ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 609

บทที่ 609 คุณชายสามเย่สารภาพรักอย่างองอาจ สะเทือนไปทั่วทั้งงาน (4)

“หรือมีแต่ฉันที่รู้สึกว่าคุณหนูถังหล่อมาก เท่มาก มีเสน่ห์มากอยู่คนเดียวเหรอ?” แน่นอน แล้วก็มีเสียงอีกส่วนหนึ่ง ที่เกี่ยวข้องกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังด้วย

พอคอมเมนต์ออกมา ก็มีคนมากมายนับไม่ถ้วนมากดไลค์ ข้างหลังก็มีคอมเมนต์ชื่นชมคุณหนูใหญ่ตระกูลถังตามมาอีกมากมาย

“นี่ นี่มันเรื่องอะไรกัน?” ตอนที่คุณปู่เย่เห็นคลิปนั้น ก็อึ้งไปทั้งตัวเลย และเอ๋อไปเลย “ทำไมถึงได้มีคลิปแบบนี้ออกมาได้? นี่ใครเป็นคนถ่ายคลิปกันเนี่ย?”

“นี่เป็นห้องโถงใหญ่บ้านตระกูลถัง จะต้องเป็นคนของตระกูลถังถ่ายแน่” พอคุณย่าเย่เห็นสถานการณ์ในคลิปแล้ว ดวงตาทั้งคู่ก็กลอกไปมาไม่หยุด

“พวกเราติดกับของตระกูลถังแล้ว? ตกหลุมกับดักของพวกเขาแล้ว” คุณย่าเย่จ้องมองคอมเมนต์พวกนั้น แล้วชั่วขณะหนึ่งสีหน้าก็เปลี่ยนเป็นดูได้เลย

ตั้งแต่แรกเธอก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยชอบมาพากลแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องราวจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้

“เพราะอะไร? ทำไมคนของตระกูลถังจะต้องทำอย่างนี้ด้วย? ทำไมพวกเขาจะต้องช่วยเวินลั่วฉิงด้วย?” ดวงตาของคุณปู่เย่หรี่ขึ้นมาอย่างแรง ท่าทางในตอนนี้ดูไปแล้วน่ากลัวมาก

“อันนี้ฉันก็ไม่รู้ แต่ว่าคราวที่แล้วตอนที่อยู่ที่บ้านตระกูลกู้ท่านย่าถังก็เคยช่วยเวินลั่วฉิงมาก่อนแล้ว และที่สำคัญตอนนั้นท่านย่าถังก็ชอบเวินลั่วฉิงมาก……” คุณย่าเย่คิดถึงเรื่องเมื่อตอนที่อยู่บ้านตระกูลกู้เมื่อคราวที่แล้ว หัวคิ้วก็ค่อย ๆ ขมวดเข้าหากัน

“เป็นไปไม่ได้ ถึงแม้ว่าท่านย่าถังจะชอบเวินลั่วฉิงแค่ไหน พวกเขาก็ไม่มีทางช่วยเวินลั่วฉิงแล้วมาวางกับดักกับพวกเราแบบนี้” ดวงตาของคุณปู่เย่หรี่ขึ้นมายิ่งกว่าเดิม ในความเยือกเย็นแฝงไว้ด้วยความสงสัยและความไม่เข้าใจบางส่วน “ความสัมพันธ์ของเรากับตระกูลถังก็ดีกันมาตลอด และบวกกับความสัมพันธ์ของซือเฉินและถังหลินแล้ว พวกเขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะมาวางกับดักและทำร้ายพวกเราเพื่อคนนอกเพียงคนเดียว”

คุณย่าเย่กำลังอยากจะเปิดปากพูด

แล้วก็ในขณะเดียวกัน อยู่ ๆ ประตูห้องผู้ป่วยโรงพยาบาลก็โดนผลักเปิดออก นักข่าวกลุ่มหนึ่งก็พุ่งทะยานเข้ามาโดยตรง

พอคุณปู่เย่และคุณย่าเย่มองเห็นสถานการณ์แบบนี้ ก็ตกใจจนอึ้งไปเลย

พวกเขาเพิ่งจะเห็นคลิปเมื่อกี้เอง ยังไม่ทันจะได้ทำการโต้ตอบอะไร พวกนักข่าวพวกนี้ก็พุ่งตรงเข้ามาแล้ว

กะทันหันเกินไป และก็น่ากลัวมากด้วย

สถานการณ์อย่างนี้ จะต้องไม่ใช่คนทั่วไปที่สามารถควบคุมได้แน่

“คุณปู่เย่ ฉันอยากจะถามคุณหน่อย ตกลงขาของคุณบาดเจ็บจริง ๆ ไหม?”

“คุณปู่เย่ ขาของคุณกระดูกหักจริง ๆ เหรอ? กระดูกหักจริง ๆ นั้นจะต้องเดินไม่ได้ช่วยระยะยาวเลยนะ แต่ว่าที่คุณปู่เย่ไปที่บ้านตระกูลถังก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าเดินได้ดีมากที่บ้านตระกูลถัง เพราะฉะนั้นอาการบาดเจ็บของคุณปู่เย่นั้นเป็นของปลอดใช่ไหม?”

คุณปู่เย่จ้องนักข่าวที่พูดเขม็ง สีหน้าก็ดูไม่ได้ แต่ว่าก็ยังไม่พูดอะไร

“คุณปู่เย่ไม่ยอมตอบตอนนี้ พวกเราก็จะคิดซะว่าคุณยอมรับแล้วนะ” พอนักข่าวเห็นว่าคุณปู่เย่ไม่ยอมตอบ ก็รู้เลยว่าเวลานี้คุณปู่เย่จะไม่ยอมตอบแน่ ก็เลยสรุปเอาเองเลย

“คุณปู่เย่ ที่คุณแกล้งทำเป็นบาดเจ็บก็เพราะว่าคุณจะใส่ร้ายคุณเวินใช่ไหม?”

“คุณปู่เย่ คุณทำแบบนี้ จิตใต้สำนึกไม่เจ็บปวดบ้างเหรอ?”

“คุณปู่เย่ นี่คุณกำลังใส่ร้ายอยู่ ถ้าเกิดเวินลั่วฉิงฟ้องคุณขึ้นมา คุณจะต้องติดคุกนะ”

นักข่าวพุ่งเข้ามา แต่ละคนพุ่งมาอยู่ตรงหน้าคุณปู่เย่ คำถามที่ถามออกมาแต่ละคำถามแหลมคมกว่าแต่คำถาม

“พวกคุณออกไปให้หมดก่อนเถอะค่ะ เขาต้องการพักผ่อน” คุณย่าเย่จ้องมองสถานการณ์ที่ควบคุมไม่ได้ตรงหน้านี้ ชั่วขณะหนึ่งก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

“พักผ่อน? คุณปู่เย่ไม่ได้บาดเจ็บจริง ๆ ด้วยซ้ำ ก่อนหน้านั้นผู้อำนวยการโรงพยาบาลโจ๋วก็เคยบอกแล้ว ว่าร่างกายของคุณปู่เย่ไม่ได้มีปัญหาอะไรตั้งแต่แรก แล้วตอนนี้คุณย่าเย่ยังอยากจะหลอกคนอีกเหรอ?”