ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 568

บทที่ 568 หญิงร้ายชายเลวถูกตบหน้าอย่างจัง (5)

“ครับ ผมจะรายงานคำพูดของประธานเวินให้ประธานของผมทราบครับ”เลขาหลิวรับสัญญามาอย่างมีสัมมาคารวะ มุมปากยังอดอมยิ้มไม่ได้

คำพูดเช่นนี้ของคุณนาย ประธานของตนต้องอยากฟังเป็นแน่ ซึ่งหมายความว่าคุณนายเชื่อใจท่านประธานของตนเป็นอย่างสูง

“แล้วคุณ……”เลขาหลิวดีใจเกินเหตุ ทำให้เกือบหลุดคำพูดออกมา แต่เมื่อเขาได้สติก็รีบเปลี่ยนคำพูดมาเป็น“ประธานเวินมีเงื่อนไขอะไรกับพวกเขาไหมครับ？”

ตอนนี้เลขาหลิวกำลังพูดถึงคณะบริหารจัดการบริหารระดับผู้ชำนาญการที่เขาพาเข้ามาก่อนหน้านี้ ซึ่งต่อจากนี้จะเป็นผู้บริหารบริษัทแทนทุกอย่าง

“คุณจัดการทุกอย่างได้เลยค่ะ”เวินลั่วฉิงเชื่อใจเย่ซือเฉิน จึงเชื่อใจเลขาหลิวด้วย

“ครับ”เลขาหลิวได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิง เห็นได้ชัดว่าหยุดชะงักไปชั่วครู่ และยังรู้สึกตกตะลึงกับปั่นป่วนอยู่หลายส่วน

หลังจากที่เลขาหลิวออกไป พวกเวินจีหยันมองไปยังเวินลั่วฉิงด้วยสายตาเร่าร้อน แน่นอนภายในสายตาที่เร่าร้อนยังมีความโลภที่ไม่อาจกลบเกลื่อนได้

“ฉิงฉิงตอนนี้หนูเป็นประธานบริษัทเวินซื่อกรุ้ป หุ้นส่วนร้อยละเก้าสิบสามอยู่ในมือของหนู ตอนนี้คำพูดหนูถือเป็นคำขาดในบริษัท หนูว่าให้ลุงของหนูไปทำงานที่บริษัทได้ไหม？”หลี่หยุนนึกถึงคำพูดของเลขาหลิว จึงไม่กล้าแย่งชิงกันซึ่งๆหน้า และได้คิดหาวิธีอื่นขึ้นมา

“ใช่ ใช่ ฉิงฉิงไม่ว่ายังไงลุงก็ทำงานอยู่ในบริษัทหลายปีแล้ว ลุงรู้เรื่องในบริษัทดี ต้องช่วยหนูดูแลได้แน่ๆ หนูต้องรู้ว่าลุงต่างหากที่เป็นคนในบ้านของหนู มีเพียงลุงเท่านั้นที่จะคิดหวังดีกับหนูจริงๆ หนูให้ลุงเข้าไปช่วยที่บริษัทเถอะ”เวินจีหยันได้ยินคำพูดของหลี่หยุน ดวงตาพลันสว่างวาบ ฐานะทางการเงินในตอนนี้ของบริษัทเวินซื่อกรุ้ป เขาเพียงใช้มนุษสัมพันธุ์กับคนในบริษัทก็ไม่ต้องกังวลว่าจะคว้าเงินไม่ได้แล้ว？

เวินจีหยันรู้ดี การเงินในตอนนี้ของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปดีกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า ดังนั้นตอนนี้จึงเป็นโอกาสในการคว้าเงินที่ดีที่สุด

“ยังมีผมอีก พี่ ตอนนี้ผมก็ว่างงาน พี่ให้ผมเข้าบริษัทไปด้วยคนสิ”เวินจื่อหลงก็รีบก้าวมาด้านหน้าหลายก้าว เพื่อมาอยู่ตรงหน้าเวินลั่วฉิง

“พี่ ฉันก็เหมือนกัน พี่ให้ฉันเป็นผู้จัดการอะไรก็ได้？”เวินหรวนหรวนยิ่งคิดเพ้อเจ้อ เอ่ยปากจะเป็นถึงผู้จัดการกันเลย

หล่อนไม่ได้คำนึกถึงคุณสมบัติของตนเลยแม้แต่น้อย

แต่คนในบ้านนี้ไม่ได้รู้สึกว่าคำพูดของเวินหรวนหรวนเกินเลยแต่อย่างใด กลับรู้สึกสมเหตุสมผลเสียด้วยซ้ำ

“ฉิงฉิง หรวนหรวนไม่ถนัดด้านธุรกิจ หนูก็ผู้จัดการแผนกอะไรก็ได้ให้น้องทำ ส่วนจื่อหลง ถึงแม้จะเรียนอยู่ต่างประเทศ แต่ไปเรียนรู้เรื่องทำธุรกิจมามากแล้ว โดยเฉพาะด้านการเงิน จือหลงจะถนัดเป็นพิเศษ หนูให้เขาไปเป็นผู้จัดการฝ่ายการเงินเลย เรื่องการเงินจะให้คนนอกไปดูแลไม่ได้ ต้องให้คนในบ้านพวกเรไปดูแลถึงจะวางใจได้นะ”หลี่หยุนไร้ยางอายถึงขีดสุด

หลี่หยุนหยุดพูด จากนั้นก็มองเวินจีหยันแวบหนึ่ง กล่าวด้วยรอยยิ้มต่อว่า“ด้วยประสบการณ์ที่ลุงของหนูทำงานในบริษัทมานาน และบวกกับความสามารถของคุณลุงหนู ยังไงเสียหนูก็ควรให้คุณลุงไปทำงานตำแหน่งรองประธานนะ”

เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของหลี่หยุนก็ขี้เกียจไปตอบโต้อะไรทั้งนั้น คนนี้โลภมากตัณหาจัดจริงแท้

ใครก็รู้ว่าตอนนี้บริษัทเวินซื่อกรุ้ปเป็นก้อนเนื้อชิ้นดี ซึ่งเนื้อแน่นใหญ่เป็นพิเศษ และมันจนมีน้ำมันหยดออกมา

ดังนั้น คนบ้านนี้จึงคิดหาวิธีไปคว้าเงินในบริษัท

“ฉิงฉิง ป้าหนูพูดถูกมากๆ หนูให้ลุงกับจื่อหลงเข้าไปช่วยในบริษัทเถอะ มีเพียงลุงเข้าไปช่วยหนูที่บริษัท หนูถึงจะไม่โดนคนอื่นโกงได้”ตอนนี้เวินจีหยันหน้าหนาขึ้นมาทุกที