ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 430

บทที่430 คุณชายสามเย่อันตรายมาตลอดอยู่แล้ว（2）

โยนบุหรี่ทิ้ง เย่ซือเฉินรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น ดูเหมือนว่ายังมีกลิ่นของเธอในห้องน้ำนี้ ร่างกายของเขายิ่งอยู่ยิ่ง......

ถ้ารู้ตั้งแต่แรกก็คงจะไม่ให้เธอไปแล้ว

เย่ซือเฉินถอนหายใจอย่างแรง แล้วรีบออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

ถังไป๋เชียนกลับสู่ประเทศ M อีกครั้ง สถานที่ที่ซ่อนตัวนั้นลึกลับมาก จึงเป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาทั่วไปจะหาเจอ เพราะยังไงถังไป๋เชียนก็เป็นยอดฝีมือผู้ซ่อนเร้นอยู่แล้ว

แน่นอน ความสามารถของคนอย่างเย่ซือเฉินหากต้องการหาอะไร ก็ย่อมหาได้แน่นอน แต่ตอนนี้มีโม่เซินเพิ่มขึ้นคนนึง เย่ซือเฉินจะไม่สามารถไปตามหาได้ด้วยการประโคมข่าวมากนัก

ดังนั้น ต่อไปเย่ซือเฉินจะไม่สามารถระดมคนเพื่อไปหาเวินลั่วฉิง เย่ซือเฉินไม่เพียงแต่สั่งคนไปหาไม่ได้ และยังต้องขัดขวางคนของโม่เซินไปหาเธอ

คนที่สามารถเป็นศัตรูเย่ซือเฉินได้ และเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของเย่ซือเฉินมาหลายปีแล้ว อำนาจของโม่เซินไม่สามารถมองข้ามไปได้

ถ้าเป็นปกติ เย่ซือเฉินจะไม่กังวล แต่ตอนนี้เป็นเพราะเวินลั่วฉิง เขาเลยต้องระวังทุกที่

เย่ซือเฉินได้ค้นพบว่าตอนนี้เวินลั่วฉิงอาศัยอยู่ที่ไหน แต่เขาไม่ได้ไปหาเธอ

เขารู้ว่ารอบข้างของโม่เซินมียอดฝีมือผู้ซ่อนเร้น คอยสะกดรอยตาม คนเหล่านั้นเป็นเหมือนเงา ทำให้คนยากที่จะป้องกันได้

แม้แต่เขาก็ยังเคยถูก‘เงา”คนของโม่เซินสะกดรอยตามด้วย ในเวลานั้นเขาไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะหรวนจื้อช่วยเขาในครั้งนั้น แม้เขาจะไม่ตาย ก็คงจะบาดเจ็บสาหัสมาก

ดังนั้น เย่ซือเฉินไม่กล้าที่จะประมาท

เย่ซือเฉินไม่ได้ไปหาเวินลั่วฉิง และไม่กล้าไปใส่ใจกับสถานการณ์ของเวินลั่วฉิงด้วย แต่เขาก็ไม่เคยออกจากประเทศ M เธออยู่ที่นี่ เขาไม่ยอมที่จะจากไป เพราะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น ก็จะสามารถปกป้องเธอได้ทันเวลา

ในครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าโม่เซินตั้งใจจะเสียเวลาแข่งสู้กับเขาถึงที่สุด ดังนั้น เลยอยู่แต่ประเทศ M ไม่ได้ออกไป

เมื่อเสียเวลาแบบนี้ แค่แป๊บเดียวก็ผ่านไปแล้วยี่สิบวัน

เย่ซือเฉินกังวลเล็กน้อย ถ้าหากเวินลั่วฉิงร่วมมือ ก็จะเป็นเรื่องดีอย่างยิ่งที่เขาจะพาเวินลั่วฉิงออกไป หากเวินลั่วฉิงไม่ร่วมมือ เขากลัวการเคลื่อนไหวของเขา ก็จะถูกเปิดเผย

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีถังไป๋เชียน เขาได้ค้นพบแล้วว่า ข่าวที่เขาอยู่ในประเทศ M ก็เป็นถังไป๋เชียนที่แจ้งให้โม่เซินทราบ

“ประธาน บริษัทของตระกูลเวินเกิดเรื่องแล้ว คุณปู่เวินป่วยหนักและถูกนำส่งโรงพยาบาลเมื่อวานนี้ ”ในเวลานี้ เลขาหลิวโทรมาอย่างกะทันหัน

“เกิดอะไรขึ้น?” เย่ซือเฉินแววตาจมลง สีหน้าก็มีการเปลี่ยนแปลง ทำไมคุณปู่เวินถึงป่วยหนักและต้องเข้าโรงพยาบาล?

“ผมก็เพิ่งได้ข่าว ไม่ค่อยชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์มาก ได้ยินว่ามีคนโจมตีตระกูลเวิน คุณปู่เวินมีสุขภาพไม่ดีในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เวินจีหยันไม่ค่อยรู้เรื่องทางด้านธุรกิจมากนัก และคน ๆ นั้นวางแผนมานานแล้ว แม้ว่า บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปจะลงทุนกับบริษัทเวินซื่อกรุ้ป แต่เราไม่สามารถยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของ บริษัทเวินซื่อกรุ้ปมากเกินไป สถานการณ์ปัจจุบันของ บริษัทเวินซื่อกรุ้ปแย่มากครับ ”เลขาหลิวโทรหาประธานทันทีเมื่อทราบข่าว เพราะตอนนี้เขารู้ชัดเจนแล้วว่าประธานของเขาห่วงภรรยามากแค่ไหน ภรรยาเกิดเรื่อง ประธานจะไม่เพิกเฉยอย่างแน่นอน

“ วางแผนนานแล้ว ? ”เมื่อเย่ซือเฉินได้ยินคำนี้ ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย ถ้าหากวางแผนนานแล้ว เรื่องมันคงไม่ใช่เรื่องง่ายแน่

“ใช่ คน ๆ นั้นดูเหมือนจะวางแผนตั้งแต่หกหรือเจ็ดปีที่แล้ว ” เลขาหลิวคิดสักพัก จากนั้นก็ทดลองกล่าวไปว่า “ประธาน คุณปู่เวินป่วยเข้าโรงพยาบาลแล้ว คุณหญิงต้องกลับมาแน่ ท่านประธานกลับมารอคุณหญิงได้เลย ”

ตอนนี้เลขาหลิวตระหนักถึงความผิดของตัวเองแล้ว ดังนั้นจึงอยากที่จะชดใช้ความผิด

แน่นอน เลขาหลิวก็รู้ดีว่า ถ้าประธานกลับ การใช้ชีวิตของเขาจะไม่ดีแน่ แต่ด่านนี้ยังไงก็ต้องข้ามมันอยู่ดี

เย่ซือเฉินถือโทรศัพท์ กำลังคิด ไม่พูดอะไรมาสักพัก

เขารู้ว่าคุณปู่เวินป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล เวินลั่วฉิงจะกลับมาแน่นอน

ตอนนี้เขาอยู่ประเทศ M ต้องระวังโม่เซิน เลยไม่กล้าหาเธอ ดังนั้น การที่เขากลับไปที่เมือง A แล้วรอให้เธอกลับไป มันเป็นความคิดที่ดี

เขาออกจากประเทศ M เธอค่อนข้างปลอดภัยกว่า จากนั้นเธอค่อยกลับบ้านด้วยตัวเอง ก็จะไม่ดึงดูดความสนใจของโม่เซินและคนอื่น ๆด้วย

พูดได้ว่า ตระกูลเวินเกิดเรื่องแล้ว กลับคลี่คลายปัญหาของเขา

“ประธาน บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปเกือบถูกทำลายเมื่อไม่นานมานี้ โชคดีที่คนๆนั้นเมตตาในช่วงสุดท้าย ไม่ทำลายบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป ประธานกลับมาก็จะได้จัดการบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปได้พอดีเลย คุณหญิงเกิดเรื่องแล้ว ประธานสามารถใช้บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปเพื่อช่วย บริษัทเวินซื่อกรุ้ป ถึงตอนนั้นบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปกับบริษัทเวินซื่อกรุ้ปก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว คุณหญิงกับประธานอยากจะห่างกันก็ห่างกันไม่ได้แล้ว ”เลขาหลิวไม่ได้ยินเสียงของเย่ซือเฉิน แม้ว่าจะกังวลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะพูดความคิดของตัวเอง

ดวงตาของเย่ซือเฉินกะพริบอย่างรวดเร็ว นี่ก็เป็นความคิดที่ดี เมื่อก่อน แม้ว่าบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปจะลงทุนในบริษัทเวินซื่อกรุ้ป แต่เป็นเพียงความร่วมมือทางธุรกิจ ความร่วมมือไม่ลึกซึ้งพอ หากผลประโยชน์องค์กรบริษัทเวินซื่อกรุ้ปและบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปเชื่อมโยงกันอย่างสมบูรณ์ ถึงตอนนั้นเธออยากแยกก็แยกกันไม่ได้แล้ว

“ผมจะกลับไป ”ดังนั้น เย่ซือเฉินตัดสินใจที่จะกลับไป และตอนนี้เขารีบเล็กน้อย คุณปู่เวินป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล แน่นอนว่าจะแจ้งให้เวินลั่วฉิงทราบเป็นอันดับแรก บางทีตอนนี้เวินลั่วฉิงอาจจะกลับไปแล้วก็ได้

ดังนั้น แน่นอนว่าเขาจะกลับไป

ได้ยินเสียงพูดของประธาน เลขาหลิวหายใจออกอย่างลับๆ แต่หัวใจกังวลมาก เขาเป็นคนจัดการเรื่องหย่าให้ประธาน ประธานคงไม่ปล่อยเขาง่ายๆเมื่อเขากลับมา ฮร่าย......

แต่ เวินลั่วฉิงไม่ได้รับข่าวใด ๆ ว่าคุณปู่เวินป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล เธอเลยยังไม่ได้กลับไป

ทุกวันนี้เวินลั่วฉิงอยู่กับลูกน้อยทั้งสองคน กลับมาจากงานเลี้ยงในคืนนั้น เวินลั่วฉิงรู้สึกเป็นห่วงเล็กน้อย เป็นห่วงเย่ซือเฉิน......

แต่ว่า ผ่านไปยี่สิบวันแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เธอรู้ว่าเย่ซือเฉินอยู่ในประเทศ M แต่เขาไม่เคยหาเธอเลย

จู่ๆเวินลั่วฉิงก็รู้สึกตลกตอนเธอกังวลเล็กน้อย พวกเขาแต่งงานกันตามข้อตกลง ตามด้วยข้อตกลงการหย่าร้าง เย่ซือเฉินก็ตกลง ด้วยนิสัยใจคอของเขาเนื่องจากเขาตกลงที่จะหย่าแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะทำสิ่งที่พัวพันไม่ยอมจบอีกครั้ง

สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น คงจะเป็นการพบโดยไม่ได้ตั่งใจ และเป็นเรื่องบังเอิญ

สำหรับสิ่งที่เขาทำกับเธอ......

เวินลั่วฉิงจำได้ว่าเย่ซือเฉินเคยกล่าวว่า เขาหลงใหลในร่างกายของเธอ แน่นอน เขาใช้ข้อเท็จจริงเพื่อพิสูจน์เรื่องนี้ทุกคืนเพราะฉะนั้นแล้ว จากการเผชิญหน้าโดยบังเอิญในคืนนั้น อาจจะเป็นอย่างที่เขาว่า ก็คือเขาวู่วามเกินไป

ผู้ชายนั้น ล้วนแล้วใช้ร่างกายส่วนล่างคิดเสมอ

เวินลั่วฉิงคิดว่า ถ้าเย่ซือเฉินไม่ได้บังเอิญพบเธอในงานเลี้ยงวันนั้น อาจจะลืมเธอไปแล้วก็ได้

แน่นอน หลังจากทั้งคู่หย่ากัน ต่างคนต่างลืมกันไป จะเป็นเรื่องท้ายสุด และเป็นตอนจบที่เธอต้องการ เธอคิดว่า เมื่อผ่านไปอีกช่วงเวลาหนึ่ง เธอก็จะสามารถลืมได้เช่นกัน......

เวินลั่วฉิงยังนึกถึงอีกเรื่องหนึ่ง ก่อนหน้านี้ถังหลินเคยกล่าว ผลการตรวจดีเอ็นเอจะออกมาภายในหนึ่งวัน