ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 554

บทที่ 554 ฝีมือผู้ใหญ่ตระกูลเย่ทั้งสอง คุณชายสามเย่โต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว (1)

ดังนั้น เวินลั่วฉิงคิดว่าคุณยายอาจจะรู้ว่าเย่ซือเฉินอยู่ข้างในแล้ว ดังนั้นจึงแกล้งทำเช่นนี้!!

“เรานอนกันเถอะ อย่าสนใจเธอเลย เดี๋ยวเธอก็ไปเอง” คุณชายสามเย่รู้สึกหงุดหงิดจนอยากจะชกตีคนแล้วในเวลานี้ แต่ว่าเขาออกไปชกตีคุณยายไม่ได้แน่นอน

คุณชายสามเย่คิดว่า แค่เวินลั่วฉิงไม่ยอมเปิดประตู คุณยายต้องไปแน่นอน

แต่ว่าเวินลั่วฉิงคิดว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้น

“ฉิงฉิง ตั้งแต่แม่ของหนูหายตัวไป ยายฝันถึงเค้าทุกคืน ในฝันยายอยากจะคุยกับเค้า แต่ว่าเค้าไม่สนใจยาย ยายอยากจะจูงมือของเค้า แต่ก็จับไม่ได้ ฉิงฉิง คืนนี้หนูนอนกับยายได้ไหม?” คิดไม่ผิดจริงๆ ด้านนอกประตู น้ำเสียงของคุณย่าถังเปลี่ยนไปกะทันหัน เศร้าขึ้นมาทันที

ตอนแรกเวินลั่วฉิงยังรู้สึกสงสัยเล็กน้อย แต่ว่าตอนนี้เธอมั่นใจแน่นอนแล้ว

ก็เพราะคุณยายรู้แล้ว ว่าเย่ซือเฉินอยู่ในห้องนอนของเธอ ดังนั้นจึงจงใจแกล้งทำเช่นนั้น

คุณยายนี่เก่งมาก ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้จริงๆ

“คุณปล่อยฉันก่อน ให้ฉันออกไป” เวินลั่วฉิงรู้ว่าถ้าเธอไม่เปิดประตูตอนนี้ คุณยายอาจจะให้คนมาชนประตูแน่ๆ

เย่ซือเฉินไม่ยอมขยับ ก็ยังคงทับเธอไว้

“คุณยายรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่” เวินลั่วฉิงมองหน้าเธอและถอนหายใจเบาๆ

“คุณย่าอายุมากขนาดนี้แล้ว ทำไมไม่รู้จักเหนื่อยเลย? มีเรี่ยวแรงมาทรมานมากขนาดนี้” เย่ซือเฉินสีหน้าบูดเบี้ยวและหงุดหงิดมาก

เวินลั่วฉิงเห็นเขาสีหน้าหงุดหงิด ทนไม่ไหวจนยิ้ม

เย่ซือเฉินกลับจ้องหน้าเธอ เธอก็ยังยิ้มออกมาได้ คนไม่มีหัวใจ เขาทำไมอยากกัดเธอขนาดนี้เนี่ย?

เย่ซือเฉินก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอ แต่กลับรีบๆก้มหน้าไปจูบเธออย่างแรง เย่ซือเฉินเข้าใจดี ถ้าเธอเปิดประตูแล้ว คืนนี้เขาต้องหมดโอกาสแน่ๆ ดังนั้นตอนนี้เธอจะต้องถือโอกาสนี้จูบให้พอ

คุณชายสามเย่อัดอั้นมานาน นานเกินไป ดังนั้นพอแตะต้องเธอ ก็ควบคุมไม่อยู่ ดังนั้น ตอนนี้พอจูบขึ้นมาแล้วจะไม่มีทางจบและไม่ยอมหยุด

ตั้งแต่ปากของเธอ คางของเธอ ไปถึงคอของเธอ จนถึง......

ตอนแรกเย่ซือเฉินคิดว่าจูบทีเดียว แต่ว่าทีเดียวแล้วก็อีกที ยิ่งนานยิ่งควบคุมตนเองไม่ได้

“ฉิงฉิง” อารมณ์เข้มข้นถึงที่แล้ว ยิ่งควบคุมตนเองไม่ได้ ในปากของเขาเรียกแต่ชื่อของเธอ เหมือนจะกลืนกินเธอลงไปในร่างของเขาให้ได้เลยทีเดียว

เขาอยากได้เธอ อยากเอาเธออย่างบ้าคลั่งแล้ว

แต่ว่า ในขณะนี้คุณย่าถังยังยืนอยู่ด้านนอกประตู

“ฉิงฉิง ขาของยายยืนจนชาแล้วนะ” น้ำเสียงของคุณย่าถังในเวลานี้เต็มไปด้วยความอัดอั้นใจ ฟังแล้วน่าสงสาร

ท่าทางของเย่ซือเฉินหยุดชะงัก อึดอัดใจจนกัดฟันอย่างแน่น แน่นอนสีหน้ายิ่งน่าเกลียดมากขึ้นกว่าเดิม

เวินลั่วฉิงผลักตัวเขาออกเบาๆ หยิบเสื้อผ้ามาใส่ให้เรียบร้อย เห็นเย่ซือเฉินยังนอนอยู่บนเตียง สีหน้าหงุดหงิด บนใบหน้าที่จ้องมองเธอเต็มไปด้วยความอัดอั้นใจ