ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 676

บทที่ 676 คุณพ่อสุดยอดที่สุดแล้ว (6)

“คุณปู่คะ พอถึงเวลาอย่าตื้นตันเกินไปนะคะ โรคหัวใจของคุณปู่....” เวินลั่วฉิงนึกถึงโรคหัวใจก็ยังมีความไม่ค่อยวางใจ

คุณหมอเตือนแล้วเตือนอีก ห้ามให้คุณปู่ได้รับการกระตุ้น ไม่ว่าจะเรื่องเศร้าหรือเรื่องยินดีก็ต้องหลีกเลี่ยง

“วางใจเถอะ นี่คือเรื่องที่ดีใจ พอคุณปู่ดีใจ โรคต่างๆ ก็หายแล้ว” มีหลักการหนึ่งคือจะอารมณ์ดีเมื่อมีเรื่องน่ายินดี คุณปู่เวินกำลังเป็นแบบนี้อย่างเห็นได้ชัดเจน ขณะนี้สีหน้าของเขาแดงชุ่มมาก อารมณ์ก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน

ก่อนที่จะไปเวินลั่วฉิงได้โทรไปทางที่บ้านของตระกูลถังก่อนแล้ว

ในตอนที่มาถึงบ้านของตระกูลถัง คุณปู่ถังและคุณย่าถังออกมาต้อนรับด้วยตัวเองเลย คุณปู่เวินเห็นว่าคุณปู่ถังออกมารับเขาด้วยตัวเอง ทันใดนั้นก็อดตื้นตันใจไม่ได้ ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ฉิงฉิงจะบอกว่าเป็นคนบ้านเดียวกัน แต่ว่าสถานะของคุณปู่เวินก็วางอยู่ที่นั่น ทำให้คนไม่สามารถไม่เคารพได้

เฟิ่งเหมียวเหมียวพาลูกน้อยทั้งสองรออยู่ที่หน้าห้องรับแขก ไม่ได้มาที่ข้างนอก

คนที่บ้านตระกูลถังต่างก็เชื่อถือกันได้ทั้งหมด ไม่ว่ายังไงแล้วเรื่องของลูกน้อยทั้งสองคนนอกก็ยังไม่รู้ ฉะนั้นพวกเขาจะไม่พาเด็กน้อยทั้งสองออกมาที่ข้างนอกง่ายๆ

ปกติเวลาที่ออกจากบ้าน ลูกน้อยทั้งสองนั่งรถออกไปโดยตรงเลย

คุณปู่เวินพบเจอกับลูกน้อยทั้งสอง ทันใดนั้นตื้นตันจนพูดอะไรไม่ออก จนกระทั่งลูกน้อยทั้งสองไปเรียกเขา คุณปู่เวินจึงจะดึงสติกลับมาได้ รีบพยักหน้าติดต่อกัน ทันใดนั้น ในแววตาก็มีน้ำตาแฝงอยู่

“หากจือฝางสามารถรับรู้ได้ จะต้องดีใจมากแน่ๆ” สำหรับเวินจือฝางแล้ว คุณปู่เวินรู้สึกผิดมาโดยตลอด ตอนนั้นหากไม่ใช่เพราะเขาไปที่ต่างประเทศพอดี จือฝางก็จะไม่ถูกบีบบังคับจนหนีออกจากบ้านไป ก็อาจจะไม่เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต

แน่นอน ทุกคนต่างก็คิดว่าอุบัติเหตุรถครั้งนั้นเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุ ไม่มีใครรู้ว่า ที่จริงแล้วเวินจีหยันและหลี่หยุนเป็นคนทำ.....

ณ บ้านตระกูลกู่:

“นี่คุณย่าเย่หมายความว่าอะไร? เธอพูดแบบนี้หมายความว่าอะไร?” คุณหญิงกู่ในขณะนี้โมโหจนหน้าแดงไปหมด “ตอนนั้นตระกูลเย่พวกเขาร้องขอแต่งงานกับตระกูลกู่เรา ตอนนี้วันที่แต่งงานก็ประกาศออกไปแล้ว พวกเขาทำแบบนี้หมายความว่าอะไร?”

“คนที่อยู่ในคลิปนั้นใช่หรือไม่ใช่หยิงหยิงกันแน่?” กู่ชิงผิงสีหน้าเคร่งขรึม แววตาหรี่ขึ้นมาดูมีอันตรายมาก

“แน่นอนว่าคือหยิงหยิงอยู่แล้ว วันนั้นพวกเขาเรียกหยิงหยิงไปที่บ้านของตระกูลเย่ และเป็นพวกเขาที่จัดให้หยิงหยิงและคุณชายสามเย่อยู่ด้วยกัน นอกจากหยิงหยิงแล้ว จะเป็นใครได้อีก?” คุณหญิงกู่ได้ยินคำพูดนี้ของกู่ชิงผิงแล้ว กระวนกระวายจนเกือบจะกระโดดขึ้นมาแล้ว เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า คุณหญิงกู่เองก็ไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมากนัก

เรื่องทั้งหมด เธอล้วนแต่ฟังกู่หยิงหยิงมา

ในตอนที่คุณหญิงกู่พูดประโยคนี้ กู่หยิงหยิงที่ยืนอยู่ข้างๆ กะพริบตาแรงมาก ก่อนหน้านี้ เธอไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคนที่บ้าน ตอนนี้ยิ่งไม่สามารถบอกได้แล้ว

แต่ว่า เรื่องนี้ได้พูดคุยกับคุณย่าเย่เรียบร้อยแล้วแท้ๆ เธอคิดว่าเรื่องนี้น่าจะไม่มีข้อผิดพลาดอะไรแล้ว แต่ว่าทำคุณย่าเย่ถึงกลับคำกะทันหันล่ะ?

“ในเมื่อคือหยิงหยิง งั้นเย่ซือเฉินและหยิงหยิงก็มีความเป็นสามีภรรยาที่แท้จริงแล้ว พวกเขาทำแบบนี้เกินไปแล้ว” สีหน้าของกู่ชิงผิงดูหนักแน่นขึ้น “ถึงแม้ว่าธุรกิจของตระกูลเย่จะใหญ่โต แต่ว่าตระกูลกู่เราก็ไม่ได้แย่ไปกว่าเลย ไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาอยากจะรังแกก็สามารถรังแกได้ เรื่องนี้พวกเขาจะต้องให้คำอธิบายกับเรา”

“แน่นอนอยู่แล้ว ตระกูลเย่พวกเขาอยากจะรังแกพวกเรา ฝันไปเถอะ” คุณหญิงกู่ฮื้มออกมาอย่างเย็นชา

“หยิงหยิง เธอไปที่บ้านของตระกูลเย่กับฉันตอนนี้เลย ไปถามเรื่องนี้กับพวกเขาให้ชัดเจน” คุณหญิงกู่หันไปทางกู่หยิงหยิง ดึงมือเธอแล้วเดินออกไปทางข้างนอก