ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 770

เขาก็ไม่กล้าไม่เอาหรอก ถ้าเขากล้าไม่เอาเด็กๆ เธอก็ไม่แต่งกับเขา

“น้องอยากนับพ่อไหมล่ะ？”ถังจื่อโม่ไม่ได้ตอบตรงๆ แต่มองไปยังน้องสาวของตน เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเป็นห่วงสภาพจิตใจของน้องสาวอยู่

“หนูฟังพี่ชายค่ะ”เจ้าหญิงถังจื่อซีมองไปยังพี่ชาย ยิ้มอย่างหวานฉ่ำ ลืมความอยุติธรรมเมื่อครู่เสียสนิท

เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของน้องสาว ถังจื่อโม่พลันถอนหายใจเบาๆ“น้องฟังพี่แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่ทำตามที่พี่สอน？”

ยัยคนนี้ออกไปก็สูญเสียการควบคุม ทำตามใจชอบทุกอย่าง

“พี่ชายประเมินไอคิวแด๊ดดี้สูงไปแล้ว หนูพูดออกมาแล้วแท้ๆ แต่เขายังไม่เข้าใจอีก ยังไปสร้างปริศนาใบ้อะไรให้เขาอีก ถ้ามัวแต่ใบ้ให้เขาอยู่อย่างนี้จริงๆ คาดว่าชีวิตนี้เขาก็คงไม่รู้”ถังจื่อซีเบะปาก อาจเป็นเพราะนึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของคุณชายสามเย่อีกครั้ง ใบหน้าของเธอเผยความผิดหวังหลายส่วน

“อืม ก็ใช่อยู่ เขาไม่เพียงแต่ตาบอด แถมสมองยังน่าเป็นห่วงด้วย”ถังจื่อโม่ใคร่ครวญอย่างจริงๆ จากนั้นพยักหน้าเบาๆ เห็นด้วยกับคำพูดของน้องสาว

เวินลั่วฉิง“……”

ลูกจ๋าวิจารณ์พ่ออย่างนี้จะดีเหรอ？

คุณชายสามเย่ตาบอดแล้ว ตอนนี้สมองยังน่าเป็นห่วงอีกด้วย？

เฮ้ย！คุณชายสามเย่อนาถโดยแท้

“ฮ่าๆ……”เห้อถงถงอดหัวเราะไม่ได้อีกครั้ง

โอ้สวรรค์？คุณชายสามเย่ผู้ปรีชาชาญและองอาจในตำนาน แต่ในสายตาของเด็กๆทั้งสองคนกลับกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้……

“พี่ชายงั้นพวกเราจะนับพ่อดี？หรือไม่ต้องนับกันแล้ว？”เจ้าหญิงถังจื่อซีอยากได้คำตอบที่แน่ชัด

“เขาทั้งบอดทั้งโง่อย่างนี้ เอามาจะมีประโยชน์อะไร？ไม่ต้องยอมรับว่าเขาเป็นพ่อดีกว่ามั้ง”ถังจื่อโม่ตั้งใจพิจารณา แล้วก็ตัดสินใจออกมา

คุณชายสามเย่ทั้งบอดทั้งโง่ไปนับพ่อกลับมาก็ไร้ประโยชน์ ดังนั้นเขาตัดสินใจไม่นับกันแล้ว

“แค่กๆ……”เวินลั่วฉิงสำลักนำลายของตัวเอง ถ้าคุณชายสามเย่ได้ยินคำนี้ ไม่รู้ว่าจะได้ข้อคิดเช่นไร？

“ลูกจ๋า ไม่ใช่พ่อไม่ชอบหนูนะ ที่พ่อพูดอย่างนั้นก็เพราะปลอบใจแม่ อันที่จริงพ่อชอบพวกหนูนะ”เวินลั่วฉิงตัดสินใจพูดถึงคุณชายสามเย่ในทางที่ดี ไม่เช่นนั้น หากเป็นอย่างนี้ต่อไป ภาพลักษณ์คุณชายสามเย่ในใจของเด็กๆต้องพังไม่เป็นท่าแน่

“คุณแม่อย่าช่วยเขาหาข้ออ้างเลย พวกเรามีตา ดูออก พวกเรามีหู ได้ยินชัดเจนมาก”ถังจื่อซีไม่เชื่อคำพูดของเวินลั่วฉิง เขาได้ยินเย่ซือเฉินพูดว่าไม่ชอบเด็กกับหูตัวเองเป็นครั้งที่สองแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขายังรังเกียจเด็กอีกต่างหาก

“ลูกจ๊ะ ฟังแม่นะ พ่อของผม……”เวินลั่วฉิงยังคงอยากพูดให้คุณชายสามเย่ดูดีในสายตาเด็กๆ

“อธิบายก็คือแก้ตัว แก้ตัวก็คือปิดบัง คุณแม่ยังคิดจะช่วยเขาแก้ตัวอีกเหรอ？”ทว่าครั้งนี้ถังจื่อโม่ตัดบทเธอทิ้งทันที

เวินลั่วฉิง“……”

ได้ ตอนนี้ดูแล้วไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ไร้ความหมาย

คุณชายสามเย่เอาตัวรอดเองล่ะกัน

“หม่ามี้จะแต่งงานกับเขาเมื่อไหร่？”ถังจื่อโม่มองเวินลั่วฉิงด้วยดวงตากะพริบรัวๆ พลางถามอย่างกะทันหัน

“ห้ะ？”เวินลั่วฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ทำไมจู่ๆก็ถามคำถามนี้ล่ะ？

เวินลั่วฉิงมองถังจื่อโม่ มองแววตาที่ประกายอารมณ์หงุดหงิดของเขา พลางอดกระตุกมุมปากไม่ได้ เด็กคนนี้จงใจหยั่งเชิงเธอหรือ

“หม่ามี้แต่งงานกับแด๊ดดี้แล้ว จะไม่เอาหนูกับพี่ชายแล้วใช่ไหม？”เจ้าหญิงถังจื่อซีได้ยินคำพูดของพี่ชายก็รีบมองเวินลั่วฉิงทันที

เจ้าหญิงถังจื่อซีรู้สึกว่าคำถามนี้สำคัญมากๆ！！