ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 431

บทที่ 431 ผลตรวจ DNAออกมาแล้ว

แต่ทว่าตอนนี้ผ่านไปตั้งหลายวันแล้ว ถังหลินยังไม่โทรศัพท์มาหาเธอเลย

เวินลั่วฉิงกำลังครุ่นคิดอยู่ หากคำนวณตามเวลา ผลตรวจคงจะออกมาแล้ว อาจเป็นเพราะเลือดไม่ตรงกันหรือพูดอีกแง่หนึ่งก็คือคุณแม่ของเธอไม่ใช่ลูกสาวที่หายสาบสูญของบ้านตระกูลถัง

ฉะนั้นถังหลินจึงไม่ได้โทรมาหาเธอ

สิ่งที่เวินลั่วฉิงไม่รู้ก็คือถังหลินได้โทรไปหาเธอแล้ว ซึ่งไม่เพียงแต่โทรครั้งเดียวเท่านั้น แต่จนแล้วจนรอบก็ไม่มีผู้รับสายเสียที

ถังหลินโทรหาเวินลั่วฉิงเป็นครั้งที่Nก็ยังคงไม่มีผู้รับสายอยู่แต่ เห็นได้ชัดว่าดวงตาของเขาเกิดประกายความเยือกเย็นออกมา จากนั้นถังหลินก็โทรหาถังไป๋เชียนโดยตรง

ส่วนถังไป๋เชียนนั้นรับสายอย่างเร็วควัน

“ถังไป๋เชียน คุณปิดกั้นมือถือของฉิงฉิงไม่ให้เธอได้รับสายเรียกเข้า”เมื่อรับสายถังหลินก็เอ่ยปากพูดทันที

ซึ่งน้ำเสียงของถังหลินในขณะนี้ไม่ใช่การซักไซ้ แต่คือความมั่นใจ

เรื่องนี้กระจ่างแจ้งอย่างไม่ต้องสงสัยว่าต้องเป็นฝีมือของถังไป๋เชียนแน่นอน

ถังไป๋เชียนไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่หัวเราะเย้ยหยันหนึ่งครั้ง

“ถังไป๋เชียน คุณแน่มากเลย ผมรู้ว่าคุณไม่อยากให้ฉิงฉิงกลับบ้านตระกูลถัง แต่ว่าคุณสามารถปิดบังเธอได้ตลอดชีวิตหรือไม่？”สีหน้าของถังหลินในขณะนี้เห็นได้ชัดว่าคือความเย็นชาที่เจือความสบายใจชิวๆเอาไว้ เขาคิดไม่ถึงว่าถังไป๋เชียนจะทำเลยเถอะได้ขนาดนี้

“ผมจะปกป้องเธอชั่วชีวิต”ครั้งนี้ถังไป๋เชียนเอ่ยปากพูดแล้ว ซึ่งน้ำเสียงมีความลุ่มลึกเล็กน้อย แต่สีหน้ากลับแน่วแน่เป็นอย่างสูง

เขาจะปกป้องเธอไปตลอดชีวิต ฉะนั้นชาตินี้เขาจะไม่ยอมให้เธอห่างจากตัวเขาเด็ดขาด

ถังหลินหัวเราะคิกคักเสียงเย็นออกมา

“คุณปกป้องเธอ？คิก คำว่าปกป้องสำหรับคุณก็คือคอยปกปิดเธอทุกเรื่องอยู่ร่ำไปหรือ？คำว่าปกป้องของคุณก็คือทำทุกวิถีทางเพื่อหลอกลวงเธออย่างนั้นหรือ？คำว่าปกป้องของคุณก็คือไม่ถามความคิดเห็นของเธอก็ตัดสินใจแทนเธออย่างนั้นหรือ？ถังไป๋เชียน คุณมีอะไร？มีสิทธิ์อะไรถึงได้ทำเช่นนี้？คุณเป็นอะไรกับเธอล่ะ？พูดไปแล้วอันที่จริงก็ไม่เป็นอะไรเลย”

ถังหลินที่ปกติจะเป็นคนพูดน้อยต่อยหนัก เป็นครั้งแรกที่เขาพูดหลักการสักยาวเหยียดเช่นนี้

อีกฝั่งหนึ่งของสาย สีหน้าของถังไป๋เชียนเคร่งขรึมขึ้นอย่างเห็นได้ชัดแจ้ง

“ผมเป็นพี่ชายของเธอ เย่ซือเฉินเป็นสามีของเธอ ถึงแม้ตอนนี้จะหย่ากันแล้ว แต่ก็ยังเป็นสามีเก่าอยู่ดี แต่ว่าถังไป๋เชียน คุณไม่มีสถานะอะไรสำหรับเธอเสียเลย ฉะนั้นถังไป๋เชียนคุณมันตลกสิ้นดี”ถึงแม้ว่ามีโทรศัพท์เป็นสิ่งกีดกั้นทั้งสองคน แต่ถังหลินก็คาดเดาความรู้สึกในตอนนี้ของถังไป๋เชียนได้ จึงจงใจเสริมขึ้นมาอีกหลายประโยค

สีหน้าของถังไป๋เชียนเคร่งขรึมถึงขีดสุด อันที่จริงเรื่องพวกนี้คือสิ่งที่เขาใส่ใจมากที่สุด

แน่นอน เขายิ่งวิตกกังวลว่าเวินลั่วฉิงจะรู้ความจริงที่เขาทำเรื่องพวกนั้น

หากเธอรู้ ด้วยนิสัยของเธอ เกรงว่า……

“ถังไป๋เชียน คุณว่าถ้าหากให้ฉิงฉิงรู้ในสิ่งที่คุณได้กระทำลงไป เธอจะทำอย่างไรกันนะ？”ถังหลินรู้ดีว่าถังไป๋เชียนกลัวสิ่งใดมากที่สุด

“เธอไม่มีทางรู้หรอก”ถังไป๋เชียนตะคอกหนึ่งประโยคอย่างรวดเร็ว เขาให้เวินลั่วฉิงรู้ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด

“คิก”ถังหลินหัวเราะเยาะอีกครั้ง“ถังไป๋เชียน เรื่องตระกูลถังก็ไม่เท่าไหร่ คุณปิดบังได้ แต่เมื่อวานซืนคุณปู่เวินป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล จนป่านี้คุณปู่เวินยังไม่ฟื้นเลย แต่คุณก็ยังปกปิดเรื่องนี้กับฉินฉิงอยู่ หากคุณปู่เวินเกิดเป็นอะไรไป พอถึงเวลานั้นฉิงฉิงต้องเกลีดชังคุณไปตลอดชีวิตแน่นอน”

ถังไป๋เชียนตะลึงงัน สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วอย่างอารมณ์ เขาไม่รู้ว่าคุณปู่เวินไม่สบายเข้าโรงพยาบาลเลย แต่ทว่าเขาได้ปิดกั้นมือถือของเวินลั่วฉิงไม่ให้เจอสายเรียกเข้าจากที่อื่นจริง

ฉะนั้น สายจากตระกูลเวินก็โทรเข้ามาไม่ได้ด้วย