ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 702

บทที่ 702 ความเผด็จการอันทรงพลังของคุณชายสามเย่ เท่ระเบิดไปเลย (8)

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่ากู้เจิ้งยี่ไม่ได้เข้าใจในเรื่องของการสอบปากคำจริงๆ คำพูดแบบนี้ยังสามารถพูดออกมาในห้องสอบปากคำได้ เวินลั่วฉิงเริ่มมีความนับถือเขาแล้ว

เวินลั่วฉิงมองเขา แค่มองเขา ไม่ได้พูดอะไร

“คุณมองผมแบบนี้ทำไม? ถูกผมพูดโดนจุด รู้สึกผิดแล้วสินะ?” ขณะนี้แววตาของกู้เจิ้งยี่สบตากับแววตาของเวินลั่วฉิงพอดี จู่ๆ ก็รู้สึกอยู่ไม่เป็นที่ไปทั้งตัว

“ฉันแค่รู้สึกตกใจในคำพูดเมื่อกี้ของคุณตำรวจมากค่ะ คุณตำรวจแน่ใจขนาดนี้ได้อย่างไงคะว่าโจรพวกนั้นจะไม่ลักพาตัวคนผิด? คุณตำรวจเหมือนจะรู้จักโจรพวกนั้นดีนะคะ” เวินลั่วฉิงจึงจะค่อยๆ พูดออกมาทีละตัว ขณะนี้คำพูดนี้ของเธอมีความหมายโดยนัยอย่างเห็นได้ชัดเจน

“เธอพูดมั่วอะไร?” สีหน้าของกู้เจิ้งยี่หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเธอแล้วก็เปลี่ยนไปทันที และก็รู้ตัวแล้วว่าเมื่อกี้ตัวเองพูดผิดไป

“คุณตำรวจ ฉันบริสุทธิ์ค่ะ ตอนนี้ฉันจะฟ้องร้องหลี่หยุนที่จ้างโจรมาลักพาตัวฉัน ฟ้องร้องเวินหรวนหรวนที่ใส่ร้ายฉัน” เวินลั่วฉิงก็ขี้เกียจพูดไร้สาระแล้ว เพราะว่าเขามีเป้าหมายของเขา เวินลั่วฉิงมองออกแล้ว

“คุณที่เป็นนักโทษ ยังคิดอยากจะฟ้องร้องผู้อื่น คุณเก็บหน่อยเถอะ” กู้เจิ้งยี่ตบโต๊ะเลย อยากจะทำให้เวินลั่วฉิงตกใจ

“คุณตำรวจ ตอนนี้อย่างมากฉันก็แค่ผู้ต้องสงสัย ทางตำรวจของคุณไม่มีหลักฐานว่าฉันเป็นผู้ต้องสงสัยที่มีความผิด นักโทษ? นี่คุณตำรวจไม่มีแม้กระทั่งความรู้พื้นฐานด้านกฎหมายเลยหรอคะ?” เวินลั่วฉิงตะโกนพูดประชดเลย

“ฉันไม่ฟังข้ออ้างของเธอ เอาเธอไปขังเดี๋ยวนี้” เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่ากู้เจิ้งยี่มีความโมโห ตอนแรกเขาอยากจะรับรู้ข่าวสารบางอย่างจากปากของเวินลั่วฉิง แต่คิดไม่ถึงว่า นี่พึ่งพูดไปไม่กี่ประโยค เขาเหมือนตกเข้าไปในกับดักของเวินลั่วฉิงแล้ว

ฉะนั้น กู้เจิ้งยี่ตัดสินใจว่าไม่สอบปากคำแล้ว จับคนเลย

“ไม่มีหลักฐาน พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาจับกุมตัวฉัน” แววตาของเวินลั่วฉิงค่อยๆ หรี่ขึ้น คนนี้สุดยอดมากจริงๆ ไม่ผิดเลยที่จะเป็นคนของตระกูลกู้ ตระกูลกู้ในตอนนี้เทียบกับเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว แต่ว่านิสัยความเกรี้ยวกราดนี้ของตระกูลกู้ก็ยังไม่เปลี่ยนเลย

“วางใจได้ ฉันจะหาหลักฐานเจอแน่นอน” กู้เจิ้งยี่มองเวินลั่วฉิงแล้วยิ้มด้วยความเย็นชา ฟังประโยคนี้ของเขาก็รู้แล้วว่า หลักฐานที่เขาพูดใช้ว่าจะเป็นหลักฐานจริงๆ

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าครั้งนี้ตระกูลกู้พุ่งตรงมาทางคุณชายห้าฉิง พูดให้หนักๆ ก็คือพวกเขาจะต่อต้านตระกูลถัง ฉะนั้นกู้เจิ้งยี่จึงคิดที่อยากจะสละชีพของประชาชนคนหนึ่งเพื่อมาทำให้แผนการอันใหญ่นี้ของตระกูลกู้สำเร็จ

แน่นอน ตามสถานการณ์ที่ปกติแล้ว ประชาชนอย่างเวินลั่วฉิง หากตระกูลกู้อยากจะเธอตาย งั้นก็เป็นเรื่องที่ง่ายมาก

แต่น่าเสียดายที่เวินลั่วฉิงไม่ใช่ประชาชนธรรมดา

“เอาเธอไปขัง” กู้เจิ้งยี่เห็นตำรวจอึ้งอยู่อย่างนั้นไม่ได้ขยับ จึงตะโกนขึ้นอีกครั้ง เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าจะใช้การบีบบังคับแล้ว

“งั้นสมุดจดบันทึกการสอบปากคำนี้?” ตำรวจที่เข้ามาสอบปากคำกับเขาเมื่อกี้ พอนึกถึงสถานการณ์การสอบปากคำเมื่อกี้ ก็อดพูดออกมาไม่ได้

“ลบเลย ลบให้หมด ฉันจะหาหลักฐานออกมา ให้เธอไม่สามารถขัดแย้งได้ เรื่องนี้ไม่ต้องสอบปากคำอีกแล้ว” เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าก่อนมากู้เจิ้งยี่ได้เตรียมแล้ว หรือพูดอีกอย่างว่าตระกูลกู้ได้เตรียมไว้แล้ว

เวินลั่วฉิงมองไปทางกู้เจิ้งยี่หนึ่งที ริมฝีปากของเธอค่อยๆ โค้งขึ้นเล็กน้อย มีรอยยิ้มผ่านไปอ่อนๆ เรื่องนี้ยิ่งอยู่ยิ่งสนุกขึ้นแล้วจริงๆ

“พี่สาม ขอโทษ ฉันไม่สามารถปกป้องพี่สะใภ้สามได้แล้ว” ในตอนที่คุณชายห้าฉิงโทรหาคุณชายสามเย่ ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แต่กลับไม่สามารถทำอะไรได้

“อื้ม ฉันรู้แล้ว” เรื่องนี้ถูกแพร่บนอินเทอร์เน็ตอย่างกล้างขวาง คุณชายสามเย่จะไม่รู้ได้อย่างไร ขณะนี้ น้ำเสียงของคุณชายสามเย็นชาจนราวกับว่าสามารถก่อตัวเป็นน้ำแข็งได้แล้ว