ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 647

บทที่ 647 เทพธิดาเวินสวนกลับ ต้องสะเทือนฟ้าดินแน่ (14)

กู่หลิงหลิงสบตากับเธอ ตกใจจนอึ้งไปเลย!!!

“เวินลั่วฉิง เธอก็แค่มีคุณชายห้ามฉิงคอยอยู่เบื้องหลังไม่ใช่หรอ? เวินลั่วฉิงยัยขี้เหร่ ไม่รู้ว่าหน้าด้านยังไงไปทำให้คุณชายห้าฉิงหลงใหล” กู่หลิงหลิงดึงสติกลับมาได้ อดไม่ได้ที่จะด่า

กู่หยิงหยิงอยากจะห้ามก็ห้ามไม่อยู่

“คุณเวินถ้าหากต้องการ ผมมู่หรงซือถูก็จะช่วยสุดความสามารถ ไม่ปฏิเสธแน่นอน” มู่หรงซือถูยักคิ้ว จากนั้นก็พูดประโยคที่น่าตกใจออกมาอีกคำ

มู่หรงซือถูพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างก็ตกใจกันไปหมด เวินลั่วฉิงมีความสามารถอะไรกันแน่? แม้กระทั่งมู่หรงซือถูก็ช่วยเธอ?

ตอนแรกกู่หยิงหยิงยังคิดว่าตัวเองน่าจะมีความโชคดีอยู่เล็กน้อย แต่เพราะคำพูดนี้ของมู่หรงซือถูทำเอาหายไปหมดเลย

หากแม้กระทั่งมู่หรงซือถูก็ช่วยเธอ งั้นตระกูลกู่ของเธอก็ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ

“เวินลั่วฉิง ฉันไม่สามารถหาเงินมากมายขนาดนั้นมาได้ทีเดียว” น้ำเสียงของกู่หยิงหยิงในตอนที่พูดตำนี้ได้พูดด้วยเสียงที่ต่ำอย่างเห็นได้ชัดเจน ทั้งชีวิตนี้เธอมีหน้ามีตามาตลอด นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เธอเสียหน้า

“บนมือของคุณกู่ทั้งสองมีหุ้นส่วนของบริษัทกู่อยู่ร้อยละยี่สิบไม่ใช่หรอคะ? พวกคุณใช้อันนี้จำนำไว้ก่อนแล้วกัน พวกเราให้เวลาห้าวันในการหาเงิน” ความคิดนี้คุณชายสามเย่เป็นคนคิดออกมา เมื่อกี้คุณชายสามเย่ส่งข้อความบอกกับเธอ

มู่หรงซือถูยิ้มที่ริมฝีปาก สุดยอดมากจริงๆ!!

“เวินลั่วฉิง เธอ?” กู่หยิงหยิงตกใจจนสูดหายใจลึก เวินลั่วฉิงรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง?

หุ้นส่วนในมือของเธอคือหุ้นที่คุณปู่ให้ไว้ตอนที่คุณปู่จากไป เรื่องนี้มีคนรู้ไม่มาก

“คุณกู่ เหลือเวลาอีกห้านาที คุณลองคิดพิจารณาดู” เวินลั่วฉิงมองดูเวลา ยืนชิวๆ อยู่ข้างๆ

“แค่จำนำหรอ?” กู่หยิงหยิงแอบสูดหายใจลึก เธอรู้ว่าภายใต้สถานการณ์แบบนี้เธอไม่มีวิธีอื่น ถ้าหากแค่จำนำ เธอสามารถรับได้

“ฉันไม่มีความสนใจด้านหุ้นส่วนของตระกูลกู่ค่ะ” เวินลั่วฉิงยักคิ้ว นี่คือคำพูดในใจของเธอ เธอไม่มีความสนใจจริงๆ แต่ว่าคุณชายสามเย่สนใจ

“ได้ ฉันตกลง งั้นฉันต้องเขียนหลักฐานอะไรไหม?” กู่หยิงหยิงไม่ได้มีตัวเลือกมากมายในตอนนี้ ไม่สามารถไม่ทำตามได้ แต่ว่าเธอก็ยังแอบคิดในใจว่า พอผ่านจุดนี้ไป คุณพ่อต้องช่วยเธอแก้ปัญหาแน่นอน

“ไม่ต้อง” เวินลั่วฉิงโบกมือกับเธอ “ฉันให้คนเตรียมใบเซ็นสัญญาไว้แล้ว”

“คุณเวิน ใบเซ็นสัญญาที่คุณต้องการครับ” ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันที่ผู้ชายคนหนึ่งที่ได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้วรีบเดินมา นำเอกสารในมือให้กับเธอ

“นายให้คุณกู่เถอะ ให้คุณกู่เซ็นชื่อก็พอแล้ว” เวินลั่วฉิงไม่ได้รับมา และไม่ได้ดู เรื่องที่เย่ซือเฉินทำ เธอไม่จำเป็นต้องดูอย่างละเอียดจริงๆ

กู่หยิงหยิงกะพริบตา สีหน้ามีความกังวลเพิ่มขึ้น แต่ว่าเมื่อกี้เธอตอบตกลงแล้ว ตอนนี้ก็ไม่สามารถกลับใจได้แล้ว ได้แต่หน้าด้านรับเอกสารมา จากนั้นก็ค่อยๆ ดูทีละแถวอย่างละเอียด

เวินลั่วฉิงเห็นท่าทางของเธอแล้ว ก็แอบยิ้มที่ริมฝีปาก เวินลั่วฉิงสามารถแน่ใจร้อยในร้อยได้เลยว่า ใบเซนต์สัญญาของคุณชายสามเย่ต้องมีปัญหา

แต่ว่าสิ่งที่คุณชายสามเย่สร้างไว้ เธอกู่หยิงหยิงจะมองออก? นั่นเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แน่นอน!

กู่หยิงหยิงตั้งใจดูไปสองรอบ ไม่ได้เห็นว่ามีปัญหาอะไร ในทางกลับกันเธอกลับรู้สึกว่าเป็นประโยชน์ต่อเธอ ฉะนั้นจึงหยิบปากกาขึ้นมา เซ็นชื่อของตัวเอง