ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 551

บทที่ 551 นี่คืออาการที่เขารู้สึกเจ็บปวดใจ(5)

เขากำลังมองเธออยู่ ไม่พูดอะไรและไม่โต้ตอบอะไรเลย ได้แต่มองเธออยู่อย่างนั้น

ในตอนนี้ในใจของหลิวหยิงรู้สึกหวาดกลัวมาก เธอกลัวว่าเขาจะทำอะไรเธอตรงนี้จริงๆ เธอรู้ดีว่าเวลาที่เขาเป็นบ้าขึ้นมาแล้วอะไรก็ทำได้

ห้าปีก่อน ตอนแรกๆที่เธอขายตัวให้เขา เรื่องทุกอย่างก็เคยเกิดขึ้นมาแล้ว มากกว่านี้ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้ว ในตอนนั้น ขอแค่เขาอยากได้เมื่อไหร่ เขาไม่เคยแบ่งแยกเวลา ไม่เคยดูสถานที่ว่าสมควรหรือไม่ ไม่เคยสนใจว่าจะถูกคนอื่นเห็น

แต่ว่า สองปีมานี้ เห็นได้ชัดว่าเขาระงับอารมณ์ขึ้นมากแล้ว จะไม่เป็นเหมือนแต่ก่อนที่ไม่รู้จักแบ่งแยกเวลา ไม่ดูความเหมาะสมของสถานที่ สองปีนี้ พวกเขาจะทำอยู่ในบ้านทุกครั้ง เช่นนี้อย่างน้อยเธอจะรู้สึกดีขึ้นมากเลย

แต่มองดูเขาในตอนนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นเธอจึงรู้สึกกลัวมากจริงๆ

ทันใดนั้น ซือถูมู่หรงฉุดตัวเธอไว้กะทันหัน ทั้งฉุดกระชากทั้งลากตัวเธอเดินออกไปด้านนอก

ถึงแม้ท่าทางของเขาจะรุนแรง แต่ว่าหลิวหยิงแอบรู้สึกโล่งใจ ขอแค่ไม่ใช่ที่นี่ก็พอ ที่นี่เป็นบ้านของตระกูลถัง เป็นบ้านของฉิงฉิง เธอไม่อยากให้ฉิงฉิงเห็นเธอในเวลาที่ซมซานเช่นนี้

ซือถูมู่หรงพาเธอไปขึ้นรถโดยตรง คนขับรถก็กำลังรออยู่ตลอดเวลา เห็นพวกเขากลับมา จึงรีบขึ้นรถและขับรถ

ซือถูมู่หรงปิดผ้าม่านลงมากั้นไว้ จากนั้นก็จูบเธอแรงๆอีกครั้ง ครั้งนี้ บ้าคลั่งยิ่งกว่าตอนที่อยู่หน้าระเบียงอีก การกระทำของเขาโหดและรุนแรงมากเกินไป จูบจนเธอริมฝีปากของเธอรู้สึกเจ็บ

มือของเขายื่นไปตรงหน้าอกของเธอและใช้แรงกระชาก จนกระดุมเสื้อของเธอหลุดออก

หลิวหยิงแอบถอนหายใจยาวๆ หลับตาไว้แน่นๆ เธอรู้ว่าครั้งนี้หนีไม่พ้นแน่ๆ

ห้าปีก่อน ตอนที่เธอเพิ่งคบกับเขา เขาก็เคยเอาเธอบนรถไม่เพียงแค่ครั้งเดียว เขาไม่เคยสนใจหรือแคร์อะไรเลย แล้วก็ไม่เคยสนใจว่าจะมีคนอยู่หรือไม่

ในตอนนั้น เธอรู้สึกว่าเขาตั้งใจจะทำให้เธออับอาย จงใจที่จะทรมานเธอ

ในตอนนั้นเธอเพิ่งจะอายุยี่สิบ ในตอนนั้นเธอขี้อายและเรียบร้อย ดังนั้น ไม่มีใครรู้ว่าในตอนนั้นเธอจะเจ็บปวดทรมานแค่ไหน ในตอนนั้น เธอเกลียดเขามาก แต่ว่า เธอต้องพึ่งพิงและต้องการความช่วยเหลือของเขา เธอขอร้องให้เขาช่วยพ่อแม่ของเธอ

ดังนั้น เธอจึงได้แต่อดทนไว้ ครั้งแล้วครั้งเล่า หลังจากนั้นเขาจะค่อยๆเบามือลงไม่รุนแรงเกินขนาดนั้นอีก

ดังนั้น เธอเกือบจะลืมความรู้สึกเจ็บปวดแบบนั้นแล้ว และในขณะนี้ เขาทำให้เธอนึกถึงภาพเหล่านั้นอีกครั้ง

เธอหลับตาและนับวันเวลาอยู่เงียบๆในใจ เวลาห้าปี ใกล้จะจบลงแล้ว

อีกไม่นาน ใกล้แล้ว ใกล้จะจบลงแล้ว

ห้าปีก่อน เธอก็ยังทนได้ ตอนนี้เธอก็ต้องทนได้......

ซือถูมู่หรงเห็นเธอหลับตาไว้แน่น สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แววตาของเขาเยือกเย็นขึ้นอย่างชัดเจน ทุกครั้ง เวลาที่เขาอยากได้เธอ เธอก็จะทำสีหน้าเช่นนี้ทุกครั้ง

สีหน้าที่เจ็บปวดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป ตายซะดีกว่าอยู่อย่างนี้

ใช่ เธอขายให้เขาแค่ร่างกาย ไม่ได้รวมถึงหัวใจของเธอ หัวใจของเธอเก็บไว้ให้ผู้ชายคนนั้นที่เธอรักสุดใจ

ดังนั้น เธอไม่เต็มใจสมยอม

เขานึกถึงความอ่อนโยนตอนที่เธอโทรศัพท์ก่อนหน้านั้น ความห่วงใยในตอนนั้นและความดีใจนั้น มีอยู่ชั่วขณะหนึ่ง ที่เขาอิจฉาจนอยากจะฆ่าคน