ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 623

บทที่ 623 คุณชายสามเย่ถูกวางยา (10)

“แม่จะไปหาคุณพ่อเหรอคะ？”เด็กน้อยถังจื่อซีกะพริบตารัวๆ ถามขึ้นมากะทันหัน

“อืม”เวินลั่วฉิงเป็นคนไม่พูดปด ยิ่งกับลูกตัวเองแล้วยิ่งไม่มีทางพูดปดเด็ดขาด ดังนั้นเธอพยักหน้ารับอย่างซื่อสัตย์

“ดังนั้น คุณแม่จะไปนอนเพื่อนเป็นคุณพ่อ ไม่นอนกับจื่อซี？”เด็กน้อยถังจื่อซีเบ้ปากอีกครั้ง ต่อต้านอย่างไม่พอใจ

เวินลั่วฉิง“……”

คำพูดของถังจื่อซี ทำให้เธอตอบไม่ถูก

หากปกติ เธอสามารถตอบได้อย่างมาดมั่น แต่เหตุการณ์คืนนี้มันเป็นกรณีพิเศษ

“จื่อซี คุณพ่อหนูกำลังอันตราย ดังนั้นแม่ต้องรีบไปนะคะ”เวินลั่วฉิงพูดอย่างรวดเร็ว เธอรู้ว่าอันที่จริงเด็กทั้งสองใส่ใจเย่ซือเฉินมาก

ยิ่งไปกว่านั้น คำพูดของเธอก็ไม่ได้ผิด ตอนนี้เย่ซือเฉินมีอันตรายจริงๆ หากยาในร่างกายของเขาไม่สร่างลง อาจถึงแก่ชีวิตได้

“คุณพ่อมีอันตราย？”ดังคาด เด็กน้อยถังจื่อซีได้ยิน สีหน้าพลันเปลี่ยนไป“งั้นคุณแม่ไปช่วยคุณพ่อเถอะค่ะ”

“อืม แม่ให้น้าเสี่ยวซู่มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ พี่ชายก็น่าจะกลับมาถึงแล้ว”เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ ก่อนที่เธอจะจากไป เธอต้องจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อน ถังจื่อซียังเป็นเด็กอายุห้าขวบอยู่เลย จำเป็นต้องมีคนคอยดูแล

“ทำไมไม่ให้คุณย่าหรือคุณย่าทวดมาดูแลหนูคะ？”ถังจื่อซีกะพริบตารัวๆ อดถามหนึ่งประโยคไม่ได้ อันที่จริงเธอยิ่งชอบอยู่กับคุณย่าหรือคุณย่าทวด

เวินลั่วฉิง“……”

เวลานี้เวินลั่วฉิงไม่อยากให้พวกท่านย่าถังทราบ ไม่เช่นนั้นเธอคาดว่าคงต้องอธิบายกันอีกยาว……

อีกทั้งหากพวกท่านรู้ว่าเย่ซือเฉินถูกวางยาอย่างนั้น พวกเขาจะยอมให้เธอไปหรือไม่？

สถานการณ์เช่นนี้ เวินลั่วฉิงไม่อยากไปเสี่ยง หากเธอยังยืดเวลาต่อ เย่ซือเฉินอาจมีอันตรายได้

“เด็กดีนะ แม่กลับมาแล้วจะอธิบายให้หนูเข้าใจ เรื่องที่แม่ออกไปคืนนี้ ให้คุณย่ากับคุณย่าทวดรู้ไม่ได้นะคะ”เวินลั่วฉิงลูบหัวถังจื่อซี กำชับอย่างจริงใจ

“อืม”ถึงแม้ถังจื่อซีจะไม่เข้าใจ แต่ยังคงพยักหน้าตอบอย่างรวดเร็ว คุณแม่พูดอะไรก็ถูกเสมอ

เวินลั่วฉิงลุกขึ้นเปิดประตูห้อง จากนั้นก็แอบย่องลงไปชั้นล่าง เธอกลัวจะส่งเสียงทำให้คนตระกูลถังแตกตื่น ยิ่งกลัวถังจื่อโม่แตกตื่นเป็นที่สุด

ด้วยการกระทำที่ถังจื่อโม่มีต่อเย่ซือเฉินตอนกลางวัน หากเขารู้เรื่อง มีหรือจะปล่อยให้เธอออกไปได้อย่างราบรื่น

เวลาพักอาศัยอยู่บ้านตระกูลถัง เฟิ่งเหมียวเหมียวเตรียมของใช้ในกิจวัตรประจำวันให้เธอหมดแล้ว รวมทั้งรถใช้ส่วนตัวด้วย

พอออกจากบ้านคฤหาสน์ตระกูลถัง เวินลั่วฉิงก็โทรหาเย่ซือเฉินอีกครั้ง เธออยากรู้ความคืบหน้าอาการของเขาตลอดเวลา เธอคิดว่าเมื่ออีกฝ่ายรับสาย เธอจะวางหู

ดังนั้น ครั้งนี้ เวินลั่วฉิงจึงได้ใส่หูฟัง

เวลานี้เย่ซือเฉินทรมานมาก ทรมานจนจะควบคุมตัวเองไม่ไหวอยู่แล้ว แต่เมื่อเขาเห็นเวินลั่วฉิงโทรมาหา มุมปากก็อดยกขึ้นไม่ได้

“คุณยังอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลเย่อยู่ไหม？”เมื่อรับสาย เวินลั่วฉิงก็รีบถามทันที เวลานี้น้ำเสียงของเธอสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะเธอกลัวเย่ซือเฉินจะได้ยินไม่ชัด

“อืม”เย่ซือเฉินตอบเสียงเบา หน้าผากมีเหงื่อไหลซึมลงมา เขารู้สึกว่าตัวเองจะถึงขีดสุด หากเวลานี้เธอไม่ได้โทรมา มีความเป็นไปได้สูงที่อารมณ์ใคร่ของเขาจะพลุ่งพล่านขึ้นมา เพราะสายของเธอ เพราะได้ยินเสียงของเธอ ทำให้การรับรู้ของเขากลับคืนมา

“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ไม่นานก็ไปถึง คุณรออยู่ที่นั่น รออยู่ที่นั่นจะปลอดภัยกว่า……”เวินลั่วฉิงได้ยินเขาตอบพลันแอบเบาใจไปเปราะหนึ่ง เขาตอบเธอได้ แสดงว่ายังมีสติรู้สึกตัวอยู่