ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 811

“แค่ก แค่ก……”มู่หรงดัวหยางเกือบสำลักน้ำลายของตัวเองตาย กว่าจะได้สติกลับคืนมานั้นยากเย็นแสนเข็ญ

“ฉิงฉิง คุณว่าไงนะ？คุณว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เป็นตาแก่หนังเหี่ยวหรือ？จากที่ผมได้ยินคนเล่าถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ในอดีต เขาเป็นคนรูปหล่องดงาม กิริยาท่าทางสูงสง่า ความสามารถน่าทึ่ง เป็นบุคคลดั่งเทพเซียนเลย ถ้าลองนับอายุดูแล้วตอนนี้หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มีอายุแค่ประมาณห้าสิบปี ฉิงฉิง ขอถามหน่อยคุณกล้าพูดออกมาเต็มปากได้ยังไงว่าเขาเป็นตาแก่หนังเหี่ยว？”มู่หรงดัวหยางเคยได้ยินเรื่องราวของหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มามากมาย ก่อนหน้านี้ก็เคยสืบค้นข้อมูลมาพอสังเขป ดังนั้นเมื่อได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิง เขาก็คัดค้านสุดฤทธิ์สุดเดช

“และเรื่องที่คุณบอกว่าเขาไม่แบ่งแยกผิดถูก ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี คำพวกนี้ก็เกินไปหน่อยนะ เขาเป็นถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ ถ้าไม่แบ่งแยกชั่วดีจริงๆ จะดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้ทั้งหมดได้ดีหรือ？”มู่หรงดัวหยางกล่าวพร้อมกับส่ายหัว สังคมภายนอกไม่ค่อยเล่าเรื่องหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มากนัก ทว่าไม่เคยมีข่าวเสื่อมโทรมมาก่อน เห็นได้ว่าหัวหน้าท่านนี้มีพลังนุภาพเพียงใด

“เป็นความหมายตามที่คุณบอกอย่างเห็นๆ ฉันแค่สรุปความหมายของคุณเท่านั้นเอง”เวินลั่วฉิงอดกระตุกมุมปากไม่ได้ เมื่อกี้มู่หรงดัวหยางพูดอย่างนี้แท้ๆ เธอพูดผิดแล้วหรือ？

“ก่อนหน้านี้ผมบอกคุณว่าองค์กรโกสต์ซิตี้มีกฎระเบียบที่เคร่งครัดมาก เรื่องที่ผมเล่าเมื่อกี้มันอยู่ภายใต้กฏของพวกเขา เพราะขอเพียงไม่ทำผิดกฏของพวกเขา ก็ไม่ถือเป็นการทำผิดมหันต์”ปลายสายอย่างมู่หรงดัวหยางดวงตาเป็นประกาย จากนั้นก็เสริมจุดสำคัญขึ้นมา

“เมื่อก่อนผมเคยได้ยินเรื่องเล่าของหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มาบ้าง พูดตามตรง ผมรู้สึกเลื่อมใสเขามากเลย”มู่หรงดัวหยางกล่าวถึงหัวหน้าท่านนี้ ใบหน้าเผยความนับถือหลายส่วน

“คุณเคยเจอเขาหรือ？ถึงขั้นเลื่อมใสเลย？”เวินลั่วฉิงอดหัวเราะไม่ได้ หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้คนนี้ลึกลับซับซ้อน มีคนเคยเห็นเขาเพียงไม่กี่คน ใครจะรู้ว่าหน้าตาเขาเป็นเช่นไร？

ไม่ว่าจะอย่างไร หลังเธอได้ยินมู่หรงดัวหยางเล่าเมื่อกี้ เธอรู้สึกไม่ค่อยดีต่อหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เล็กน้อย

“……ผมไม่เคยเห็น บุคคลระดับนั้น ไม่ใช่พวกเราอยากพบเห็นก็เห็นได้นะ”มู่หรงดัวหยางเงียบไปสองวินาที จากนั้นก็ถอนหายใจเบาๆ：“ถ้ามีโอกาส ผมก็อยากลองเจอหน้าเขาสักครั้ง”

“ดังนั้น หัวหน้าคนนั้นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราเลย สิ่งที่พวกเราต้องทำในตอนนี้ก็คือติดต่อคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ให้ได้ก่อนเพื่อตรวจสอบเรื่องของถังหลินว่าเป็นอย่างไรกันแน่？”เวินลั่วฉิงได้ยินมู่หรงดัวหยางพูดถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ตั้งนาน ซึ่งเวินลั่วฉิงรู้สึกว่าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลยสักนิดเดียว ดังนั้นเธอรู้สึกว่าไม่มีประโยชน์อันใด

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าสิ่งสำคัญอันดับแรกก็คือตรวจสอบให้แน่ชัดว่าคนที่โจมตีพวกเขาเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้หรือไม่？

“เรื่องครั้งนี้น่าจะเป็นฝีมือสมาชิกขององค์กรโกสต์ซิตี้ที่ประจำอยู่ที่เมืองA ดังนั้นพวกเราเริ่มลงมือตรวจสอบที่เมือง Aก่อน”เวินลั่วฉิงหรี่ตาขึ้น สีหน้าเผยความเคร่งขรึมหลายส่วน

“ฉิงฉิง ต้องทำอย่างนี้จริงๆหรือ？”มู่หรงดัวหยางรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย“หากเรื่องนี้ทำให้องค์กรโกสต์ซิตี้เคืองใจ ผลลัพธ์ยากจะประมาณการณ์ได้เลย”

“ใช่ ได้แต่ทำอย่างนี้แล้วล่ะ”เวินลั่วฉิงตอบเสียงต่ำอย่างไม่ลังเลสักนิด

“หากเรื่องนี้เป็นอย่างที่ฉันคาดเดา ถ้างั้นฉันกับเย่ซือเฉินก็ไม่สะดวกติดต่อกับคนขององค์กรโกสต์ซิตี้โดยตรง ดังนั้นจึงต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”เวินลั่วฉิงรู้ดีว่าเรื่องนี้ต้องกระทำการอย่างระมัดระวังและรอบคอบ หากคนขององค์กรโกสต์ซิตี้คิดจะโจมตีพวกเธอจริงๆ เธอกับเย่ซือเฉินก็ออกหน้าไม่ได้เด็ดขาด

แน่นอนคนตระกูลถังก็ออกหน้าแทนไม่ได้ ขอเพียงผู้ที่มีความใกล้ชิดกับเธอก็ล้วนออกหน้าไม่ได้กันทั้งหมด

โชคดีที่ไม่มีคนรู้ว่าเธอกับมู่หรงดัวหยางมีมิตรไมตรีต่อกัน เรื่องนี้จึงได้แต่วอนขอความช่วยเหลือจากมู่หรงดัวหยาง

เธอก็รู้ว่าช่วงนี้มู่หรงดัวหยางกลับไปที่บริษัทเว้ยคังกรุ๊ปมีธุระมากมายต้องสะสาง แต่เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์พิเศษ เธอไม่มีหนทางอื่นจริงๆ

“ได้ ผมหาวิธีติดต่อกับพวกเขาดู ช่วงนี้มีคนมาหาเรื่องผมพอดี พอดีเลยผมสามารถคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ให้มาช่วยกำจัดคนน่ารังเกียจคนนั้น”แม้นว่าก่อนหน้านี้มู่หรงดัวหยางจะเป็นกังวลมาโดยตลอด แต่หลังจากเวินลั่วฉิงตัดสินใจเสร็จแล้ว เขาก็รับปากอย่างรวดเร็วทันใจ

บัดนี้เขาจงใจพูดเช่นนี้ก็เพื่อไม่ให้เวินลั่วฉิงรู้สึกติดค้างต่อเขา

“อืม ติดต่อได้แล้วฉันค่อยปรากกตัว ฉันจะดูสิว่าใครชักใยอยู่เบื้องหลังกันแน่”เวินลั่วฉิงเป็นนักจิตวิทยา เข้าใจความหมายของมู่หรงดัวหยางดี ทว่าบัดนี้เธอไม่ได้พูดเปิดโปง เธอจำบุญคุณของมู่หรงสือหยางครั้งนี้อยู่ในใจแล้ว