ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 595

บทที่ 595 เด็กๆ กลับมาแล้ว การยอมรับญาติอย่างน่าตื่นเต้น(7)

“คุณลุงคะ คุณลุง” เวินลั่วฉิงตกใจ รีบเข้าไปห้าม เดิมทีเธอคิดว่าถังหยุนเฉิงต่อให้โกรธ ก็คงไม่ถึงกับลงไม้ลงมือกับถังหลิน

นี่คือเรื่องของเธอ เธอไม่มีทางยอมให้ถังหลินต้องถูกตีเพราะเรื่องของเธอ

“ฉิงฉิง อย่าห้ามลุง วันนี้ลุงต้องฟาดขามันให้หัก” ถังหยุนเฉิงตอนนี้โมโหสุดขีด และยังแกว่งไม้เท้าหมายจะตีถังหลิน

“คุณลุงคะ เด็กเป็นลูกหนูเอง ลูกหนูเอง ไม่เกี่ยวกับถังหลินเลยค่ะ” เวินลั่วฉิงแม้ว่าจะค่อนข้างกลัวถังหยุนเฉิง แต่ตอนนี้เธอจำเป็นต้องยอมรับแล้ว

“ว่าไงนะ ฉิงฉิงหลานพูดอะไร” ถังหยุนเฉิงชะงัก สายตาจ้องมองเวินลั่วฉิงไม่กะพริบ “ฉิงฉิง หลานอย่าพูดโกหกช่วยปกป้องมัน”

คนอื่นที่เหลือต่างรีบหันมามองเวินลั่วฉิง แต่ละคนต่างยืนอึ้งไปอีกครั้ง

“หนูไม่ได้โกหกค่ะ เด็กๆ เป็นลูกหนูจริงๆ” เวินลั่วฉิงเสียงเบาลง แต่ก็ยังคงได้ยินชัดเจน

“แม่คะ แม่” เด็กน้อยถังจื่อซีฉลาด เมื่อเห็นสถานการณ์รู้จักแม่ได้แล้ว ก็รีบวิ่งเข้า กอดเวินลั่วฉิงแน่น

“ลูกรัก แม่คิดถึงลูกเหลือเกิน” เวินลั่วฉิงก็นั่งลง โอบถังจื่อซีไว้ในอ้อมกอด

เวลานี้หลายคนในห้องโถงยังตั้งตัวไม่ทัน สถานการณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน แทบทำให้พวกเขารับไม่ได้

“ผมบอกทุกคนแล้วไงเด็กๆ เป็นลูกของฉิงฉิง ก็ไม่ยอมเชื่อกัน” ถังหลินในที่สุดก็บริสุทธิ์แล้ว รีบมองตาทุกคน “ยืนอึ้งอะไรอีก ควรจะทำอะไรที่ควรทำหน่อย ได้มั้ย”

“จริงนะ ไม่ใช่ลูกแกจริงๆ นะ” เฟิ่งเหมียวเหมียวตอนนี้ผิดหวังจริงๆ เธอคิดว่าจะเป็นหลานของตัวเองจริงๆ ทำไมกลายเป็นลูกฉิงฉิงล่ะ

เธอมองเยว่หงหลิง รู้สึกเก้อเขินนิดหนึ่ง “ขอโทษหนู ที่เมื่อครู่ป้าเข้าใจผิด”

เมื่อครู่เธอยังบอกให้หญิงสาวเรียกเธอแม่ โอ๊ย น่าอายจัง!

“เด็กคือลูกของฉิงฉิง อย่างนั้นพ่อของเด็กคือใครกันล่ะ” ท่านปู่ถังตั้งสติแล้ว ถามขึ้น และเป็นคำถามตรงประเด็นสำคัญเสียด้วย

สายตาของเวินลั่วฉิงเป็นประกายวาบขึ้น เม้มริมฝีปากนิดหนึ่ง ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี

ตอนนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ทำเรื่องอย่างนั้น คนตระกูลถังไม่พอใจตระกูลเย่มาก พลอยทำให้ไม่พอใจเย่ซือเฉินไปด้วย

เมื่อครู่ถังหยุนเฉิงเข้าใจผิดว่าเด็กเป็นลูกของถังหลิน คิดว่าถังหลินผิดต่อผู้หญิง และยังต้องการคิดบัญชีกับถังหลิน

ถ้าหากให้พวกเขารู้เด็กเป็นลูกของเย่ซือเฉิน ถังหยุนเฉิงจะทำอย่างไร

“พ่อเด็กเป็นใครกันแน่” ท่านย่าถังก็คิดว่านี่เป็นคำถามสำคัญมาก แต่เมื่อเห็นเวินลั่วฉิงเงียบ ก็ลองถามใหม่ “ฉิง ฉิง หรือหลานไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อเด็ก”

“รู้ครับ คือเย่ซือเฉิน” วันนี้ถังหลินนิ่งต่อไปไม่ได้ ตอบแทนเวินลั่วฉิง เขารู้ว่าเวินลั่วฉิงกังวลอะไร แต่กังวลไปจะมีประโยชน์อะไร เรื่องนี้จะปิดบังตลอดไปก็ไม่ได้