บทที่ 624 เทพธิดาเวินหึงหวง (1)
“ทำไมหล่อนถึงนอนอยู่บนพื้น?”เวินลั่วฉิงยิ่งรู้สึกแปลกประหลาด เรื่องนี้เหมือนจะอธิบายไม่ถูกหลัก ดังนั้นเธอกังวลว่าเย่ซือเฉินจะเกิดเหตุไม่คาดคิดอย่างอื่นขึ้น
“ไม่รู้”ตอนที่คุณชายสามเย่ทุบกู่หยิงหยิงจนสลบ เขายังไม่ค่อยรู้สึกตัวนัก เขาจำสิ่งที่ตัวเองทำเมื่อสักครู่ไม่ได้
“เย่ซือเฉิน คุณฟังดีๆนะ คุณอย่าไปแตะต้องหล่อน”เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ ยกระดับเสียงสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “คุณไม่ต้องเข้าใกล้หล่อน และไม่ต้องให้หล่อนเข้าใกล้คุณ”
เธอไม่รู้ว่าผู้หญิงทางโน้นกำลังเล่นไม้ไหนอยู่ แต่เธอรู้ว่าเวลานี้เย่ซือเฉินโดนวางยา แถมยาก็ออกฤทธิ์แล้วอีกต่างหาก หากเวลานี้เย่ซือเฉินไปสัมผัสผู้หญิงคนนั้น คงต้องระงับอารมณ์ใคร่ไม่อยู่เป็นแน่
อภัยให้กับความเห็นแก่ตัวของเธอด้วย ถึงแม้จะรู้ว่าเย่ซือเฉินต้องทรมาน แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาไปแตะต้องผู้หญิงคนอื่น
ยิ่งไปกว่านั้นเธอยิ่งรู้สึกกลัว
เวลานี้เย่ซือเฉินยังคงมีสติการรับรู้อยู่บ้าง ดังนั้นเขารู้ว่าเธอกังวลใจเรื่องอะไร เขาก็รู้อาการของตัวเองดี ดังนั้นเขาไม่กล้าแม้แต่เหลียวมอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องแตะต้องตัวเลย
แต่เมื่อได้ยินเธอพูดเช่นนี้ ในใจเย่ซือเฉินก็รู้สึกสบายเป็นพิเศษ ในที่สุดผู้หญิงของเขาก็อยากครอบครองเขาเพียงผู้เดียวแล้ว เย่ซือเฉินอดหัวเราะไม่ได้
เพียงแต่เสียงหัวเราะนั้นเบาและอ่อนแรงมาก อีกทั้งยังแฝงความเร่าร้อนไว้หลายส่วน ฟังดูแล้วให้ความรู้สึกแปลกๆ
เวลานี้เย่ซือเฉินไม่ได้ตอบ
บัดนี้ได้ยินเขาหัวเราะ ไม่ได้ยินเขาตอบ หนังตาเวินลั่วฉิงพลันกระตุกสองครั้ง จากนั้นก็เพิ่มระดับเสียงให้ดังขึ้นอย่างกะทันหัน “เย่ซือเฉิน คุณห้ามแตะต้องหล่อน ห้ามแตะต้องหล่อน ได้ยินไหม?”
เวลาที่เวินลั่วฉิงกล่าวออกมา พลางเหยียบคันเร่ง เพื่อเร่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
เธอรู้ว่าตอนนี้คือช่วงการทำเวลา ทุกเสี้ยวนาทีมีความหมาย เธอรู้แต่เพียงว่าต้องใช้ความเร็วสูงสุดในการไปให้ถึงจุดหมาย เธอไม่อาจสนใจอย่างอื่นได้
เย่ซือเฉินหัวเราะอีกครั้ง“เผด็จการมาก”
ผู้หญิงของเขาเผด็จการจริงๆ แต่เขาชอบ ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ เขาชอบเวลาเธอร้อนใจเพื่อเขา ชอบเวลาเธอหึงหวง……
“เย่ซือเฉิน คุณอย่าหัวเราะ ฉันไม่ได้ล้อคุณเล่นนะ หากคุณกล้าแตะต้องตัวหล่อน ฉันไปถึง ฉัน……”เวลานี้เวินลั่วฉิงพูดข่มขู่เขาแรงๆ
“ยังไง?”เย่ซือเฉินกำมือถือไว้ หางคิ้วยกขึ้นเล็กน้อย เสียงหัวเราะดังขึ้นหลายส่วน เวลานี้ได้ยินเสียงของเธอ ร่างกายก็ไม่ค่อยทรมานมากแล้ว
และเป็นเพราะคุยโทรศัพท์กับเธอ เขาถึงสามารถรักษาสติสัมปชัญญะที่เหลือเพียงน้อยนิดได้
“ฉันจะเชือดคุณทิ้ง”เวินลั่วฉิงพูดคำรุนแรงหนึ่งประโยค เพราะเธออยากให้เขารับรู้ถึงความรุนแรงของเรื่อง ดังนั้นเธอจึงพูดหนักไปบ้าง
อืม หนักไปหน่อย
แต่ก็ไม่ได้ขู่ขวัญเขาได้ทั้งหมด
“โหดร้ายจริงๆ”เย่ซือเฉินหยุดชะงัก จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าหนึ่งเฮือก เธอช่างโหดร้ายเสียจริง
เชือดเขาทิ้ง?เธอไม่เสียดายเหรอ?
“ดังนั้น คุณอย่าไปแตะต้องเรื่อยเปื่อย จำไว้”เวินลั่วฉิงเน้นย้ำอีกครั้ง
เวินลั่วฉิงนึกขึ้นว่าตอนนี้เขาโดนวางยา แล้วยังมีผู้หญิงล่อนจ้อนอยู่ในห้องของเขาอีก เธอตึงเครียด หรืออาจถึงขั้นหวาดกลัว เธอรับรู้เป็นครั้งแรกว่า เธออยากครอบครองคุณชายสามเย่เพียงผู้เดียวขนาดไหน
ใช่ ครอบครองแต่เพียงผู้เดียว!!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...