บทที่467 คุณชายสามเย่ไปพบญาติผู้ใหญ่ โดยวิธีแบบนี้ คงไม่มีใครแล้วล่ะ
ปกติเธอจะเป็นคนสงบสุขุม ไม่ตื่นตระหนกกับเรื่องใดๆ หากตกอยู่ไหนสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออํานวยต่อเธอ เธอจะยอมรับผิดต่อเขาอย่างเหมาะสม
แต่สถานการณ์ในตอนนี้……
เย่ซือเฉินตกตะลึงจริงๆในตอนนี้
จากที่พูด เป็นเรื่องปกติที่ผู้หญิงจะแสดงปฏิกิริยาเช่นนี้ แต่เขาแค่รู้สึกว่ามันผิดปกติที่มันเกิดขึ้นกับตัวเธอ ผิดจากปกติมาก
เวินลั่วฉิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอที่งี่เง่าและไร้เหตุผล แต่ในเมื่อตอนนี้ได้เลือกเส้นทางนี้แล้ว งั้นก็ต้องกัดฟันเดินหน้าต่อไป
“เย่ซือเฉิน ทำไมคุณบอกให้แต่งงานก็ต้องแต่งด้วยล่ะ ครั้งที่แล้ว ที่เราพบกันครั้งแรกคุณก็บังคับให้ฉันไปที่สำนักกิจการพลเรือนเพื่อจดทะเบียนสมรส ครั้งนี้ยังทำแบบนี้อีก เย่ซือเฉิน มีบ้านไหนบ้างที่แต่งงานกันแบบนี้? การแต่งงานต้องมีกระบวนการ อย่างน้อยก็ต้องมีการมอบดอกไม้ให้กัน มีการไปออกเดท ไปดูหนัง จากนั้นรอจนกว่าทั้งสองจะรักกันมากพอแล้วค่อยขอแต่งงาน ใครเขาจะทำเหมือนคุณล่ะ เหมือนโจรเลย จับตัวคนอื่นมาจดทะเบียนสมรส?” ก่อนที่เขาจะได้สติ เวินลั่วฉิงก็กล่าวเป็นชุดอย่างรวดเร็ว แสดงความงี่เง่าไร้เหตุผลได้สมจริงมาก
เย่ซือเฉินตกตะลึงอยู่ตรงนั้น โดยไม่ตอบสนอง ไม่รู้ว่ากำลังรู้สึกกลัวกับท่าทีของเธอในตอนนี้อยู่หรือเปล่า?
“เย่ซือเฉิน คุณไม่เคยให้ดอกไม้ฉันเลย ไม่เคยดูหนังกับฉันเลยสักครั้ง ไม่เคยไปซื้อของกับฉัน แล้วฉันจะแต่งงานกับคุณทำไม? “ที่จริงเวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ แต่ในขณะนี้เธอเลือกทำเป็นเหมือนตนเป็นคนแบบนี้และจำเป็นต้องสนใจเรื่องแบบนี้ ดังนั้นเธอจึงต้องพูดแบบนี้
เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ มุมของริมฝีปากยกขึ้นเล็กน้อย จากนั้นปิดประตูรถ แล้วขึ้นรถอีกครั้ง “ไปกันเถอะ”
“ไป? ไปไหน? ”ในครั้งนี้ เปลี่ยนเป็นเวินลั่วฉิงที่คนตะลึง ไปแบบนี้เลยหรอ?
ไม่ ไม่ใช่? นี่จะไปไหน?
“ไปซื้อดอกไม้ให้คุณ ไปดูหนังกับคุณ ไปเดินห้างซื้อของกับคุณ ”ส่วนโค้งของมุมริมฝีปากของเย่ซือเฉินเห็นได้ชัดมากขึ้น เมื่อกี้เธอโทษเขาที่ไม่ได้ทำแบบนี้ไม่ใช่หรือ?
นั้นเขาจะไปทำตอนนี้ ไปทำตอนนี้ยังไม่สาย
เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา กะพริบตา แล้วก็กะพริบตาอีกครั้ง จากนั้นเริ่มแน่ใจว่าการกระทำของเธอเมื่อกี้นี้ได้ผลจริงๆ เขาจะไม่บังคับเธอไปจดทะเบียนสมรสแล้ว
แม่ง ที่แท้ การร้องไห้การโวยวายและการขู่ว่าจะฆ่าตัวตายนั่นเป็นวิธีที่ทรงพลังจริงๆ ถ้ารู้เคล็ดลับวิธีง่ายๆแบบนี้แต่แรก เธอจะเสียแรงกับการที่ไปรบกับเขาด้วยวิธีใช้สติปัญญาและความกล้าไปทำไมกัน
ไม่ว่ายังไง อย่างน้อยตอนนี้ก็ไม่ต้องไปจดทะเบียนสมรสแล้ว
ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้รับความอิสระ เธอไม่อยากจะถูกเขาพาวนกลับไปอีก และ เธอรู้สึกว่าครั้งนี้ ถ้าเธอไปจดทะเบียนสมรสกับเขา คงยากที่จะหย่ากัน
ในที่สุดเย่ซือเฉินก็เปลี่ยนใจ และเวินลั่วฉิงก็โล่งใจสักที
แต่ว่า จู่ๆเย่ซือเฉินก็บอกจะจดทะเบียนสมรส แล้วจู่ๆก็เปลี่ยนใจกะทันหัน ทำให้เวินลั่วฉิงสงสัยว่าจุดมุ่งหมายของเขาคือทำเพื่ออะไร
“เย่ซือเฉิน ทำไมคุณต้องจดทะเบียนสมรสกับฉัน? ”เวินลั่วฉิงคิด สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะถาม เพราะปัญหานี้รบกวนจิตใจเธอมาสองสามวันแล้ว ตั้งแต่ตอนอยู่ในโรงพยาบาลแล้วเย่ซือเฉินบอกว่าจะจดทะเบียนสมรสอีกครั้ง เธอก็เริ่มสับสน ไม่รู้ว่าเย่ซือเฉิน ต้องการทำอะไรกันแน่
เย่ซือเฉินได้ยินคำพูดเธอ ดวงตาเป็นประกายอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หันกลับมาทันที มองไปที่เธอ “หากผมบอกนั่นเพราะผมชอบคุณ คุณจะเชื่อไหม?”
“ไม่เชื่อ ”แทบจะไม่ลังเลเลย เวินลั่วฉิงตอบอย่างตรงไปตรงมา เขาชอบเธองั้นเหรอ มันจะเป็นไปได้ยังไง?
พวกเขาแต่งงานกันตามข้อตกลงตั้งแต่แรก บอกแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องความรู้สึก ด้วยบุคลิกนิสัยที่เย็นชาและเย่อหยิ่งของเขาจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะชอบเธอ
เธอรู้สึกว่า อาจเป็นเพราะเธอหย่าร้างในขณะที่เขาไม่อยู่ ด้วยความเย่อหยิ่งของเขา เขาคงไม่ยอมรับสิ่งนี้หรอก ดังนั้นเขาจึงจงใจแก้แค้นเอาคืนเธอ
ตอนนี้เมื่อบวกเหตุการณ์นั้นเมื่อห้าปีที่แล้ว เขายิ่งทนไม่ได้ ดังนั้น......
ดวงตาของเย่ซือเฉินจมลงเล็กน้อย เม้มริมฝีปากเบาๆ ไม่พูดอะไรต่อ เขารู้ดีว่าเธอจะไม่เชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...