ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 569

บทที่ 569 คุณชายสามเย่โกรธจนสะเทือนฟ้าดิน (1)

บัดนี้ไม่รู้ว่าคุณปู่เวินฟังยังไง？คิดยังไง？ถึงได้สรุปออกมาเป็นเช่นนี้

“หย่ากันแล้วค่ะ”เวินลั่วฉิงเล่าความเป็นจริงของสถานะปัจจุบัน

“หย่าทำไม？ไม่ใช่ พวกหนูหย่าทำไมเหรอ ทำไมเขาต้องทำอย่างนี้ด้วย？เพื่อชดเชยให้หนูเหรอ？หรือยังมีใจกับหนูอยู่？”เวลานี้คุณปู่เวินถึงจะเผชิญหน้ากับเรื่องเวินลั่วฉิงหย่ากันแล้ว

“เย่ซือเฉินหมายความว่ายังไง？แต่งงานแล้วทำไมถึงหย่ากันอีก？เขาคิดว่าเรื่องแต่งงานเป็นเรื่องขายของหรือยังไง？”คุณปู่เวินไม่ให้เวินลั่วฉิงมีโอกาสเปิดปากพูด ครั้งนี้น้ำเสียงของเขามีความขุ่นเคืองใจหลายส่วน

“แต่หย่ากันแล้ว ทำไมเขาต้องทำอะไรมากมายขนาดนี้อีกด้วย？หากเป็นการชดเชย ก็คงไม่ทำยุ่งยากขนาดนี้หรอก ดังนั้น เขายังมีใจกับหนูอยู่！”

คุณปู่เวินเป็นคนฉลาดปราดเปรื่อง สามารถสรุปได้อย่างแม่นยำในเวลาอันสั้น

เวินลั่วฉิงเม้มปากไม่ได้พูดอะไร

“ฉิงฉิง หากเป็นเช่นนี้ หนูต้องพินิจพิจารณาให้ดีๆนะ ม้าดีไม่ย้อนกลับไปกินหญ้าด้านหลัง พวกเราไม่จำเป็นต้องแขวนคอตายอยู่กับต้นไม้เพียงต้นเดียว”คุณปู่เวินหยุดชะงัก มองเวินลั่วฉิงด้วยแววตาลุ่มลึกยากจะหลั่งถึงอยู่หลายส่วน

เรื่องแต่งงานไม่ใช่เล่นขายของ ฉิงฉิงของท่านไม่ใช่สิ่งของ เย่ซือเฉินอยากได้ก็จะเอา ไม่อยากได้ก็ไม่เอาอย่างนั้นเหรอ！

“……”เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของคุณปู่ก็ชะงักค้าง เธอรีบเงยหน้ามองคุณปู่ มุมปากกระตุกอย่างแรง คำพูดเช่นนี้ของคุณปู่ทำให้เธอไม่รู้จะตอบอย่างไรดี

ตอนแรกเธอคิดว่าคุณปู่รู้เรื่องเธอกับเย่ซือเฉิน ต้องคิดหาหนทางให้เธออยู่กับเย่ซือเฉินเป็นแน่

แต่ทำไมจุดจบถึงไม่เหมือนดั่งที่เธอคาดเดาเอาไว้เลย？

“ฉิงฉิง บริษัทเวินซื่อกรุ้ปคือบริษัทเวินซื่อกรุ้ป เรื่องความรู้สึกก็เป็นส่วนของความรู้สึก ดังนั้นหนูไม่ต้องทำเพื่อบริษัทเวินซื่อกรุ้ปเพื่อส่งผลกระทบต่อจิตใจหนูหรอก”คุณปู่เวินเสริมขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค“ฉิงฉิง ปู่รู้ว่าหนูเป็นคนฉลาด เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ ไม่ใช่เรื่องเล่นสนุกตามประสาเด็กๆ ดังนั้นก่อนที่หนูจะตัดสินใจอะไรก็ต้องคิดให้รอบคอบด้วย”

คุณปู่เวินไม่ได้ก้าวก่ายเรื่องความรักของเวินลั่วฉิงมากนัก เขาแค่ให้คำแนะนำพอสมควรก็พอแล้ว

“หนูรู้ค่ะคุณปู่”เวินลั่วฉิงรู้สึกอบอุ่น รู้สึกซาบซึ้งใจ เธอรู้ว่าคุณปู่เคารพในการตัดสินใจของเธออยู่แล้ว

ชั้นล่าง

“นังสารเลวนี้ พูดดีๆไม่ชอบ ถ้างั้นก็อย่าโทษฉันก็แล้วกัน”หลี่หยุนกัดฟันกรอด โกรธจนหูตาจมูกเบี้ยวแล้ว “ให้พวกเราไปหาเลขาหลิว？หากเลขาหลิวตอบตกลงได้ พวกเรายังต้องเสียเวลาพูดกับหล่อนอยู่ไหม？”

เห็นเวินลั่วฉิงขึ้นไปชั้นบน ดวงตาของหล่อนก็หรี่ขึ้นอย่างโหดร้าย จนชวนให้ขนหัวลุก