ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 422

บทที่422 คุณชายสามเย่โมโหแล้ว（5）

ถังไป๋เชียนเดินเข้ามา ยืนใกล้ๆกับเวินลั่วฉิง เขาเอามือคล้องเอวเวินลั่วฉิงอย่างดูธรรมชาติ จากนั้น ก็หันไปมองเย่ซือเฉิน :"คุณเย่ ยินดีที่ได้รู้จักคุณครับ”

กิริยาท่าทีของถังไป๋เชียนดูสุภาพบุรุษมาก ดูไม่เสียมารยาทเลยสักนิด และวันนี้เธอกับถังไป๋เชียนก็ปลอมตัวเป็นสามีภรรยากัน กิริยาท่าทีแบบนี้จึงดูธรรมชาติมาก

เพราะฉะนั้นเวินลั่วฉิงก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องดิ้นรน เพียงแต่ไม่รู้ว่าทำไม ต่อหน้าเย่ซือเฉิน จู่ๆเธอก็รู้สึกตื่นเต้นเพราะความกังวลเล็กน้อย

เธอกลัวจริงๆว่าเย่ซือเฉินจะก่อเรื่องอะไรขึ้นมาอีก คนอย่างเขาพวกคิดอะไรก็จะทำออกมาทันทีเลย

แววตาเย่ซือเฉินจมลง สายตาจ้องมองไปที่มือของถังไป๋เชียนที่กำลังคล้องเอวเธออยู่ เวลานี้เธอชักอยากจะเอามีดหั่นมือของถังไป๋เชียนเป็นชิ้นๆ

แต่ที่เขาเกลียดยิ่งกว่าก็คือ เธอยอมให้ถังไป๋เชียนคล้องเอวอยู่อย่างนั้น ไม่ขยับเลยสักนิด เชื่อฟังแบบนั้น ยินยอมขนาดนั้น

และกิริยาท่าทีตอนที่เขาจับมือเธอเมื่อกี้ เธอยังทำท่าจะเป็นจะตาย

แต่ว่า คุณชายสามเย่ลืมไปแล้วชัดๆว่า เมื่อกี้นี้เขาไม่ได้เพียงแค่จับมือของคนอื่นสักหน่อย

"คุณเย่ ต้องขอโทษด้วย ผมต้องพาภรรยาของผมขอตัวก่อนนะครับ" แน่นอนว่าถังไป๋เชียนก็เห็นมือที่เย่ซือเฉินกำลังจับมือเวินลั่วฉิงอยู่

ที่จริงแล้ว ตอนที่เขาเพิ่งจะเข้ามา ก็เห็นแล้วล่ะ ขนาดตอนที่เย่ซือเฉินจูบเวินลั่วฉิงเขายังเห็นเลย

เขายังสงสัยด้วยซ้ำว่าที่เย่ซือเฉินจูบเวินลั่วฉิง เพราะรู้แล้วว่าเขาเข้ามาก็เลยแกล้งทำแบบนั้น

แปลว่า จุดนี้ ถังไป๋เชียนคิดมากไปแล้วจริงๆ เพราะความจริงแล้วเย่ซือเฉินไม่รู้ว่าถังไป๋เชียนเข้ามาจริงๆ เช่นกันกับเวินลั่วฉิง

เย่ซือเฉินรู้ก็ตอนที่ได้ยืนเสียงถังไป๋เชียนพูดนั่นแหละ ก่อนหน้านี้ ในสายตาของคุณชายสามเย่มีแต่ภรรยาของเขา นอกจากภรรยาเขาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ก็ล้วนไม่อยู่ในสายตาเขาเลยสักนิด

คุณชายสามเย่กำลังจีบภรรยาบ้านเขาอย่างใจจดใจจ่อ ไม่มีเวลาไปสนใจเรื่องอื่นเลยสักนิด

เพราะฉะนั้น ในขณะที่คุณชายสามเย่เห็นถังไป๋เชียนนั้น ก็มีความงงๆอยู่บ้าง ถ้าไม่งั้น เขาคงจะกอดภรรยาของเขาไว้ในอ้อมแขนซะแล้ว จะให้ถังไป๋เชียนมีโอกาสคล้องเอวเธอได้ยังไงกัน

แปลว่า ตอนที่คุณชายสามเย่ดึงสติกลับมาได้ ถังไป๋เชียนก็ได้โอบเอวเวินลั่วฉิงแล้ว แววตาของคุณชายสามเย่จมลง อารมณ์ในตอนนี้ไม่ดีเลย

เย่ซือเฉินไม่ได้สนใจถังไป๋เชียน ดวงตาคู่นั้น จ้องมองเวินลั่วฉิงอยู่อย่างนั้น เขาให้เธอเลือก

เขาอยากรู้ว่าเธอจะเลือกเขา? หรือว่าเลือกถังไป๋เชียนกันแน่

แน่นอนว่า มือที่เย่ซือเฉินกำลังจับเธออยู่ยังคงไม่คลายออก และยังจับมือแน่นขึ้นอีกอย่างเห็นได้ชัด

แปลว่า ตอนนี้ยังมีอีกเรื่องนึง ก็คือเวินลั่วฉิงมาปฏิบัติภารกิจพร้อมกับถังไป๋เชียน เพราะฉะนั้น การตัดสินใจของคุณชายสามเย่ในตอนนี้ มันดู.....

“คุณเย่ กรุณาปล่อยมือฉันได้ไหมคะ？” จากนั้น เวินลั่วฉิงมองเย่ซือเฉิน แล้วยิ้มเบาๆ ไอ้บ้าพูดยังมีมารยาท

เวลานี้ เวินลั่วฉิงกลับมานิ่งเหมือนเวลาปกติทั่วไป เมื่อกี้นี้เธอเสียท่าไปหน่อย ยังดีที่ไม่เกิดอะไรขึ้น ไม่มีผลต่อภารกิจหลัก แต่เธอรู้ดีว่า สถานการณ์แบบนี้ เธอไม่ควรมีความผิดปกติอะไรเกิดขึ้นอีก

เพราะเธอพบว่า คนที่พวกเขากำลังตามหาได้ปรากฏตัวแล้ว เวลานี้คนคนนั้นเข้ามาทางประตูพอดี เพิ่งเข้ามาเอง ยังดีที่คนคนนั้นเพิ่งจะมา ก่อนหน้านี้ก็เลยไม่เกิดอะไรขึ้น