ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 451

บทที่ 451 อาการหึงหวงคุณชายสามเย่กำเริบ (1)

หลังจากที่ออกจากห้องคนไข้ เวินลั่วฉิงครุ่นคิดดูแล้วก็นำมือถือขึ้นมากดเบอร์ขอไป๋ยี่รุ่ย จากนั้นก็โทรออกไป

มือถือเพิ่งดังได้แป๊ปเดียว ไป๋ยี่รุ่ยก็รับสายแล้ว จากนั้นก็มีเสียงของเขาส่งมา “ฉิงฉิง”

น้ำเสียงของเขานั้นเบาและอ่อนนุ่มมาก เพียงรู้สึกตื่นเต้นจึงเจือความสั่นเอาไว้เล็กน้อย

“คุณปู่ให้ฉันไปคุยเรื่องบริษัทกับคุณ คุยเรื่องบริษัทก็น่าจะอยู่ที่บริษัทไม่ใช่เหรอ？”เวินลั่วฉิงพูดเอาการเอางาน เพราะเรื่องที่คุยอยู่ ณ ขณะนี้ก็เป็นเรื่องงาน ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวแต่อย่างใด

“คุณก็รู้ว่าที่บริษัทมีพี่สาวอยู่ ฉะนั้นที่บริษัทจึงไม่สะดวก ผมคงนัดคุณไปที่ห้องในโรงแรมไม่ได้มั้ง ฉะนั้นคุยกันที่บ้านจะสะดวกกว่า แน่นอน หากคุณอยากเปลี่ยนสถานที่ก็ได้นะ ไม่งั้นคุณเลือกมาได้เลย อันที่จริงที่ไหนก็ไม่สำคัญ ทำไม？หรือคุณกลัวผมจะทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายกับคุณ？”ไป๋ยี่รุ่ยอธิบายสักยืดยาว เห็นได้ชัดว่าประโยคสุดท้ายถึงจะเป็นใจความสำคัญ

เวินลั่วฉิงขมวดคิ้ว อันที่จริงเธอไม่ได้ระวังตัวกับไป๋ยี่รุ่ยหรอก เธอรู้จักอุปนิสัยใจคอของไป๋ยี่รุ่ยดี

เธอคบกับไป๋ยี่รุ่ยเกือบสองปี ไป๋ยี่รุ่ยแค่เคยหอมที่หน้าผากเธอสองครั้งเท่านั้น

ไป๋ยี่รุ่ยเป็นคนสุภาพชน ไม่คิดจะทำอะไรเธอหรอก ไม่เหมือนคนพาลอย่างเย่ซือเฉินเลยสักนิด！

ดวงตาก็เวินลั่วฉิงกะพริบเบาๆ อยู่ดีๆเธอจะไปคิดถึงเย่ซือเฉินทำไมกัน？

เมื่อนึกถึงเย่ซือเฉินเมื่อไหร่ จิตใจของเวินลั่วฉิงก็เริ่มว้าวุ่นเมื่อนั้น ไม่สามารถรักษาสติและสัมปชัญญะดั่งเช่นปกติได้เลย

“นัดที่ร้านอาหารก็แล้วกัน”เดิมที่เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนสถานที่เลย แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไร จู่ๆเธอก็เอ่ยประโยคนี้ออกมา

เวินลั่วฉิงนึกถึงคำพูดตอนเช้าของเย่ซือเฉิน เธอคิดว่า หากเย่ซือเฉินรู้ว่าเธอไปพบเจอผู้ชายคนนั้นที่บ้าน……

เวินลั่วฉิงกะพริบตาปรี่ๆ ทำไมเธอนึกถึงเย่ซือเฉินอีกแล้ว จะว่าไปเธอจะเจอใครที่ไหนก็ไม่เกี่ยวข้องกับเย่ซือเฉินอะไรสักหน่อย？

ทำไมเธอต้องกลัวเย่ซือเฉินด้วย？

เธอโดนยาพิษของเย่ซือเฉินหรือเปล่า？

เวินลั่วฉิงเปลี่ยนความคิด อยากจะบอกว่าไม่ต้องเปลี่ยนสถานที่แล้ว แต่ทว่าเมื่อคำพูดมาถึงปลายลิ้นเธอก็ไม่ได้เปล่งออกมา

อีกฝั่งหนึ่งของสาย ไป๋ยี่รุ่ยตัวแข็งทื่อ เดิมทีเขาคิดว่าตัวเองพูดกระจ่างขนาดนี้แล้ว เวินลั่วฉิงคงไม่เปลี่ยนสถานที่หรอก ซึ่งคาดไม่ถึงว่าเธอจะยืนกรานเปลี่ยนสถานที่ให้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังเปลี่ยนไปที่ร้านอาหารอีก ตอนนี้เธอระแวงเขามากถึงเพียงนี้เลยเหรอ？

“ได้ครับ แถวนี้มีร้านอาหารดีๆอยู่ ผมจะส่งโลเคชั่นไปให้คุณนะ”แต่ทว่าไป๋ยี่รุ่ยไม่ได้พูดอะไรมา ทำตามความต้องการของเธอโดยตรง

“ค่ะ”เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก ตอบเสียงเบา จากนั้นก็วางสาย

ต่อมา ไป๋ยี่รุ่ยก็ส่งโลเคชั่นมาให้เธอ

ตอนที่เวินลั่วฉิงเดินทางไปถึง ไป๋ยี่รุ่ยก็ได้จัดหาห้องเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งตอนนี้กำลังรอคอยเธออยู่ด้านในห้อง

เวินลั่วฉิงผลักประตูเข้าไปก็พบไป๋ยี่รุ่ยยืนสูบบุหรี่อยู่ที่รินหน้าต่าง ด้านในห้องจึงอัดแน่นไปด้วยควันบุหรี่

เวินลั่วฉิงเห็นมีก้นบุหรี่อยู่ในที่เขี่ยบุหรี่หลายมวน