ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 681

บทที่ 681 คุณพ่อสุดยอดที่สุดแล้ว (11)

“คุณกู่ คุณเป็นถึงลูกคุณหนู ทำไมถึงทำเรื่องต่ำช้าไร้ยางอายได้คะ？”

คำถามของนักข่าวแต่ละคำเฉียบขาด แผดร้อนแบบไม่มีใครยอมใคร

นาทีนี้กู่หยิงหยิงตอบอะไรไม่ได้เลย และก็ไม่กล้าตอบด้วย เธอรู้ว่าสถานการณ์อย่างนี้ เธอพูดอะไรก็ผิด

แต่ด้วยเหตุการณ์เช่นนี้ หากเธอไม่ตอบ นักข่าวไม่มีทางปล่อยตัวเธอเด็ดขาด

ดวงตากู่หยิงหยิงกะพริบ เธอคิดเรื่องแกล้งสลบ สถานการณ์ชุลมุนเช่นนี้ คงมีเพียงเธอ ‘สลบ’แล้ว นักข่าวพวกนี้ถึงยอมปล่อยเธอไป กู่หยิงหยิงเลือกมุมเสร็จ จากนั้นก็ทิ้งตัวลงไป

ทิศทางที่กู่หยิงหยิงเลือกมีนักข่าวหญิงสองคน กู่หยิงหยิงคิดว่าเธอล้มตัวลงไปแล้ว นักข่าวหญิงทั้งสองคนคงรับตัวเธอไว้แน่ เธอคงไม่ต้องล้มหัวฟาดพื้นหรอก

ทว่านักข่าวหญิงทั้งสองคนเห็นเธอล้มมากะทันหันก็หลบด้วยจิตใต้สำนึก จากนั้นกู่หยิงหยิงก็ฉุนแรงไม่อยู่เกิดเสียง ตู๊ม ล้มไปที่พื้นเรียบร้อย

การล้มครั้งนี้สมจริงสมจัง ล้มชนิดที่เรียกว่าปวด คาดว่าถึงจะสลบจริงๆ แต่ก็คงฟื้นจากความเจ็บปวดของการล้มแน่ๆ

ทว่ากู่หยิงหยิงรู้ดีว่าสถานการณ์เช่นนี้เธอฟื้นไม่ได้ เธอจำเป็นต้องแกล้งสลบต่อ

“อุ๊ย โอ้แม่เจ้า นี่คือจงใจชนเครื่องลายครามให้แตก เพื่อฉกฉวยผลประโยชน์หรอกเหรอ มารยาร้อยเล่มพันเกวียนจริงๆ？ยังดีที่ฉันหลบเร็ว”นักข่าวสาวเมื่อสักครู่ตกใจจนต้องตบหน้าอกตัวเอง

“นิสัยอย่างคุณกู่ เรื่องจงใจชนเครื่องลายครามก็หยิบมาใช้จนได้？หากคุณกู่อ้างเรื่องเป็นลมนี้ซัดโทษขึ้นมา เรื่องนี้ก็ไม่จบง่ายๆหรอก”นักข่าวหญิงอีกคนพูดจาถากถางออกมา

“คุณกู่ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม พวกเราไม่แกล้งเป็นลมแล้วได้ไหม？ลุกขึ้นมาตอบคำถามดีๆได้ไหม？”

“วิชาแกล้งเป็นลมของคุณกู่ยอดเยี่ยมมากเลย”

เวลานี้กู่หยิงหยิงนอนอยู่บนพื้น โดยไม่มีใครเข้าไปช่วยพยุงเลย และไม่มีใครเห็นใจเธอ ทุกคนต่างพูดจาเย้ยหยันอย่างเสียงดัง

เห็นได้ชัดว่า ทุกคนดูออกว่ากู่หยิงหยิงแกล้งสลบ

“คุณกู่ตอบคำถามพวกเราก่อนแล้วค่อยสลบได้ไหม？”

ยามนี้นักข่าวอยากถามข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากกู่หยิงหยิงใจแทบขาด จึงมีหลายคนเดินเข้าหากู่หยิงหยิง ซึ่งไม่รู้ว่าด้วยเหตุสุดวิสัยหรือจงใจกันแน่ มีคนเหยียบนิ้วมือของกู่หยิงหยิงเข้าซะแล้ว

กู่หยิงหยิงปวดจนต้องสูดลมหายใจเข้า ไม่ว่านิ้วทั้งสิบจะเจ็บตรงไหน ล้วนเจ็บเข้าถึงทรวงอกทั้งสิ้น มันเจ็บจริงอะไรจริง

จากนั้นก็มีคน‘ไม่ระวัง’เหยียบโดนนิ้วมือ แขนและขาของกู่หยิงหยิงไม่ขาดสาย

กู่หยิงหยิงปวดจนอดรนทนไม่ไหว หากโดนอย่างนี้ต่อไป คาดว่ามือของเธอคงพิการเป็นแน่

กู่หยิงหยิงจึงได้แต่แสร้งทำเป็นพึ่งได้สติกลับมา ค่อยๆลืมตาขึ้น

“อุ๊ย คุณกู่ฟื้นแล้ว ในที่สุดคุณกู่ก็ฟื้นแล้ว”นักข่าวหลายคนที่รุมอยู่รอบข้างเห็นกู่หยิงหยิงลืมตาขึ้นก็ตะโกนร้องกันใหญ่

นักข่าวทั้หมดมามุงล้อมอีกครั้ง

“คุณกู่ค่ะ ตอนนั้นคุณยืนอยู่ในจุดที่ไม่ไกลนัก คุณบอกพวกเราได้ไหมคะว่าผู้หญิงที่คุณชายสามเย่จูบเป็นใคร？”

“คุณกู่ค่ะ ตอนนี้พวกเราแค่ถามคำถามนี้เท่านั้น คำถามนี้คงไม่ยากสำหรับคุณกู่นะคะ？”