ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 675

บทที่ 675 คุณพ่อสุดยอดที่สุดแล้ว (5)

แต่ว่าตามหลักเบอร์โทรศัพท์และเลขบัญชีที่หลี่หยุนให้มาแล้ว สืบได้ว่าทั้งสองต่างก็เป็นประชาชนธรรมดา ทั้งสองต่างก็มีงานที่ถูกต้องตามกฎหมาย ต่างก็มีสังคมที่ปกติ ไม่มีการจดบันทึกทำผิดใดๆ ต่างก็เป็นประชาชนที่ทำตามกฎระเบียบ

ตอนแรก หลี่หยุนก็เขียนมั่วอยู่แล้ว

เสียเวลาไปหนึ่งชั่วโมงกว่า เท่ากับว่าสิ่งที่ทำนั้นไร้ประโยชน์ทั้งหมด

หลังจากที่ถังหลินเห็นผลแล้ว แววตาก็เย็นชาขั้นสุด เขาคิดไปคิดมา สุดท้ายก็โทรหาเวินลั่วฉิง

“ได้ข้อมูลอะไรไหม?” เวินลั่วฉิงเห็นว่าเป็นเบอร์ของถังหลิน จึงคิดว่าน่าจะพบข้อมูลอะไร

“ไม่มี เบอร์โทรศัพท์และเลขบัญชีที่พวกเขาให้มาเป็นของปลอม” ถังหลินถอนหายใจอีกครั้ง

ถังหลินในขณะนี้แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “ก็เพราะว่าข้อมูลที่เขาให้มาเป็นของปลอม พวกเราจึงเสียเวลาเปล่าๆ ไปหนึ่งชั่วโมงกว่า”

“ของปลอม?” เวินลั่วฉิงอดถอนหายใจไม่ได้ รู้สึกไม่อยากจะเชื่อเลย เธอไม่สามารถเชื่อได้จริงๆ พวกหลี่หยุนจะโหดร้ายเช่นนี้ แม้กระทั่งลูกสาวแท้ๆ ก็ไม่ช่วย

“พวกเขาไม่ได้คิดอยากจะช่วยเวินหรวนหรวนกลับมาอยู่แล้ว พวกเขายิ่งไม่อยากให้เราจับคนพวกนั้นได้” เสียงของถังหลินเย็นชาลงเล็กน้อย “สองสามปีนี้ฉันก็รับงานเกี่ยวกับแปดสุดยอดวงศ์ตระกูลมาบ้าง คนที่โหดร้าย เรื่องที่โหดร้ายเจอมามากมาย แต่กลับไม่เคยเห็นพ่อแม่ที่โหดร้ายแบบนี้”

เวลานั้นเวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไร เพราะเธอเองก็ไม่รู้แล้วว่าตัวเองสามารถพูดอะไรได้อีก

ในเมื่อหลี่หยุนโกหกเธอตั้งแต่แรก ไปถามอีกครั้ง ยิ่งไม่สามารถถามอะไรได้ทั้งนั้น

เวินลั่วฉิงมองดูเวลา เสียเวลาไปแบบนี้ ตอนนี้สิบโมงกว่าแล้ว คนพวกนั้นจับเวินหรวนหรวนไปเมื่อคืน ถึงตอนนี้ผ่านมาสิบกว่าชั่วโมงแล้ว การถูกทำร้ายสิบกว่าชั่วโมง ผู้หญิงคนหนึ่งจะรับไหวหรอ?

“พอแล้ว เรื่องนี้เธอไม่ต้องยุ่งแล้ว เรื่องนี้ พวกเราสืบเอง เธอก็ไม่ต้องอยู่ที่บ้านของตระกูลเวินต่อแล้ว เธอกลับไปที่บ้านของตระกูลถังก่อน” ถังหลินนึกถึงคนสองคนที่ไร้ซึ่งความเป็นมนุษย์ที่บ้านของตระกูลเวิน จึงมีความไม่ค่อยวางใจที่จะให้เวินลั่วฉิงอยู่ต่อที่บ้านของตระกูลเวิน

“ฉันกำลังอยู่เป็นเพื่อนคุณปู่” เวินลั่วฉิงในขณะนี้กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ที่หน้าระเบียง เธอหันหลังไป มองไปทางคุณปู่เวินที่อยู่ในห้องรับแขก มีความไม่วางใจเล็กน้อย

เธอกลัวว่า หลังจากที่เธอไปแล้ว พวกหลี่หยุนจะทำไม่ดีกับคุณปู่ เธอกลัวว่าหลังจากที่เธอไปแล้ว คุณปู่เวินจะรู้เรื่องของเวินหรวนหรวน

คุณปู่เวินมีโรคหัวใจ ไม่สามารถได้รับการถูกกระตุ้น หากรู้เรื่องนั้นแล้ว เกรงว่า....

ฉะนั้น เธอจึงพูดคุยเป็นเพื่อนคุณปู่เวินอยู่ที่ห้องรับแขกเรื่อยมา ไม่อยากให้เขาไปสนใจเรื่องอื่น ยังดีที่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับเวินหรวนหรวนเธอได้ให้คนคิดหาวิธีทางปิดไปแล้ว

“เธอรับคุณปู่เวินกลับบ้านเราไปก่อนละกัน เธออยากให้คุณปู่เวินเจอเจ้าเด็กสองคนนั้นมาโดยตลอดไม่ใช่หรอ? ฉันว่านี่เป็นโอกาสที่ไม่เลวเลยนะ” ถังหลินในขณะนี้ไม่วางใจให้เวินลั่วฉิงอยู่ต่อที่บ้านของตระกูลเวินจริงๆ

แววตาของเวินลั่วฉิงเปล่งประกาย “นี่เป็นความคิดที่ไม่เลวเลย”

เธอมีความคิดนี้มาโดยตลอด แต่ว่ายังหาโอกาสที่เหมาะสมไม่เจอสักที

“อย่าลืมพาบอดี้การ์ดสองคนที่ฉันจัดหาให้เธอไปด้วย” ถังหลินพูดด้วยความไม่วางใจอีกประโยคหนึ่ง