ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 59

ตอนที่ 59 ติดปีกก็ยากที่จะบิน

เวินลั่วฉิงไม่รู้ว่าตนเองเล็ดลอดตรงส่วนไหน ถึงทำให้เย่ซือเฉินพบสิ่งพิรุธ ทั้ง ๆ ที่เธอทำทุกอย่างอย่างไร้ที่ติ ทำไมถึงยังถูกเย่ซือเฉินค้นพบ?

เสื้อคลุมลำลองหลวม ๆ ของเธอในตอนนี้ ปกปิดร่างกายอันงดงามของเธอโดยสิ้นเชิง เนื่องจากการออกแบบพิเศษที่ส่วนบ่า ทั้งกว้างทั้งสูง ตอนที่เธอก้าวเดินเมื่อสักครู่ การบิดตัวของเอวในขอบเขตที่มากสุด ไม่เหมือนกับคนปกติโดยสิ้นเชิง

เธอไม่เชื่อว่าเธอที่เป็นแบบนี้ เย่ซือเฉินจะสามารถดูอะไรออกอีก

หรือว่า เย่ซือเฉินหลอกลวงเธอ?

ในระยะเวลาสั้น ๆ สมองของเวินลั่วฉิงหมุนวนเวียนเป็นพันเป็นร้อยรอบ แต่ก็ไม่มั่นใจว่าทำไมเย่ซือเฉินตะโกนเรียกเธอกระทันหัน

แต่ว่า จู่ ๆ เย่ซือเฉินเอ่ยปากพูดให้เธอยืนอยู่กับที่ ถ้าหากเธอไม่หยุด เกรงว่ามีแต่จะทำให้เขาสงสัย ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เอ่ยชื่อสกุลว่าเป็นเธอ

จิตใต้สำนึกของเธอมองไประยะห่างที่เธอห่างจากประตูใหญ่แวบหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าอยู่ไกล ถ้าหากตอนนี้เธอวิ่งออกไป จากความเร็วของเย่ซือเฉินแล้ว เกรงว่าจะจับเธอได้ แถมเธอกังวลยิ่งไปกว่านั้นคือ เย่ซือเฉินสั่งการคนให้อยู่ด้านนอก ถ้าหากเป็นแบบนั้นจริง ๆ เธอก็ตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

เมื่อสักครู่ตอนที่เธอลงมา เย่ซือเฉินก็ยืนอยู่ที่ประตูลิฟท์พอดี ความมั่นใจ ความสุขุมของเขาแบบนั้น แน่นอนว่าต้องสั่งการคนไว้ด้านนอกแล้ว

ดังนั้นหากวิ่งออกไปข้างนอกเห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้

ขณะที่สายตาของเวินลั่วฉิงเคลื่อนไหวเล็กน้อยนั้น แม้กระทั่งเห็นคนยืนอยู่ด้านล่างบันได เกรงว่าก็เป็นเย่ซือเฉินที่กลัวว่าเธอจะเดินลงบันใดมา ตั้งใจสั่งการไว้ โชคดีที่เธอไม่ได้เดินลงมาทางบันได เพียงแต่ เย่ซือเฉินร้ายกาจจริง ๆ ปิดตายทุกทาง

เวินลั่วฉิงทำได้เพียงหยุดเดิน ยกมุมปากขึ้น จัดแจงรอยยิ้มบนใบหน้า จากนั้นเตรียมหมุนตัวกลับไป

เพียงแต่ว่า ในตอนนั้นเอง ผู้ชายคนนึงรีบวิ่งเข้ามาด้วยความโกรธ ท่าทางของชายคนนั้นยังกับคนเลว ดูน่ากลัว

“เธอยังยืนอยู่ตรงนี้ทำอะไร?” ชายหน่าเดินมาหยุดตรงหน้าเวินลั่วฉิงอย่างรวดเร็ว ดวงตาคู่นั้นมองไปทางเวินลั่วฉิง ราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปยังไงอย่างงั้น

เวินลั่วฉิงมึนงงไปชั่วขณะ แต่หลังจากนั้นก็หัวเราะเบา ๆ ขึ้นมาทันที ผู้ชายคนนี้มาได้จังหวะพอดี!

“แต่งงานกับเธอ ฉันโชคร้ายไปแปดชาติจริง ๆ ศักดิ์ศรีของตระกูลหลี่ถูกเธอทำให้ขายหน้าจนหมดสิ้นไปแล้ว นี่เธอยังจะยืนอยู่ตรงนี้ทำไมอีก อยากจะยั่วยวนผู้ชายเหรอ? พอเห็นผู้ชายหล่อ ๆ ก็ก้าวเดินไม่ออก เธอช่วยรักษาหน้าหน่อยได้ไหม ไป กลับไปฉันจะจัดการกับเธอ” ชายหนุ่มสีหน้าโมโห กระชากแขนของเวินลั่วฉิงอย่างแรง แล้วดึงเธอออกไปข้างนอก

เวินลั่วฉิงโซเซ เกือบจะถูกเขาดึงจนล้ม แต่ว่า เขาไม่รู้จักถะนุถนอมเลยแม้แต่น้อย ยังคงลากเวินลั่วฉิงออกไปข้างนอกอย่างไม่สนใจใยดี แม้แต่พลังนั้นก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น ดูแล้ว เหมือนกับเวินลั่วฉิงถูกเขาลากออกไป

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน ทำให้คนในห้องโถงมึนงงไปหมด แต่ว่าเรื่องแบบนี้ คุณชายห้าฉิงเคยเจอเยอะแล้ว จึงไม่มีปฏิกิริยาอะไร เพียงแต่ปากบึ้งเล็กน้อย

เวินลั่วฉิงแอบยิ้มในใจ เมื่อสักครู่ตอนที่อยู่ในลิฟท์ เธอกลัวว่าจะถูดดักไว้ออกไปไม่ได้ จึงกันไว้ดีกว่าแก้ เธอจึงโทรหาถงถงก่อน ให้ถงถงรีบหาคนอย่างรวดเร็ว มาแก้สถานการณ์ที่สำนักงานตำรวจด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด

เพียงแต่ว่า ถ้าหากถึงสถานการณ์เช่นนั้นจริง ๆ งั้นก็คงไม่มีวิธีจริง ๆ ถือว่าเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้าย อันที่จริงเธอไม่ได้หวังอะไรมากมาย

แต่ว่า เธอคิดไม่ถึงจริง ๆ คนคนนี้มาได้ทันเวลาขนาดนี้ แถมการแสดงดีก็ไม่ใช่ว่าธรรมดา

เย่ซือเฉินเม้มปากเล็กน้อย มองไปทางเวินลั่วฉิงที่ถูกผู้ชายคนนั้นลากออกไปจากห้องโถง สายตาเคร่งขรึม เพียงแต่ว่าไม่ได้พูดอะไร

เมื่อสักครู่จู่ ๆ เขาเรียกให้เธอหยุด จงใจหลอกหลวงเธอ

เขาไม่เคยเห็นหน้าตรงของเธอเลย เมื่อสักครู่ตอนที่เผชิญหน้ากับเธอ ก็ไม่ได้พบเห็นอะไร การแต่งหน้าที่เข้มของเธอทำให้มองไม่เห็นใบหน้าเดิม และการที่เธอเป็นฝ่ายรุกเข้าใกล้เขา ก็เป็นไปตามที่เวินลั่วฉิงคาดคะเนอย่างแม่นยำที่จะทำให้เขาผ่อนคลายจิตใจ

แน่นอนว่า ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเป็นเพราะเธอลงลิฟท์มาพร้อมกับคุณชายห้าฉิง และคุณชายห้าฉิงไม่รู้จักเธอ!