ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 771

“ได้เลย ได้เลย งั้นฉันรีบกลับไป ต้องช่วยแม่เลือกดีๆนะ จากนั้นแม่ก็จะทิ้งพ่อเลย” เจ้าเด็กถังจื่อซีปรบมือด้วยความดีใจ ดีใจมากๆ เลย

ขณะนี้ คุณชายสามเย่ที่อยู่บนรถกำลังประชุมวิดีโออยู่จู่ๆ ก็จามติดต่อกันขึ้น

เลขาหลิวอึ้งไปเลย รีบปรับอุณหภูมิของในรถให้สูงขึ้น เลขาหลิวคิดว่าเป็นเพราะเครื่องปรับอากาศแรงเกินไป!!

และการประชุมต่อจากนี้ คุณชายสามเย่ไม่มีอารมณ์หรือความคิดใดๆ เลย ขณะที่ฟังอยู่ จู่ๆ ก็เหม่อลอยขึ้นมา

ถึงแม้ว่าแววตาของคุณชายสามเย่จะจ้องอยู่ที่หน้าจอคอม แต่กลับฟังไม่เข้าเลยแม้แต่อักษรเดียว อักษรเดียวก็ฟังไม่เข้าหูเลย

“ฉันพูดจบแล้ว เย่ นายมีความเห็นอะไรหรือเปล่า?” คนทางนั้นได้รายงานเรียบร้อยแล้ว

คุณชายสามเย่กลับยังคงเหม่อลอยต่อ ไม่มีการตอบสนองใดๆ กลับเลย

“เย่? คุณฟังอยู่หรือเปล่า?” คนที่อยู่อีกทางหนึ่งในวิดีโอคอลอึ้งไปเลย อดถามกลับไปประโยคหนึ่งไม่ได้

แต่ว่า คุณชายสามเย่ก็ยังคงไม่มีการตอบสนองกลับใดๆ เหมือนเดิม ยังคงเหม่อลอยเหมือนเดิม

อีกทางหนึ่งของวิดีโอคอล ผู้บริหารต่างก็อึ้งไปหมด นี่เกิดอะไรขึ้น

ท่านประธานของพวกเขากลับเหม่อลอยในตอนที่ประชุม?

“สัญญาณขาดไปหรือเปล่า?” คนทางนั้นอดถามออกไม่ได้แล้ว พวกเขาไม่มีทางเชื่อว่าท่านประธานของพวกเขาจะเหม่อลอยในตอนที่ประชุม พวกเขายอมที่จะเชื่อว่าสัญญาณขาดหายไปมากกว่า

“ฉันเห็นท่านประธานอยู่ท่านี้มานานมากแล้ว ไม่ขยับอะไรเลย สัญญาณขาดหายไปแล้วแน่ๆ ค้างแล้ว”

“ใช่ ใช่ สัญญาณขาดหายแน่ๆ ท่านประธานอยู่ข้างนอกด้วย ตอนนี้อยู่บนรถ สัญญาณไม่ดี”

“ใช่บ้าบออะไร เขากะพริบตาแล้วแท้ๆ อีกอย่างทางของเขาก็มีเสียงดังผ่านมาด้วย” ผู้ชายที่ทำการรายงานเมื่อกี้ตะโกนดังขึ้น

ถึงแม้ว่ารถของคุณชายสามเย่จะสามารถกั้นเสียงดีมาก ไม่มีแม้แต่เสียงรบกวนเลย แต่ไม่ว่ายังไงแล้วคุณชายสามเย่ก็อยู่ข้างนอก ก็ยังมีเสียงบางอย่างที่ดังผ่านมา

ทุกคนได้ยินคำพูดของเขาแล้ว ต่างก็เงียบไปเลย จากนั้นก็ได้ยินเสียงบีบแตรของทางนั้นดังผ่านมา ถึงแม้ว่าเสียงจะไม่ดัง แต่ว่าพวกเขาต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนแล้ว

ส่วนท่านประธานของพวกเขานั้นยังคงอยู่ในท่าเดิม

เลขาหลิวที่ขับรถอยู่ข้างหน้าได้ยินเสียงที่ดังออกมาจากในวิดีโอคอล ก็อดมองไปทางประธานของบ้านตัวเองไม่ได้

เห็นท่าประธานเหม่อลอยอยู่ ไม่ได้ยินคำพูดในวิดีโอคอลเลย เลขาหลิวก็เบ้ปากหนักมาก

“ท่านประธาน การประชุมวิดีโอคอลจบแล้วหรอครับ?” เลขาหลิวคิดไปคิดมา ก็ถามไปด้วยความอ้อมค้อมหนึ่งประโยค

คำพูดนี้ของเลขาหลิวคืออยากจะเตือนคุณชายสามเย่หน่อย ให้คุณชายสามเย่รีบดึงสติกลับมาทันที แล้วทำการประชุมต่อ

เขาคงจะไม่สามารถบอกท่านประธานตรงๆ ได้หรอก การประชุมวิดีโอคอลยังไม่จบจะต้องตั้งใจประชุมถูกไหม?

การประชุมพึ่งเริ่มขึ้น แน่นอนว่าคงไม่จบง่ายขนาดนั้น ขอแค่คุณชายสามเย่ดึงสติกลับมาได้ ก็จะรู้แล้ว

“อ่อ อ่อ” คุณชายสามเย่ได้ยินเสียงของเลขาหลิวแล้ว ก็ค่อยๆ ดึงสติกลับมา แล้วตอบกลับไปสองคำ

จากนั้น จากนั้น......

จากนั้นเลขาหลิวก็เห็นท่านประธานบ้านเขาพับคอมลงทันทีเลย

เลขาหลิว “…….”

ให้ตายเถอะ!!

เขา เขาทำอะไรไปเนี่ย? เขาทำอะไรลงไปกันเนี่ย?

ทำไมเขาถึงต้องทำว่าการประชุมจบลงหรือยัง ทำไมถึงต้องพูดคำว่าตบคำนี้?

ตอนนี้เขาอยากจะเก็บกลับมา ยังทันอยู่ไหม?

แต่เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า ไม่ทันแล้ว

เพราะว่าท่านประธานของเขาปิดคอมลงแล้ว

เมื่อกี้ท่านประธานไม่เห็นเลยหรอว่าทางนั้นมีผู้คนมากมายขนาดนั้นมองเขาอยู่ รอเขาอยู่ ถึงขั้นกำลังวิพากษ์วิจารณ์อยู่?