ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 648

บทที่ 648 วันแต่งงานกำหนดแล้ว คุณชายสามเย่หน้าเนื้อใจเสือจริงๆ (1)

ในเวลานั้น ร่างกายของกู่หยิงหยิงสั่นราวกับใบไม้ปลดปลิวจากกิ่ง ไม่สามารถควบคุมได้

กู่หลิงหลิงอึ้งไปเลย ลืมที่จะตอบสนองกลับ

เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจกู่หยิงหยิง แต่ว่ามองไปทางกู่หลิงหลิง ยิ้มด้วยเสียงเบาแล้วพูดว่า “คุณหนูสองกู่คะ ยังจำพนันที่พวกเราพนันกันไว้ได้ไหมคะ? ฉันจะให้คนไปเก็บเดิมพันนะคะ”

ผู้คนรอบๆ ต่างก็นึกถึงพนันที่กู่หลิงหลิงและเวินลั่วฉิงเดิมพันกันว่า พูดว่าใครแพ้แล้วก็ต้องกินขี้ คำพูดนี้กู่หลิงหลิงเป็นคนพูด กู่หลิงหลิงนี่คือตัวเองทำตัวเองชัดๆ

กู่หลิงหลิงตกใจจนขาอ่อนไปหมด นั่งลงบนพื้นเลยทีเดียว

เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจพวกเธอ หันหลัง แล้วจากไป

มู่หรงซือถูก็จากไปพร้อมกับเธอ

“หลิวหยิงบ้านฉันล่ะ?” เวินลั่วฉิงมองไปทางมู่หรงซือถู ถามไปประโยคหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงวันนั้น เธอโทรหาหลิวหยิงแล้ว ถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมู่หรงซือถู

แต่ว่าหลิวหยิงจือจืออูอู ดูออกอย่างชัดเจนเลยว่าไม่อยากพูด เธอเองก็ไม่ได้ถามมาก แต่ว่าเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าความสัมพันธ์ของสองคนนี้ไม่ธรรมดา

“บ้านเธออะไรกัน บ้านฉันแท้ๆ” มู่หรงซือถูมองไปทางเธอหนึ่งที คัดค้านกลับด้วยความไม่พอใจ

เวินลั่วฉิงยักคิ้ว ความสัมพันธ์ไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย กลายเป็นของบ้านเขาแล้ว

“อย่างนั้นขอถามหน่อยค่ะคุณซือถู หลิวหยิงบ้านคุณอยู่ไหนคะ?” เวินลั่วฉิงถามใหม่ด้วยความจริงจังอีกครั้ง

“รอฉันอยู่ที่บ้าน เพราะเรื่องแย่ๆ นี่ของเธอ เสียเวลาที่ดีงามของพวกเราไปเลย” มู่หรงซือถูขมวดคิ้ว ดูแล้วเหมือนจะไม่พอใจ

“ใครเชิญให้นายมา?” เวินลั่วฉิงเบ้ปาก เหลือกตาขาวให้เขา ราวกับว่าเธอเชิญให้เขามาเลย? เขามาดูความบังเอิญเองแท้ๆ

แต่ว่า ฟังเขาพูดแบบนี้แล้ว เวินลั่วฉิงก็วางใจเลย มองออกว่า เขาใส่ใจหลิวหยิงมากๆ

โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงดังขึ้น เวินลั่วฉิงมองไปหนึ่งที รับสาย

“ฉิงฉิง เรื่องจะจบหรือยัง?” เสียงของถังหลินดังผ่านมา มีเสียงหัวเราะแฝงอยู่ด้วย

“อื้ม จัดการเรียบร้อยแล้ว ร้านหยกฉัน....” พอนึกถึงว่าร้านหยกนั่นราคาแค่ไม่เท่าไหร่ เธอไม่สามารถเอาจริงๆ

“ร้านหยกให้เธอละกัน เธอลองดูว่าเธอชอบอะไร ฉันให้เธอหมด” ถังหลินใจกว้างมากๆ สมแล้วที่เป็นพี่ชายแสนดีระดับชาติ

เวินลั่วฉิงอดหัวเราะไม่ได้แล้ว ผู้ชายที่ใจกว้างกับน้องสาวขนาดนี้เธอคงจะหาคนที่สองไม่เจอแล้วสินะ?

“ถังหลิน ต่อจากนี้นายไม่หาแฟนได้ไหม?” เวินลั่วฉิงพูดล้อเล่นไปประโยคหนึ่ง

พี่ชายไม่มีแฟน ของดีก็จะให้น้องสาวทั้งหมด อื้ม แบบนี้แหละ!!!

“ฉิงฉิง พูดอะไรเนี่ย” ถังหลินอึ้งไปเลย อดหัวเราะไม่ได้ “วางใจได้เลย ต่อให้พี่หาแฟนแล้ว ของๆ พี่ก็เป็นของๆ เธอ”

“พี่ คำพูดนี้ฉันไม่เชื่อจริงๆ นะ” รอยยิ้มบนใบหน้าของเวินลั่วฉิงเพิ่มมากขึ้น “อีกอย่างหนูกลัวว่าพี่สะใภ้จะตีหนู”

“ฮื้ม ดื้อสักหน่อยมีความสุขใช่ไหม?” อีกฝ่ายหนึ่งของโทรศัพท์ ถังหลินหยุดส่ายหัวไม่ได้เลย “จริงด้วย ฉันให้เสี่ยวหู่ไปแล้ว เธอเอาเช็คให้เสี่ยวหู่นะ”

“ค่ะ หนูรู้แล้วค่ะ” เวินลั่วฉิงตอบกลับด้วยเสียงต่ำ เธอเคยเจอเสี่ยวหู่ และรู้จัก