่เก็บเข้าไปใต้แขนเสื้อ

เย่ซือเฉินลืมตาลงเล็กน้อย เมื่อกี้ตอนที่ลาปาตี๋เดินเข้ามา เขายังจับมือเวินลั่วฉิงอยู่ เห็นได้ชัดว่าลาปาตี๋คงจะเห็นแล้วล่ะ

เพียงแต่ว่า เวลานั้นลาปาตี๋เพิ่งจะเดินเข้ามา จึงไม่พบอะไรผิดปกติมาก

เพียงแต่ว่า ก่อนหน้านี้เธอจับมือเธอตลอด จับแรงเกินไป มันต้องเหลือร่องรอยอะไรไว้แน่ๆ

ถึงแม้ว่า ตอนนั้นเวินลั่วฉิงจะซ่อนมันยังรวดเร็ว แต่ว่าลาปาตี๋น่าจะสังเกตเห็นอะไรสักอย่างในวินาทีที่เขาปล่อยมือแน่

แววตาเย่ซือเฉินจมลง มีความเยือกเย็นบ้างเล็กน้อย คงต้องหาวิธีจัดการคนที่ขัดหูขัดตาคนนี้ซะแล้วล่ะ

หลังจากนั้นเย่ซือเฉินพบว่า คนที่มาไม่ได้มีเพียงลาปาตี๋ เขายังเห็นอีก 2 คน สองคนนั้นปกติแล้วจะติดตามอยู่ข้างกายโม่เซิน สองคนนั้นปรากฏตัวที่นี่ งั้น....

เย่ซือเฉินเม้มริมฝีปากเบาๆ ดูท่าแล้วคืนนี้คงจะไม่สงบแน่

เย่ซือเฉินทั้งสองคนนั้นโดนไปอยู่ข้างๆลาปาตี๋ คุยกันสักพัก จากนั้น เย่ซือเฉินก็พบว่าสองคนนั้นก็เริ่มจับตามองเวินลั่วฉิง

ในใจของเย่ซือเฉินจมลง เพราะเขารู้ดีถึงฝีมือของโม่เซินพวกเขา โม่เซินยอมฆ่าผิดคนนับพัน ก็ไม่ยอมปล่อยไปแม้แต่คนเดียว

เพราะฉะนั้น ในสถานการณ์แบบนี้ เพียงแค่พวกเขาสงสัยในตัวเวินลั่วฉิงเล็กๆน้อยๆ เวินลั่วฉิงก็จะตกอยู่ในภาวะอันตรายมาก