ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 432

บทที่ 432 คุณชายสามเย่เกิดความหึงหวง (1)

แต่ทว่าหากยังไม่ได้เจอหน้าเธอ เขาก็รู้สึกไม่วางใจเล็กน้อย

ประจวบเหมาะกับตอนนี้ เลขาหลิวได้เปิดประตูเข้ามา โดยที่เลขาหลิวยังไม่ได้เดินมาถึงตรงหน้าเขาก็รีบพูดอย่างรวดเร็วว่า “ประธานครับ คุณนายกลับมาแล้ว”

เลขาหลิวรู้ว่าประธานของตนรอคุณนายจนร้อนใจเสียแล้ว ฉะนั้นเมื่อได้รับข่าวก็รีบมารายงานทันที โดยไม่ให้เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว

เย่ซือเฉินนั่งตัวตรงกะทันหัน มือที่จับปากกาไว้แข็งทื่ออย่างเห็นได้ชัดเจน และนิ้วมือราวกับสั่นตาม ดวงตาทั้งคู่ยกขึ้นมามองเลขาหลิวโดยฉับพลัน “กลับมาเมื่อไหร่？”

เขารู้ว่าธุรกิจของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปเกิดเรื่องขึ้น บวกกับคุณปู่ก็ป่วยเข้าโรงพยาบาลด้วย เธอจึงต้องกลับมาอย่างแน่นอน

ฉะนั้นตอนนี้ได้ยินเลขาหลิวบอกว่าเธอกลับมาแล้วก็ไม่ได้ประหลาดใจอะไร แต่จู่ๆกลับพบว่าหัวใจของตนเต้นเร็วระริกขึ้นมาราวกับสูญเสียการควบคุมไปเสียแล้ว

ในที่สุดเธอก็กลับมาจนได้ กลับมาจนได้……

ก่อนหน้านั้นเธอฉวยโอกาสตอนเขาไปทำงานต่างถิ่น ทำการหย่าแล้วจากไป ตอนนี้ผ่านไปหนึ่งเดือนกว่า ในที่สุดเธอก็กลับมาเสียที

ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาหนึ่งเดือนกว่า เขากลับรู้สึกเนิ่นนานเหลือเกิน ครั้งก่อนพบเธอที่ประเทศM ถึงเธอจะไม่ยอมรับ แต่ความจริงก็คือความจริงอยู่วันยังค่ำ เธอก็คือเธอ

เพียงแต่เสียดาย สุดท้ายเขาก็ได้แต่ปล่อยเธอจากไป

และในที่สุดวันนี้เธอก็กลับมาจนได้ มีตระกูลเวินและคุณปู่เวินอยู่ที่นี่ เขารู้ว่าครั้งนี้เธอไม่หนีไปไหนอีกแล้ว

“เพิ่งถึงไม่นานครับ ตอนนี้คุณนายไปที่โรงพยาบาลแล้ว”เลขาหลิวรีบตอบทันที

ไม่รอให้เลขาหลิวตอบเสร็จ เย่ซือเฉินก็ลุกขึ้นยืนรีบก้าวเท้าออกไปด้านนอกแล้ว ถึงแม้จะรู้ว่าครั้งนี้เธอกลับมาก็จะไม่หนีอีก แต่เขาอยากจะเจอหน้าเธอแต่แรก

เย่ซือเฉินไปถึงที่โรงพยาบาลด้วยความเร็วแสง เขาเดินไปถึงหน้าห้องคนไข้ของคุณปู่เวิน

ถึงแม้เย่ซือเฉินไม่ใช่คนออกหน้า แต่เขาเป็นคนสั่งการหาหมอเอง จึงรู้ว่าห้องของคุณปู่เวินนั่นอยู่ที่ไหน

เย่ซือเฉินยังรู้ว่าเมื่อวานคุณปู่ได้ฟื้นขึ้นมาแล้ว และเกือบจะพ้นขีดอันตรายแล้วด้วย ตอนนี้จึงไม่อันตรายถึงชีวิต

“สิ่งที่ปู่เป็นกังวลมากที่สุดก็คือเรื่องแต่งงานของหนู ตอนนี้บริษัทเป็นแบบนี้แล้ว ปู่เกรงว่า……”เย่ซือเฉินเดินมาถึงหน้าห้องคนไข้ ซึ่งประตูไม่ได้ปิดมิดชิด น้ำเสียงที่อ่อนแอของคุณปู่ได้ส่งออกมา “แต่หนูวางใจได้ ปู่จะหาคู่แต่งงานดีๆให้หนูแน่นอน”

ได้ยินคำพูดของคุณปู่ เย่ซือเฉินก็หยุดก้าวเดิน เขารู้ว่าเธอไม่เคยบอกใครเกี่ยวกับเรื่องแต่งงานของพวกเขาเลย ซึ่งรวมทั้งคุณปู่ด้วย เขาจะฟังดูสิว่าตอนนี้เธอจะตอบอย่างไรกัน

“คุณปู่พักผ่อนก่อนนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องของหนูหรอกค่ะ“เวินลั่วฉิงเลี่ยงการสนทนานี้ออกไป

สีหน้าของเย่ซือเฉินลุ่มลึกเล็กน้อย เขารู้อยู่แล้วว่าเธอไม่มีทางพูดหรอก

ถึงแม้คุณปู่เวินจะป่วยหนัก แต่เธอก็ยังคงไม่บอกเรื่องแต่งงานของพวกเขาให้คุณปู่ทราบเลย

เมื่อก่อนเธอยังไม่พูดเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้ สำหรับเธอแล้ว ตอนนี้พวกเขาได้หย่าร้างกัน แต่เขาไม่ได้รับการหย่าในครั้งนี้

“เห้อ”คุณปู่ถอนหายใจยาวหนึ่งครั้ง หยุดไปหลายวินาที ก่อนที่จะมองเวินลั่วฉิงแววตาก็เกิดความกดดันขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

“ฉิงฉิง หนูโทษปู่มาโดยตลอดมั้ง？ฉะนั้นจึงไม่ยอมแต่งงานสักที？”