ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 703

บทที่ 703 ความเผด็จการอันทรงพลังของคุณชายสามเย่ เท่ระเบิดไปเลย (9)

“หัวหน้าสำนักงานกู้คะ ฉันอยากจะขอถามหน่อยค่ะ เวินลั่วฉิงอยากจะใส่ร้ายคุณแม่ของฉันใช่ไหมคะ” และในขณะนี้ เสียงของเวินหรวนหรวนก็ดังผ่านมาจากข้างหลัง

ผู้คนต่างก็หันไปมอง ขณะนี้เห็นเวินหรวนหรวนกำลังนั่งอยู่บนรถเข็น หลี่หยุนกำลังเข็นเธอแล้วเดินตรงมา

ผู้คนต่างก็ตกใจกันไปหมด เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าต่างก็คิดไม่ถึงว่าเวินหรวนหรวนจะปรากฏตัวที่นี่ในตอนนี้ ไม่ว่ายังไงแล้วเวินหรวนหรวนก็บาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น

แววตาของกู้เจิ้งยี่มีรอยยิ้มอ่อนๆ ผ่านไป สองแม่ลูกนี้มาได้เร็วจริงๆ

“เมื่อกี้ผมได้ดูการจดบันทึกการสอบปากคำสถานการณ์ของเวินลั่วฉิงแล้ว เวินลั่วฉิงได้พูดว่าคุณหลี่หยุนเป็นคนจ้างโจรพวกนั้นมาจริงๆ ครับ” กู้เจิ้งยี่มองไปทางเวินหรวนหรวน หยุดชะงักไปสักพัก จากนั้นจึงจะตอบคำถามของเวินหรวนหรวน

กู้เจิ้งยี่ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการสอบปากคำ แต่ว่าด้านการพูดกลับมีทักษะพิเศษ สามารถทำออกมาได้ดี

บนสมุดการจดบันทึกการสอบปากคำของเวินลั่วฉิง เวินลั่วฉิงพูดว่าตอนแรกหลี่หยุนจ้างโจรเพื่อที่จะมาลักพาตัว ต่อมาลักพาตัวเวินหรวนหรวนผิดไป

แต่ว่าขณะนี้กู้เจิ้งยี่พูดไปเพียงแค่ครึ่งหนึ่ง งั้นความหมายก็เปลี่ยนไปเลย

“เป็นอย่างนี้จริงๆ ด้วย” เวินหรวนหรวนยิ้มด้วยความเย็นชา “เวินลั่วฉิงช่างน่าตลกจริงๆ คิดไม่ถึงเลยว่าจะสร้างคำโกหกแบบนี้ออกมา แต่ว่าหัวหน้าสำนักงานฉิงกลับเชื่อแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าเรียกตำรวจมาจับแม่ของฉันจริงๆ ด้วย”

ที่จริงแล้วสิ่งที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ก่อนหน้านี้เวินหรวนหรวนได้บอกกับนักข่าวก่อนแล้ว แต่ว่าตอนนั้น คุณชายห้าฉิงยังไม่ได้ กู้เจิ้งยี่ก็ยังไม่มา แน่นอนว่าสถานการณ์ไม่เหมือนกัน

เมื่อกี้กู้เจิ้งยี่ได้ชี้ออกถึงเรื่องที่คุณชายห้าฉิงพูดโกหกอย่างพอสมควรแล้ว ตอนนี้เวินหรวนหรวนพูดประโยคนี้ออกมาอีก แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าสงสัยในตัวเธอแล้ว

“ฉันถูกใส่ร้าย ฉันถูกใส่ร้ายจริงๆ นั้น เวินลั่วฉิงมาใส่ร้ายฉันแบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นแม่คนหนึ่ง เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับลูกสาวฉัน ฉันเสียใจจนจะตายอยู่แล้ว พวกเขายังมาใส่ร้ายฉันอีก ยังจะจับฉันเข้าไปในสถานีตำรวจ นี่ยังมีเหตุผลอีกไหม” หลี่หยุนเริ่มตะโกนร้องไห้ขึ้นมา

ผู้คนได้ยินเสียงร้องไห้ของหลี่หยุนในขณะนี้แล้ว ต่างก็อดถอนหายใจไม่ได้ สถานการณ์แบบนี้ ใครก็ไม่มีทางเชื่อว่าหลี่หยุนจะเป็นคนจ้างโจรมา

“พวกคุณวางใจได้เลย ผมจะสืบเรื่องนี้ให้ชัดเจนแน่นอน แล้วคืนความยุติธรรมให้กับพวกคุณ” กู้เจิ้งยี่แสดงท่าทีออกมาอย่างชัดเจน

“ฉันเป็นผู้ถูกทำร้าย เรื่องทั้งหมดฉันรู้ดีที่สุด เวินลั่วฉิงนั่นแหละที่จ้างโจรมาลักพาตัวฉัน แม่ฉันได้ส่งมอบหลักฐานให้กับทางตำรวจไปแล้ว ฉันเองก็ให้หลักฐานทางคำพูดไปแล้ว ฉันหวังว่าทางตำรวจจะให้บทลงโทษกับคนร้าย” ท่าทีที่เจ็บปวดหมดหวังของเวินหรวนหรวนในตอนนี้ดูแล้วน่าสงสารมาก

“ถูก คนร้ายจะต้องได้รับบทลงโทษ” คนที่อยู่ข้างหลังเริ่มเห็นด้วยกับความหมายของเวินหรวนหรวนทันที

“ทุกคนวางใจได้เลย ผมไม่มีทางปกปิดความผิดของคนร้ายแน่นอน ขอแค่พบเจอหลักฐาน ผมจะให้ลงโทษคนร้ายอย่างแน่นอนครับ” กู้เจิ้งยี่แสดงท่าทีจองตัวเองอีกครั้ง

“หัวหน้าสำนักงานกู้ครับ ขอถามหน่อยครับว่าโจรคนอื่นๆ พวกคุณจับกุมตัวกันได้หมดหรือยังครับ? ขอแค่จับตัวโจรคนอื่นๆ ได้ พอถึงเวลาก็น่าจะสอบปากคำออกมาได้แล้วนะครับ?” ข้างหลังมีคนตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง

“ยังเลยครับ ทางตำรวจกำลังจับกุมอยู่ครับ” ในตอนที่กู้เจิ้งยี่พูดประโยคนี้ แววตาของเขากะพริบตาขึ้นทันที

“หัวหน้าสำนักงานกู้ครับ เมื่อกี้เราจับตัวโจรได้หนึ่งนายครับ” และในขณะนี้ ก็มีตำรวจคนหนึ่งลากผู้ชายอีกคนหนึ่งเดินมา มาได้เป็นเวลาจริงๆ